Þversagnir í sögunni, afneitun

Sennilega má búast við því að þau trúarbrögð sem birtast í Snorra Eddu séu leifar að minnsta kosti þriggja trúarbragða og þróunar þeirra. Yngstu trúarbrögðin eru Ásatrúin, sem hefur komið fram kannski 100 fyrir Krist, og orðið sterkust á víkingatímanum, eldri myndi vera Vanatrúin, útbreidd í Evrópu á bronsöldinni og látið undan síga fyrir Ásatrúnni, en elzt myndi vera tröllatrúin, jötnatrúin og þursatrúin, sem gæti átt uppruna sinn á ísöldunum fyrir tugum þúsunda ára. Þó er þetta ekki svo einfalt. Margt bendir til þess að trúin á Baldur sé ævaforn sólardýrkun, sem einnig gæti hafa átt svona djúpar og gamlar rætur á ísaldaskeiðunum, og trúin á Hel, sem jörðina sjálfa.

Það er algengt í þróun trúarbragða að þeir guðir sem voru tignaðir breytist í djöfla þegar sigur hefur verið unninn á áhangendum þeirra trúarbragða.

Orðið Múspell er mjög merkilegt og hefur látið marga fræðimenn velta vöngum. Í dulfræðiritum er hægt að fræðast um það að kannski voru guðirnir komnir til jarðarinnar fyrir 400.000 árum. Ýmsir fræðimenn hafa þannig túlkað Anunnaki frásagnirnar frá Súmerum og Babýloníumönnum.

Samkvæmt því má telja að elzta meginlandið hafi verið Mú, síðan hafi komið Lemúría og loks Atlantis, áður en núverandi heimsskipan komst á hvað varðar meginlönd. Mú getur því hafa verið til fyrir 400.000 árum og sköpunarsaga Biblíunnar átt upphaf sitt að rekja til babýlónskra sagna um þetta meginland, löngu horfna og sokkna.

Múspellsheimur, þetta er því sama meginlandið, Mú. Spellvirkinn Surtur mun því hafa eytt því samkvæmt þessum goðsögnum, en vandinn er sá að allar þessar goðsagnir eru glataðar og ekkert nema ágizkanir eftir. Jú, það eru einnig til menjar sem benda hugsanlega í réttar áttir.

Ýmis lykilorð koma fyrir í fornbókmenntum Íslendinga, eins og Hrímnir. Bara orð eins og hrím, það er fullt af leyndardómum, þetta íslenzka orð sem við notum enn og hefur haldizt óbreyttrar merkingar í 1000 ár, að því er virðist, eða hvað?

Við skiljum þetta orð sem hélu eða frostgráma. Til forna var einnig til merkingin sót, sem hrím, og er enn til, þótt sjaldnar sé orðið notað í þeirri merkingu.

Orðið hrímþursar tel ég ekki endilega merkja ísjötna eða ísrisa. Crimen á latínu merkir að ásaka eða móðga. Það er vel þekkt að orð sem byrja á c á latínu geta hafa breyzt í orð sem byrja á h á íslenzku, til dæmis corneus, sem merkir hyrndur á íslenzku. Því er mjög rökrétt að telja tengsl þarna á milli, að hrímþursar merki óvinveitta risa, eða anda sem eru í mótstöðu við goðin.

Einnig er merkilegt að í sköpunarsögu norrænna manna koma orðin hrím og Múspellsheimur strax fyrir, auk Ginnungagaps.

Ginnungagap er vel hægt að túlka sem svartholið sem allur geimurinn varð til úr í árdaga samkvæmt nútímavísindum, stjarnvísindum og frumþróunarstjarnvísindum.

Hvernig gátu fornmenn vitað þetta fyrir þúsundum ára?

Jú, það er hægt að segja að þetta sé óskhyggjufræðimennska, að verið sé að lesa úr heimildunum það sem maður trúir á.

Engu að síður, hvað með allar fornminjarnar frá öðrum löndum sem koma ekki heim og saman við tækni fortíðarinnar, eins og hún var talin vera fyrir ævalöngu síðan?

Þessu tengt er að Stjörnu-Sævar er klíkufræðimaður, skynlaus á annað en það sem honum er sagt að trúa á.

Þótt fljúgandi furðuhlutur myndi setjast niður fyrir framan stjórnarráðið myndi hann segja að þetta væri nýjasta tegundin af bandarískum herþotum.

Metnaðarleysi íslenzkra flugmálayfirvalda er algert í þessum málum. Ekki er upplýsingum safnað saman um fljúgandi furðuhluti, sem er algert metnaðarleysi. Slíkar sögur eru til, og Magnús Skarphéðinsson sá eini sem hefur sýnt því áhuga að safna þeim.

Það er alveg ljóst að afneiti menn einhverju fyrir fram munu þeir ekkert skynja, sjá eða heyra þess efnis, og túlka öll gögn á hefðbundinn hátt.

Þegar þessar skýrslur verða opinberaðar hjá bandaríkjastjórn býst ég ekki við miklu. Mér finnst sennilegt að einungis verði það opinberað sem talið er hæfa að gert verði opinbert, annað verði áfram hulið.

Þekking er vald. Eftir þessu hefur verið farið lengi.