Barnaskortur í Bretlandi gæti valdið efnahagslegum samdrætti - DV frétt frá 25. 9. 21.

Ætli menn að leysa mengunarvandamálið með því að sætta sig við að femínisminn er að útrýma mannkyninu má segja að vandamál sé leyst með öðru vandamáli. Hroki femínista felst í því að þeir telja sig standa á toppi tilverunnar sem nokkurskonar guðir sem stjórni hvort jörðin lifi eða deyi eða mannkynið. Femínistar telja sig því bera alla ábyrgð á því sem gerist. Þægilegt er það fyrir aðra, gott og vel.

 

Það eru miklu betri rök fyrir því að vera karlremba en kvenremba. Feðraveldið byggist á lífinu sjálfu og trúarritum sem hafa dugað mjög lengi.

 

Raunar finnst mér hegðun femínista svo óeðlileg að ég tel geimverur standa á bak við hana og að þær fjarstýri femínistum og jafnaðarmönnum, öllu þessu liði sem mengar jörðina og mannfólkið líka. Þessvegna tel ég þær samsæriskenningar standast sem lýsa því að geimverur séu að yfirtaka jörðina, það má rökstyðja með veruleikanum og þeim atburðum sem hafa verið að gerast á 20. öldinni og jafnvel enn lengur.

 

Ég hef ákveðnar skoðanir á guðunum og gyðjunum í Valhöll. Meistari Hraunberg talar um Medúsu og gorgóna hennar. Ég tel að það séu önnur mannkyn sem stjórna okkur en ekki jarðneskar verur.

 

Erfðasyndin er staðreynd, en hún hefur ekki verið rétt skilin fram að þessu. Menn hafa ekki vitað hvar aldingarðurinn Eden var. Dr. Helgi Pjeturss hélt því fram að hann hafi verið á annarri plánetu fyrir langa löngu, og það finnst mér sennilegt.

 

Mú, Le, Lemúría, Atlantis og loksins þessi alheimur. Þannig tel ég þróunina hafa verið. Upphaflega erfðasyndin var skorturinn á kynþáttaskyninu, heimskan og ófullkomleikinn í takmarkaða alheiminum Mú. Forfeður okkar og formæður sviku Æsina og Ásynjurnar með því að fara að tigna sjálf sig, og víkja frá þeirra boðorðum og reglum. Þar með urðu allir afkomendurnir bölvaðir.

 

Við lifum aftur og aftur endalaust þartil við þroskumst og lærum, rétt eins og kemur fram í Groundhog Day myndinni sem vonandi sem flestir þekkja, með Bill Murray. Það sem mér finnst ömurleg tilhugsun er ef mér hefur svo mistekizt í þessu lífi að ég þurfi að endurtaka það, og árangurinn verði eins lítill og ömurlegur. Þessi jörð er víti af ákveðinni tegund, en ég tel mig hafa valið foreldra til að kenna mér, þroska mig, til að ég myndi rifja upp fortíðina og afreka þetta sem ég hef gert.

 

Ég veit að endanlegt takmark guðanna, tröllanna, álfanna og dverganna er að útrýma okkur, því við eigum ekkert annað skilið, en fullreynt er þetta kannski ekki.

 

Stundum líður mér eins og það muni takast að þurrka út allan vilja okkar til lífs, því þannig mun vera hægt að stöðva endurfæðingar endanlega.

 

Menn ættu að spyrja sig hvaða tilgangur sé með því hvernig allt sem menn hafa trúað á hefur verið gengisfellt. Eða svo þetta sé orðað á annan hátt: Hvernig það sem heldur lífi í fólki hefur verið fjarlægt.

 

Púkum er ekki hleypt lausum nema tilgangur sé með því.

 

Ég hef áður fjallað um það, að við erum peð á skákborði jötna og guða. Í því viðhorfi felst vonandi nægileg auðmýkt, eins og margt af því bezta virðist vera í Biblíunni og öðrum austrænum trúarritum.

 

Menn ættu að nota þann tíma sem okkar mannkyn á eftir og þessi hnöttur til að undirbúa sig. Andleg speki er margvísleg og það er ágætt, en það er dálítið ótrúlegt hversu fáir sinna henni, miðað við hversu brjálaður heimurinn er orðinn. Það eina sem kemst í gegn hjá vinstrikynslóðinni eru umhverfismálin, og svo einhver helstefnumál eins og metoo og femínismi Andskotans. Ég er sammála því að þar er ein stór birtingarmynd brjálæðisins í heiminum, en ekki sú eina.