Birtingarmynd djúpstæðari vanda í þjóðarsálinni

Í kreppum og á erfiðum tímum koma í ljós veikleikar sem byggtzt hafa upp í þjóðfélögum á löngum tíma. Úrkynjun og spilling viðgengst í agalausu samfélagi þar sem börnin hafa verið látin ganga sjálfala eða þar sem þau hafa aðeins kynnzt móðurástinni frá báðum foreldrum, föður og móður, en ekki föðurástinni, sem felur í sér aga og tyftun, samkvæmt hefðum aldanna.

 

Það er mjög langt frá því að hægt sé að kenna þríeykinu um fjölgun sjálfsvíga á Íslandi í kófinu. Frekar ætti að skella skuldinni á lélegt uppeldi og ofdekur í gegnum margar kynslóðir, frá því að flestir fluttust á mölina úr sveitinni, en í gamla sveitasamfélaginu giltu aðrar reglur, og þar þýddi ekkert væl.

 

Mér finnst það mikil einföldun þegar því er haldið fram að harðar sóttvarnarreglur valdi auknum sjálfsvígum. Slíkt er yfirleitt birtingarmynd djúpstæðara vandamáls hjá þjóðinni allri, og held ég að vel sé hægt að fullyrða það.

Veruleg fjölgun óútskýrðra dauðsfalla