Átrúnaður á hin voldugu goð tízkunnar

Hvað gerist þegar trúmál hætta að skipta máli? Þá verður það dægurmenningin sem verður trúarbragðið, þar verða goðin. Vandrataður er vegur dyggðarinnar þegar hin ýmsu heiðnu goð eru dýrkuð, því reglur gilda þar eins og í kristni og öðrum trúarbrögðum. Ég hef oft heimsótt Ásatrúarfélagið íslenzka enda frændi minn einn sem vakti áhuga minn á þeim trúarbrögðum. Samt ólst ég upp við kristna trú og fannst mér helzt dekurrófur ráða þar ríkjum en ekki hin fornu goð. Friggjarblótið fjallar um þennan tíma þegar konur ráða öllu, áður en Óðinn kvænist Frigg. Ef mannkyn deyja út áður en þessi alheimstími kemur fara þau á slíka kvalastaði sem þau voru á áður, eða áður en reglur komast á aftur. Þessu má líkja við tíma Andkrists, tíma Friggjar hinnar ótömdu, sem framdi voðaverk í stjórnartíð sinni.

Það sem er heillandi við þessi trúarbrögð er að ekki felst í þessu áfellisdómur yfir femínismanum eða aðrar stjórnmálastefnur samt. Litið er á þetta sem staðreyndir þróunarfræðilegar og þar með vísindalegar, að þróun mannkynjanna gengur í gegnum þessi skeið, og lýtur náttúrufræðilegum lögmálum þar með sem hægt er að skilja og skilgreina eða fjalla um í fræðiritum, til dæmis.

Rándýr hremma bráðina og ranghugmyndir ráða, vegna þess að þeim er komið inn kerfisbundið, en persónum og leikendum er ekki raðað upp í þeirri röð sem lýst er innan tröllatrúarinnar.

Blótið á að fara fram snemma árs hverju sinni, og það var gert upphaflega til að forða frá því sem er að gerast núna á heimsvísu, nema menn hafa löngu gleymt þessum helgisiðum og of seint að reyna að taka þá upp aftur, auk þess sem stilliaflið vantar, og of mikið verk að mynda það að nýju.

Það er merkilegt hvernig þetta virkar. Þekking ásamt trú er það sem virkar, en þegar helstefnan ríkir minnkar hvort tveggja.

Við verðum að tigna jarðneskar konur en ekki gyðjurnar í þessu þjóðfélagsskipulagi sem nú er að birtast. Hvernig vissu fornmenn þá að þetta myndi gerast, fyrst þetta var í þeirra menningararfi? Sennilegt er að mæðraveldið hafi verið hluti af þeirra löngu gleymdu fortíð, frá ísöldunum, þegar þursarnir voru tignaðir og eldjötnarnir. Við erum því að fara aftur til fortíðarinnar, meira en 10.000 ár aftur í tímann í trúmálum í þessu mæðraveldi nútímans.

Á maður að trúa því að Kristur komi aftur til að forða þessum ósköpum og skrýtna heimi? Kannski ekki, kannski er siðbótin fólgin í baráttunni við feðraveldið, og niðurfellingu þess. Hver veit, kannski verða það hinir góðu tímar þegar mæðraveldið verður allsráðandi.

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 14.7.2021 kl. 00:53]

Ríkisútvarpið ætti að sýna "Apaplánetuna" til að gleðja okkur lúna og galna,leitaði að henni í öllu safninu en fann ekki.Margt verra en að ímynda sér alvöru apa við stjórnvölinn,eins og handritshöfundur hennar kýs að sýna.

[Ingólfur Sigurðsson, 14.7.2021 kl. 01:33]

Já og Ríkisútvarpið ætti að sýna Derrick þættina aftur, finna þessar góðu þýðingar og vönduðu þætti. Þau hafa verið dugleg að endursýna sitt eigið íslenzka efni, en margir frábærir erlendir þættir og myndir frá fyrri tíð sem mætti endursýna miklu meira. Jafnvel Dallas væri gaman að rifja upp og fleira.