Jón Steinar Gunnlaugsson ætti að vera fyrirmynd í mörgu

Jón Steinar Gunnlaugsson er sá maður sem ég helzt myndi treysta til að gegna ábyrgðarmestu stöðunum innan dómskerfisins. Hann hefur gífurlega reynslu og þroska, og þrátt fyrir að hann fari ekki leynt með að hann sé sjálfstæðismaður hefur hann fært gild og drjúg rök fyrir því að hann láti þær skoðanir ekki hafa áhrif á hlutleysi sitt.

 

Þegar ég hnýtti í Bjarna Benediktsson í nýlegri færslu minni var það vegna þess að hann treysti Áslaugu Örnu til starfa, en finnst mér hún meira af kappi er forsjá þeytast yfir vígvöllinn og hafi ekki ígrundað allt til fulls sem hún er að gera.

 

Eitt af því bezta sem Jón Steinar Gunnlaugsson hefur komið fram með er gagnrýni hans á skoðanakúgun í samfélaginu. Hann hefur að vísu tekið það skýrt fram að hann er andvígur rasisma, en hann vill samt leyfa fólki að tjá slíkar skoðanir, og að aðrir geti svo séð um að hrekja þær sem eru þeim ósammála. Þetta finnst mér frjálshyggjan í sinni beztu mynd.

 

Að koma fram með þyngri lög gegn rasisma eins og mér skilst að sé í bígerð finnst mér stórlega fáránlegt frá konu úr Sjálfstæðisflokknum og jafnvel frá hvaða flokki sem er, ef við ætlum að vernda frjálst samfélag en ekki koma okkur upp fasísku bannasamfélagi.

 

Svo er það annað. Önnur lönd hafa framfylgt þeirri stefnu að ofsækja rasista með mishörðum hætti, Svíþjóð og Þýzkaland eru dæmi í þeim efnum. Þar hefur harkan aukizt, og jafnaðarfasisminn getið af sér harðari og öfgafyllri flokka og einstaklinga en áður voru fyrir. Rétt eins og innrás Bandaríkjanna í Írak gat af sér harðari öfgamúslima og hryðjuverkahópa af því taginu. Harka fæðir af sér hörku.