Hnignun og hrun siðmenningarinnar hefur mörg andlit nú til dags

Siðmenning og dómstóll götunnar fara ekki saman. Villta vestrið eða fallaxaómenning frönsku byltingarinnar eru ekki siðmenntuð fordæmi til að herma eftir.

Slaufunarmenning er félagslegt ofbeldi og ætti ekki að taka mark á slíku. Vandinn við nútímafólk er hversu mikið það lætur stjórnast af ótta. Ótta við almenningsálitið, ótta við kófið, og svo framvegis.

Fólk getur verið ósátt við dómskerfið, en það eru til betri leiðir til að bæta það en að falla ofaní gryfju villimennsku, sem fylgir dómstól götunnar.

Eiríkur Örn Norðdahl á skilið hrós og virðingu fyrir að þora að taka á þessu máli með gagnrýnum hætti, þannig að vandi nútímans kemur í ljós og reynt er að skoða margar hliðar málsins.

Skyldi þetta vera ein afleiðing af mörgum af fjölmenningunni, minnkandi kirkjusókn, kvenréttindabaráttunni og almennri upplausn í samfélaginu? Kristnir menn hafa lengi haldið því fram að veiklun þjóðkirkjunnar hefði svona áhrif.

Það vantar skilgreiningu á slaufunarmenningu