Af hverju þarf þetta að koma á óvart?

Er slúðurgenið búið að yfirskyggja önnur gen í þjóðinni? Er ekki bezt að lögreglan og dómstólarnir ákveði hverjir eru sekir áður en menn eru látnir víkja?

Þetta er ekki bara strákamenning heldur líka stelpumenning, þær hafa verið þátttakendur í þessu lengi, enda ekki flokkað sem nauðgun heldur raðkynlíf þegar ég heyrði um þetta fyrst.

Hvers vegna eru persónleg málefni af þessu tagi fyrsta frétt á RÚV og öðrum fjölmiðlum? Hvers vegna þarf þetta að koma nokkrum á óvart sem eru eldri en ég, eldri en fimmtugir? Ég vissi af þessari menningu en tók ekki þátt í henni. Maður heyrði sögur um þetta og maður þekkti bæði stelpur og stráka sem tóku þátt í þessu. Rétt eins og götun og húðflúrun (sem þó eru bönnuð fyrirbæri í Biblíunni en ekki þar nefnd hópnauðgun þó á margt sé þar minnzt) var þetta oft manndómsvígsla busanna.

Þetta er svipaðs eðlis og vímuefnaneyzlan, kókneyzlan, skemmtanahaldið, þetta hefur verið einn angi af þeirri menningu, ekki allsstaðar, en hefur þekkzt vissulega, ekki allir verið sáttir við þetta, en margir vitað af þessu úti um allt þjóðfélag.

 

Ég man eftir því að í menntaskóla var mér sagt frá því að ein stelpa hefði hagað sér svona full, að allir í partýinu hefðu tekið hana. Það var partý sem ég fór ekki í, en var sagt frá eftirá. Það var ekki kallað hópnauðgun. Hún var kölluð "almannagjá" og skömminni var skellt á hana. Sá sem sagði frá lét í það skína að ég ætti ekki að hafa áhuga á henni, hún væri ekki þess verð. Ég var ekki að telja hana verri fyrir vikið, því mér fannst þetta félagsleg vígsla einsog busavígslan, vímuefnanotkun, húðflúrin og allt þetta sem var í gangi og hluti af frumstæðum hefðum. Ég skynjaði það að hún hafði tekið þátt í þessu af fúsum og frjálsum vilja, eða leit á þetta þannig að hún var töluð inná þetta öllu frekar, hún var beitt hópþrýstingi. Það er ekki gott að skammast sín fyrir ákvarðanir sem eru teknar fyrir mann, þegar maður af kjánaskap gerir eitthvað sem maður hefði átt að segja nei við.

 

Þetta er eins og með reykingar, áfengisdrykkju, húðflúr, lokka, barsmíðar, tilfinningin var sú að maður yrði að kyngja þessu, þetta væri töff og fullorðins. Sem sagt, maður átti ekki að dæma fólkið sem tók þátt í þessu og ekki athafnirnar, þetta væri eðlilegt og maður væri barnalegur ef maður tæki ekki þátt í þessu. Þetta var hluti af því að verða fullorðinn. Svo var ég reyndar ekkert alltaf að mæta á böll og partý eða gera eitthvað sem ég gat ekki sætt mig við persónulega. Það var þetta sjálfstæði mitt, að láta ekki aðra ákveða hlutina fyrir mig.

 

Sumir voru nú ekkert að virða líkama sína á fleiri hátt en þennan.

 

Það kemur mér ekki á óvart að þetta viðgangist víða, því þetta er hluti af drykkjuskap og djammmenningu, hluti af því sem kalla mætti villimennsku í þjóðfélaginu, sem er til, en vandlætingin er ekki alltaf að ná utanum hana.

 

Það er verið að nota ný orð yfir gömul og gróin fyrirbæri, sem eru föst í þjóðarsálinni og enginn hefur tekið eftir nema í kjaftasögum og hneykslissögum, eða látið viðgangast sem hluti af viðurkenndri villimennsku.

 

En talandi um nauðganir, hvað er það fleira sem fólk tekur þátt í án þess að vilja það frá innstu hjartarótum, eitthvað sem er bara "töff" eða "nauðsynlegt" að mati fjöldans?

 

Fyrir mér er allt nauðgun sem maður vill ekki, það einskorðast ekki við samræði, kynlíf, heldur allar athafnir okkar. Undirmeðvitundin, hópsálin í okkur, viljahugurinn, hvatahugurinn, sálin, andinn, hvar er ákvörðunin tekin, snertir hún innsta kjarna okkar eða ytztu hulurnar á persónuleikanum og kannski líkamann einan?

Þannig að spyrja má, er það ekki hópnauðgun sem fór fram á þjóðinni að láta þjóðina þiggja bóluefnasprautur sem ekki virka og eru kannski hættulegar?

Var það ekki talið "töff" og "nauðsynlegt" fyrir almannahag, en ýmsir höfðu efasemdir um en tóku samt þátt í?

Það voru erlendar fyrirskipanir að þjóði "yrði" að gera þetta. Allur vestræni heimurinn samtaka. Þannig var þetta.

Kannast ekki við tilkynningu um hópnauðgun