Fortíðin geymir stærri skjálfta og stærri gos en við nútímafólk þekkjum. Slíkt getur endurtekið sig, eða orðið verra

Það er ekki búandi hér á Reykjaneshorninu. Stjórnvöld ættu að sjá sóma sinn í að byggja upp annarsstaðar á landinu eins fljótt og auðið er. Ekki nóg með að eldgos verði nálægt byggð næstu 200 árin, heldur má búast við ýmsum skjálftum, bæði stórum og smáum.

Til eru bækur sem hafa verið skrifaðar um möndulsnúning sem verði og að það verði heimsendir nokkurskonar, skjálftar þvílíkir að það hefur ekkert mannlegt þekkt, og lönd óbyggileg sem áður voru í byggð. Þessu var spáð um aldamótin 2000. Kannski getur þetta gerzt þótt sá spádómur hafi ekki ræzt. Um það var skrifuð bók og þýdd á íslenzku. Síðan er segulsviðið að veikjast og færast, ózonlagið að minnka aftur, samkvæmt einhverjum fréttum, mengun hafsins alltof mikið, skógareyðing og fleira. Plastmengunin er einnig algjörlega hrikaleg.

Miðað við að fólk hefur verið að ergja máttarvöldin með syndum er ég ekki bjartsýnn á að náttúruhamfarir verði mildar í framtíðinni. Það má búast við að þær verði verri en nokkrusinni fyrr.

Auk þess er hamfarahlýnunin staðreynd, og hörmulegt að ekki skuli hafa verið brugðizt við henni sómasamlega.

Mikil hrina skjálfta við Reykjanestá