Kvenréttindabarátta er innihaldslaus frasi, þegar búið er að taka í burtu sjálfstæðan vilja

Það er langt síðan síðustu norrænu konunum var útrýmt á þessari jörð með X-2000, stýriefninu sem kemur með líkamsskrauti inní konur og karla, og mest er af í konum, enda hafa þær gengið með eyrnalokka í gegnum aldirnar og efnið því átt greiða leið inní þær. Þannig er hægt að útskýra femínismann og djöfuldóminn á bakvið hann.

Allt var þetta með ráðum gert af eigendum okkar. Ekki er talið rétt að "láta okkur ganga laus", við þurfum að vera í "bandi", eða með taum eins og hættuleg dýr.

Það mun hafa verið um það leyti sem kristnin sigraði heiðnina á Norðurlöndum sem konur breyttust úr mennskum verum yfir í geimverur, endanlega.

Þetta er auðvitað einföldun. Enn eru nefnilega til karlar og konur með meðvitund, en líforka viðkomandi er lítil og félagsleg völd of takmörkuð.

Covid-19 farsóttin var ein síðasta árásin sem þetta mannkyn okkar hefur þurft að þola frá Jahve og hans hyski. En það hyski hefur það sér til afsökunar að sálir okkar kvenna og karla á jörðinni eru mjög gallaðar.

Að tala um frelsi og sjálfstæði og jafnvel kærleika finnst mér því eins og hver annar samkvæmisleikur til að gleðja þrælana og ambáttirnar í búrunum og fylla af ranghugmyndum til að gera þjáningarnar bærilegri.

Nema það hefur ýmsa galla í för með sér, eins og andlegt helsi. Og fleira sem mætti telja upp.

Vel að merkja eru norrænar konur enn til, eins og zombíar, en sálirnar vantar og frjálsa viljann. Þar af leiðandi má efast um slíka tilvist, eins og flestra karla.

Margt minnir á 2007

Þessi útrásargleði í fréttinni minnir á klappstýruáróðurinn í RÚV 2002-2008, um það bil, þegar sagt var að aldrei yrði endir á góðærinu og að Íslendingar væru með óvenju mikla hæfileika til að græða peninga.

Íslendingar hefja innreið á bandarískan markað