Fyrst er að ræna ærunni, síðan vinnunni, og kalla sig svo hetju.

Í Fréttablaðinu í dag er ein frétt sem stuðlar að því að búa til glansmynd af ungum stúlkum eins og venjan er. "Kröftugar raddir í karllægum tónlistariðnaði" heitir greinin, og er um kvennatónleika í Gamla bíói í kvöld.

Fávitabýflugnadrottningin mikla er þar í aðalhlutverki, sú sem er svo stolt af því að rífa niður feðraveldið og byggja upp frekjukvennaveldið. Gaf hún út metsölubókina "Fávitar" fyrir síðustu jól, um risaeðlurnar sem er allt fólkið síðustu árþúsundin, feðraveldisfólkið, sem enn berst gegn drottnandi femínistunum.

Hryðjuverkin hófust jú með pönkinu og halda áfram.

Sólborg Guðbrands, eða Suncity, var auðvitað að hegða sér eins og þjálfaður hermaður, sem býr til starfsvettvang og breiðir út fagnaðarerindið.

Hafi einhver rekið nefið inní trúboðsskóla kynjafræðinnar í háskólunum þá er þar sama taktík og beitt er í stríðum. Kennt er að þekkja og skilgreina óvininn, ráðast á hann með öllum aðferðum og knésetja. Ungar stúlkur og ungt fólk sem finnur sér ekkert nýtilegra að gera verður frelsað og ætlar að frelsa heiminn með þessum fagnaðarboðskap, að karlmenn eigi að gera að kjölturökkum.

Það er jú mikil upphefð að drottna yfir fávitum. Verst er þegar skynsamt fólk er gert að fávitum vegna kúgunar. Ætli fávitar verði minni fávitar þegar þeir hafa skipt um skoðun?

Annars heitir Haraldur Þorleifsson góður maður. Hann hlýtur að búast við því að allir tapi sem veðurguðinn lögsækir fyrst hann vill borga útlagðan kostnað þeirra sem tapa málum gegn honum. Hann eins og Helgi Hrafn pírati eykur vinsældir sínar meðal femínískra kvenmanna með þessum útspilum.

Ég er þó ekki endilega sammála Helga Hrafni þegar hann segir á Facebook í færslu hjá sér sem vitnað var í núna í fréttum RÚV: "Ef við förum í einfalt hagsmunamat, þá er æra fólks einfaldlega ekki meiri hagsmunir heldur en að fólk geti tjáð sig".

Nú veit ég ekki hvort hann er heiðingi og Ásatrúarmaður, en eitthvað hefur hann þó verið viðloðandi þann félagsskap veit ég, og konan hans, en ekki veit ég hvort hann er þar skráður eða ekki.

Hins vegar stendur í Hávamálum"En orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur".

Orðstír, mannorð, þetta er það dýrmætasta sem listamenn eiga og geta aflað sér nú til dags. Til er sérstök starfsgrein sem er vaxandi í dag á netinu, áhrifavaldar svokallaðir, það lifir á orðstír sínum og mannorði. Enginn veikur blettur má finnast á þessu fólki, þá er það búið að vera og starfsviðurværið sömuleiðis. Pólitísk rétthugsun er því mikilvæg því fólki, að víkja ekki frá því sem valdaelítan heimtar.

Æran, orðstírinn, mannorðið, enginn getur hirt þetta allt af einhverjum, en mikinn hluta þess, sérstaklega ef fólk er almannaeign og mjög frægt, þá er úr hærri söðli að detta. Þetta er bæði hægt að hirða með lygum og sannindum núorðið. Það er raunar ekki lýsing á góðu samfélagi.

Það er svolítið erfitt að bera saman æru manns og tjáningarfrelsið. En það sem hann gefur sér er rangt, fólk hefur ekki tjáningarfrelsi í dag. Hann sjálfur er gott dæmi um það. Hann þorir ekki að hugsa eða tjá sig nema á einn veg, í anda tízkunnar. Það er ekki frelsi heldur helsi. Hann hefur ekki áhyggjur af því að haturslögin banna fólki að tjá ákveðnar skoðanir sem ekki eru í anda tízkunnar. Það er skerðing á réttindum.

Sá málstaður sem Helgi Hrafn berst fyrir snýst um að minnka tjáningarfrelsið en ekki auka það. Þess vegna eru orð hans dauð og ómerk, en samt eru þau allrar athygli verð, að bera þetta tvennt saman.

Ærulaus maður reynir ekki að tjá sig, hann þorir ekki að tjá sig. Hefur Helgi Hrafn Pírati íhugað þetta? Æran er grunnforsenda þess að einstaklingurinn nýti tjáningarfrelsi sitt, sem hann þó hefur og samfélagið veitir, sem er mismikið hverju sinni. Æran kemur þess vegna á undan tjáningarfrelsinu og er grunnforsenda tjáningarfrelsisins. Helgi Hrafn snýr þessu því á hvolf eins og títt er um þá sem er mikið niðri fyrir að sannfæra fólk og vonlausan málstað.

Helgi Hrafn er að segja að hann vill efla ákveðna tegund af tjáningarfrelsi á kostnað annarskonar tegundar af tjáningarfrelsi. Hann er að tala inní ákveðna búbblu í þjóðfélaginu, sem er orðin fámenn en hávær elíta femínista og meðvirkniþræla þeirrar stefnu. Hann fær hrós, viðurkenningu frá þeim hópi sem hann heldur þjóðfélagið allt.

Nú er svo komið að fréttamenn eru hættir að tala um meinta gerendur og þolendur. Samt byggist allt þetta á fjölmiðlafári. Jafnvel þótt veðurguðinn fengi dóm yrði sá dómur skammardómur mikill, og af honum megn lykt af pólitískum rétttrúnaði, og hann yrði ekki aðeins grunsamlegur heldur dreginn í efa.

Að lokum vil ég bara segja, það er lítið sem ekkert mark takandi á þeim sem taka þátt í fjölmiðlasirkusi Andskotans. En rétt eins og í Colosseum þar sem villidýrin rifu í sig skylmingaþræla fólki til skemmtunnar er tilgangurinn þó að skemmta sér yfir óförum annarra. Hér er verið að rækta mannhatrið og hefja það til skýjanna sem hina mestu dyggð.

Fólk eins og Helgi Hrafn á ekki að þurfa neina sönnunarbyrði. Þetta er tölvuleikur og málið er að safna stigum fyrir setningar sem koma leikmanninum uppá næsta borð.