Halla forseti fellur mér vel í geð miðað við þjóðlega en hófstillta ræðu hennar í gær

Margt hefur maður nú heyrt og lesið neikvætt um Höllu forseta, eins og að hún sé kapítalisti og WEF sendiboði (World Economic Forum). Mér er svo sem sama um það og ræðan sem hún flutti í gær fannst mér betri en ræður margra annarra forseta.

Það skal ég útskýra svona:

Ég skal upplýsa það að ég kunni aldrei mjög vel við Vigdísi Finnbogadóttir, fyrsta kvenforseta okkar og einn frægasta kvenforseta heims. Mér fannst hún uppskrúfuð, snobbuð og stíf, svo formföst að það var óþægilegt að hlusta á hana.

Ég man ekki mikið eftir Kristjáni Eldjárn, og hafði engar skoðanir á honum því ég held ég hafi varla haft skoðanir á pólitík þá, ég var svo ungur þegar hann hætti.

Það sem litaði skoðanir mínar á Kristjáni Eldjárn og Vigdísi forseta var það sem amma sagði, Sigga amma, Sigríður Tómasdóttir. Ég man bara að hún hrósaði Kristjáni mikið og sérstaklega þó eftir að Vigdís var kosin. Ég fann andúðina á Vigdísi forseta frá fólkinu sem ég ólst upp hjá, því hún er kona og þótti til vinstri, en það þótti sjálfsagt á mínu æskuheimili að Albert Guðmundsson yrði forseti eða Guðlaugur, en allra sízt kona, það þótti bara ekki hæfa, og enn verra var að hún var einhleyp og vinstrisinnuð. Þetta hafði vissulega mótandi áhrif á mínar skoðanir.

En mig rámar í ræðurnar hans Kristjáns, og þær voru hlutlausar eins og ræðan hennar Höllu var í gær, ef ég man þetta rétt. Hann talaði um náttúruna, sjálfstæðið og þjóðleg gildi, hefðirnar og trúna. Þessvegna minnti hún mig á Kristján sem mér fannst gott og mikill kostur.

Þá kem ég að þeim forsetum sem flestir muna eftir ennþá og voru á undan Höllu, það er að segja Ólafur Ragnar og Guðni.

Guðni er ágætisnáungi, en ég þoldi ekki hvernig hann tönnlaðist á því í ræðum að hér væri allt fullt af rasistum og óþolandi fólki, þegar það var alls ekki vandamál. Mér fannst hann leggja þennan hluta þjóðarinnar í einelti sem hefur sterkari þjóðerniskennd en aðrir og tjáir hana.

Halla forseti hefur því miður stundum minnt á Guðna með þetta, en í gær fannst mér ræðan hennar fullkomlega laus við þetta rugl, hún var almenn, hún talaði um kærleika og þjóðleg gildi eins og forsetar eiga að gera, og Halla forseti lagði engan þjóðfélagshóp í einelti, hvorki útlendinga né (sanna eða ímyndaða) rasista né aðra.

Að lokum á ég eftir að bera Ólaf Ragnar Grímsson saman við Höllu forseta. Auðvitað er Ólafur Ragnar Grímsson stórveldi í íslenzkri pólitík og það er ekkert einfalt að fjalla um hann. Hann hefur átt mörg skeið og mörg andlit rétt eins og Bob Dylan eða Bubbi Morthens og Megas.

En mér fannst það fyndið hvernig hann mærði útrásarvíkingana um 2007, því mér fannst það fyndið að hann sem vinstrimaður var þá ekki hrifinn af kapítalisma.

Annars var Ólafur Ragnar kannski okkar bezti forseti, þegar hann hjálpaði til við sjálfstæðið og baráttuna við óréttláta Icesafesamninga og slíkan ömurleika.

En ræðurnar hans voru held ég misjafnaðar að gæðum. Þær voru oft staðlaðar, oft útblásnar af þjóðrembingi, stundum með vinstristefnuívafi, en oftast bara mjög góðar.

Halla forseti er venjuleg og alþýðleg. Það finnst mér mjög skemmtilegur kostur við hana.

Aðeins Ástþór Magnússon hefði verið betri forseti, nú á þessum stríðstímum, þegar hans boðskapur er brýnni en nokkrusinni fyrr.

Katrín Halldóra er fjallkonan