Bardagi í fjölmiðlaelítunni og valdaelítunni á Íslandi

Dómstóll götunnar og Gróa á Leiti eru svo skyld fyrirbæri að hægt er að segja að Gróa á Leiti sé aðalsækjandi þar á bæ. Vinstrisinnaðir aktívistar vilja síður nota þessi hugtök, og vilja tala um mannréttindabaráttu, kvenréttindabaráttu og eitthvað slíkt. Sínum augum lítur hver silfrið, eins og málshátturinn segir, gamli og góði íslenzki.

 

Það kemur ekki á óvart hvernig ofsi kvenrembugylta fer vaxandi með áföngum á þeirra sigursælu braut. Eins og fram hefur komið í fréttatímum allra stöðva Stöð 2 og RÚV er hér um siðsemibrot að ræða en ekki lögbrot, og þar er munur á, nema hvað æpandi minnihluti femínista nær að telja fólki trú um að þetta sé hægt að leggja að jöfnu, lögbrot og frekju og yfirgang valdamikilla karla, og draga athygli fjöldans í þessa ákveðnu átt, eins og kjaftasögurnar í gamla daga gerðu, markaleysi í samskiptum er talið glæpsamlegt og varla skárra en lögbrot sem mér finnst augljós hnignunarátt. Móðursýki vinstrifjölmiðlana er svona, og þarna er þeirra eigið fólk gripið, fólk sem er hluti af valdaelítunni og fjölmiðlaelítunni þótt tilheyri hægriarmi fjölmiðlaelítunnar.

 

Ég er ekki alsannfærður um að Covid-19 farsóttin sé fjöldamóðursýki, en stjórnmál nútímans eru það greinilega.

 

Þetta eru tímarnir sem við lifum á. Rökrétt afleiðing af sigri femínismans. Veikara kynið hefur í gegnum tíðina verið talið stjórnast af hysteríu, tilfinningum en ekki skynsemi og rökvísi. Það kemur vel í ljós í þessum kvenrembumálum, sem eru ekki spurning um jafnrétti heldur meiri völd, þetta er nákvæmlega valdabarátta kynjanna, enda notaði Sóley Tómasdóttir orðið "kynjabarátta" í fjarviðtali í gær á RÚV. Þriðja heimsstyrjöldin, það er kynjabaráttan sem er að leggja mannkynið að velli frekar en nokkuð annað.

 

Nú er látið að því liggja að það sé refsivert að vera karlremba. Hversu fáránlegt er það? Er þá ekki refsivert að vera kvenremba? "Kúgaðu allar konur, þær kúga þig annars maður", það eru orð að sönnu, í dægurlagi eftir mig.

 

Annars er fróðlegast að lesa DV þegar svona fréttir eru togaðar uppá yfirborðið til að þagga niður í öðrum fréttum. Þöggunarmenning sannkölluð, að þagga niður hvernig Covid-19 farsóttin var sett af stað af demókrötum til að koma Donald Trump frá völdum, og það tókst. Árásin á þinghúsið var sennilega skipulögð af demókrötum einnig, þótt trumpistum sé kennt um allt saman. Það sést á hvernig atvikið er notað til að sverta stuðningsmenn Trumps og gera sem allra mest veður útaf öllu saman.

 

Ekkert kemur á óvart þegar maður les athugsemdirnar í DV og slíkum sorpritum. Þar er reiði bældra kvenna mest áberandi, sem ekki nutu sömu réttinda og karlar í gegnum tíðina og vilja nú fá útrás. Einnig eru þar meðvirkir karlar og drengir áberandi, sem eru meðvirkir femínismanum, og fá læk fyrir vikið og aðdáun valdafemínistanna.

 

Áður fyrr var um þetta talað á kaffistofunum og í vinkvennahópunum. Nú er þetta komið á forsíðurnar og er fyrsta frétt fjölmiðlanna á kostnað annarra frétta. Hversu lengi ætli þetta geti verið fyrstu fréttirnar í elítufjölmiðlunum?

 

Nú þegar má sjá að minni er ákefðin en oft áður. Femínistakórinn er ekki jafn sannfærður, og þetta eru ekki mest lesnu fréttirnar á DV lengur. Runan af athugasemdum hneykslaðra femínista er styttri, enn sem komið er, en var um mitt síðasta ár. Það á kannski eftir að breytast, ef stjórnendum elítufjölmiðlanna sem eru femínistar tekst að breyta því og láta fólk smjatta á þessum málum fram eftir vori.

 

Það er kannski erfitt að ýta á sama hneykslunartakkann í fólki endalaust, þegar slíkar tilfinningar eru ofnotaðar af elítunni myndast ónæmi, rétt eins og gegn öðru dópi.

 

Semsagt, sótthitahneykslunin er kannski á undanhaldi, og fólk er kannski farið að fá ógeð á þessum fréttum, mögulega, ég veit það ekki.

Umdeilt læk ráðherra