Ég er sammála því sem Baldur Þórhallsson ýjaði að og aðrir næstum líka, að Ísland muni kannski fara í ESB á þessu kjörtímabili

Ég var ekki búinn að horfa á Silfrið þegar ég skrifaði síðasta pistil. Mér fannst margt gott koma fram í því - þannig að stundum er eitthvað skárra en ekkert í RÚV ennþá.

Bæði Baldur Þórhallsson og Gylfi Magnússon töluðu vel. Mér fannst framtíðarspá þeirra raunsæ og rétt, að Ísland væri að halla sér meira að Evrópu, og Baldur Þórhallsson var hreinlega með sterkan áróður fyrir inngöngu Íslands inní ESB, eins og hann hefur gert áður.

En mér fannst þetta gagnlegt sem þeir sögðu, því þegar fræðimenn tala vel og raunsætt, þrátt fyrir að hafa skoðanir og koma jafnvel með léttan áróður, þá finnst mér það gott og gagnlegt. Ég met það eftir sannleiksgildinu og raunsæinu.

Mér fannst einnig áhugavert það sem Ásthildur Sturludóttir sagði, og þau öll ræddu um, að kannski myndu Bandaríkin gera hernaðarárás á Grænland, og Gylfi taldi að þá myndu Íslendingar hætta að eiga samskipti við Bandaríkjamenn, á sama hátt og þeirri aðferð hefur verið beitt gegn Rússum. Ég leyfi mér þó að efast um að það sé rétt hjá honum. Það kemur allt í ljós, en alþjóðasamfélagið er að mörgu leyti óútreiknanlegt og margt skrýtið og öðruvísi að gerast þessa dagana og þessi árin.

Silja Bára var hlutlausari en maður bjóst við. Eins og hún sagði þá krefst embættið þess af henn, reglurnar sem fylgja embættinu.

Ég tel það raunsætt mat og rétt að bæði almenningur á Íslandi sé orðinn ESB hlynntur og einnig mikið af stjórnmálafólkinu.

Samfylkingin er stærsti flokkurinn, það gefur þetta til kynna. Einnig er Sjálfstæðisflokkurinn finnst mér mýkri og miðjusæknari en áður, mjög líkur Samfylkingunni. Þannig var þetta undir stjórn Bjarna Benediktssonar, en mun Guðrún Hafsteinsdóttir einhverju breyta?

Snærós ráðin framkvæmdastjóri Evrópuhreyfingarinnar

RÚV hrærir í wókgrautnum þar til enginn horfir á þá ömurlegu stöð lengur

Það er margt sem ógnar velmegun hér á Vesturlöndum. Til dæmis náttúruhamfarir, að Afríka og Asía eru að taka framúr efnahagslega, öldrun þjóðanna og fleira.

Hvergi eins og hér á Vesturlöndum fá samkynhneigðir og hinseginfólk eins mikið af sínum kröfum og réttindum samþykkt og í okkar heimshluta. Það er þakkað með því að ofsækja feðurna og karlmennina og íhaldsfólkið sem er kristinnar trúar sem gat af sér mannréttindin með því að leyfa frjálslyndið hér í margar aldir, ömurlegar.

Ég held að Þorbjörg og fleiri samkynhneigðir ættu að líta á málin í stærra samhengi, og sjá að bakslag verður óhjákvæmilega í svona málum þegar þjóðum almennt fer hnignandi eins og þjóðum Vesturlanda.

Þannig er til dæmis eitt alveg augljóst, en hún virðist ekki átta sig á því.

Múslimar fjölga sér meira en góða fólkið og íhaldssamir menn eins og Snorri Másson, eða í stuttu máli sagt: Múslimar fjölgar sér hraðar en innfæddir Vesturlandabúar.

Það þýðir að eftir nokkra áratugi verða þeir í meirihluta, en fólk eins og hún í minnihluta.

Nóg er að líta til Bretlands þar sem nafnið Múhameð er algengast. Bretland er ekkert einsdæmi með þetta.

Þegar sharíalög verða ríkjandi á Íslandi eftir kannski 20-30 ár þá verða kvenréttindi horfin og réttindi svona minnihlutahópa.

RÚV er að grafa sína eigin gröf sem og annarra landsmanna. Línuleg dagskrá mun brátt heyra sögunni til. Fólk sækir í netmiðla í fólk sem er sömu skoðunar. Heilaþvottur RÚV heyrir brátt sögunni til.

Sumir sem tala um mannréttindi vilja engar umræður, bara eina skoðun. RÚV tekur þátt í því. Að þola ekki gagnrýni, það er leiðin að fasisma, eða það er fasismi.

Heitar umræður í Kastljósi: „Mér bregður pínulítið“