Þótt Bogi sé ekki lengur titlaður fréttastjóri á RÚV er stjórnað enn í anda hans.

DV gerir það að umtalsefni í frétt hjá sér að Gústaf Skúlason kallar Boga fréttastjóra á RÚV, en ekki Rakel Þorbergsdóttur. Mistök hans eru skiljanleg, búsettur í Svíþjóð. Þar fyrir utan er Bogi Ágústsson mjög áberandi enn á RÚV, og sá fréttaþulur sem er oftast á skjánum. Einhvernveginn finnst manni Bogi vera andlit fréttatímans á RÚV öðrum fremur, ég man eftir honum síðan ég var strákur þarna í fréttunum, og hann lítur eins út.

Augljóst er að grein Gústafs í Morgunblaðinu hefur hreyft við einhverjum, sem er gott. Bogi hefur þó ekki haft fyrir því að lesa grein Gústafs, og milli þeirra eru litlir kærleikar miðað við sendingarnar sitt á hvað. Annars hefur Bogi Ágústsson þægilega nærveru og róandi andlit sem segir manni ósjálfrátt að ekkert hafi breyzt, undirmeðvitundin segir manni"Verið róleg börnin góð, það er ekkert að óttast, ekkert hefur breyzt, þessar fréttir segja frá engu nýju, þið eruð bara að ímynda ykkur það ef ykkur finnst þetta vondar fréttir".

Já, maður vill hafa þannig þul, sem er róandi í framan. Sennilega er Stefan Löfven þó þetta vinsæll í heimalandi sínu því hann hefur svipuð áhrif, svo margir vilja afneita því að eitthvað hafi breyzt til verri vegar í heiminum og að ábyrgð þurfi hver og einn að bera.

Hvort sem Rakel er fréttastjóri eða Bogi svífur heilagur andi Boga yfir vötnunum og ekki hafa verið gerðar breytingar á fréttavali þarna lengi finnst manni. Allt fylgir þetta ákveðinni formúlu, hægriskúrkar og vinstrihetjur og svo smá krúttlegt grín sem lokafrétt. Ég býst við að þetta sé gert eftir erlendri fyrirmynd, eitthvað sem er þægilegt fyrir áhorfendur.

Um Boga og Stefán Löfven samdi Bob Dylan lagið Blowing In The Wind, um fólk sem neitar að eitthvað hafi breyzt: "How many times must a man look up before he can see the sky?" Og þegar hann var spurður að því um hvað lagið væri svaraði hann meðal annars:"Verri eru þeir sem þykjast ekki sjá það sem illa er gert en þeir sem fremja ódæðin af innri fólsku". Þessi orð Dylans má færa upp á verk jafnaðarmanna víða og kommúnista.