Sköpunarsaga Biblíunnar, Genesis kemur frá norrænu fólki sem var til fyrir 8000 árum, Biblían, menning gyðinga stórmerkileg þar með einnig. Við getum því hætt að hafa minnimáttarkennd

Fræðimaðurinn sem býr til þessi myndbönd er fjölfróður og mark er á honum takandi. Með víðtækum samanburði kemst hann að þessari niðurstöðu. Of oft hefur okkur verið sagt að við eigum þeim allt að þakka sem færðu okkur Biblíuna, en vísbendingar benda til að þessu sé þveröfugt farið, að for-indó-evrópska menningin fyrir 8000 árum í Rússlandi sé móðurmenning Egypta, Súmera, Gyðinga, Babýloníumanna og allra annarra sem á eftir komu, Grikkir, Rómverjar og fleiri.

Genesis (and its Indo European origins) the Creation Myth of the Bible - YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=xKPMeIojJVk

Nokkrir einfaldir þættir virðast grunnur, sem fela í sér naut og tvo menn, og öðrum er fórnað, líkt og Ými forðum. Manus og Yemo eru þeir kallaðir, en beljan ýmislegt eftir þjóðum.

Yemo, Ýmir er tvíkynja vera hverri er fórnað og heimurinn verður úr þeirri veru. Þetta kann að minna á hán hugtakið og hin fjölmörgu kyn nútímans. En ekki er gott að líkja sér við þetta, því þetta eru jötnar eða verur og skrímsli sem teljast utan þess eðlilega, og þjóna aðeins því hlutverki að vera efniviður þess sem á eftir kemur.

Fólk með norrænt útlit kom einnig frá þessu svæði fyrir 8000 árum. Því er menning og ætterni samofið samkvæmt þessu, og hámenning sú sem komst á vegna þessa fólks sem kom frá þessu svæði 6000 fyrir Krist.

Nú má enn deila um hvort kærleikurinn sé meiri í gyðingatrú og kristni og islam en þessum heiðnu trúarbrögðum forfeðra okkar og formæðra fyrir 8000 árum, og því er enn hægt að deila um hvað er hámenning og hvað ekki og hvort kristnin hafi ekki verið framfaraskref. Vissulega er þessi menning fyrir 8000 árum ekki til skrásett á sama hátt og menning Hebrea eða kristinna manna, hún er samansett af vísindamönnum sem setja saman púsluspil og fá þessa stórmerkilegu niðurstöðu.

Munurinn á Biblíunni og heiðnum trúarbrögðum er framsetningin, markaðssetningin, sem er meira sannfærandi í Biblíunni, og búið að fjarlægja atriði sem benda á marga guði og slíkt.

Ef Elohim og Adonai, nöfn yfir Drottin, eru tekin bókstaflega sem fleirtöluorð þá kemur vel í ljós að uppruni Biblíunnar er í fjölgyðistrúarbrögðum nágrannaþjóðanna eins og búið er að sýna fram á með óyggjandi hætti og vissu.

Þessi nöfn yfir Drottin eru túlkuð sem virðingarheiti, en upphafleg merking hefur þó verið þessi: Guðirnir, drottnarnir, leiðtogarnir.

Djúpið sem er svo þýtt í nútíma Biblíunni á sér rætur í eldra orði sem var Tiamat, dreki sem var drepinn í babýlónískum goðsögnum, fyrirmyndum Genesis. Sá dreki átti sér fyrirmynd í Ými, hinni tvíkynja veru sem var drepin, eða Yemo, en þannig voru trúarbrögð for-indó-evrópumanna fyrir 8000 árum.

Enn fremur, orðið Guð í Biblíunni átti sér eldri fyrirmynd, sem var Marduk í eldri trúarbrögðum, og vindurinn sem þýddur er sem andi guðs, var upphaflega vindur stormguðsins, sem þekkist meðal eiginlegra allra þjóða. Nöfn hans eru Þór, Taranis, Júpíter, Jahve, Zeus, Týr og margt fleira.

Þannig að við sjáum í allra fyrstu setningum Biblíunnar sömu sköpunarsögu og í norrænni goðafræði, en í Biblíunni er hún komin í áróðursbúning þeirra sem vildu búa til eingyðistrúarbrögð til að réttlæta stöðu konungs, og valdapíramída feðraveldisins, sem stóð á hátindi sínum fyrir 350o árum síðan víða, með hernaði og slíku.

Nema eins og komið er inná í þessu myndbandi, norræna goðafræðin er eldri, upprunalegri. Samanburður sýnir þetta.

Áróðurinn í Biblíunni er mannanna verk. Þessi eini guð er kannski ekki endilega til eða sá algóði, og almáttugi guð sem þar er haldið fram að hann sé.

Eins og kemur fram í þessu myndbandi með vísunum í Aten og Atenisma þá kemur eingyðistrúin frá Egyptalandi, trúin á sólguðinn, (guð gerir kraftaverk einn, dáist að sínu eigin verki og þarf ekki aðra guði).

En fyrir þá sem efast og halda í sína kristni þá eru rökin sterkust á þessa leið: Til eru menjar um eldri þjóðir en Hebrea eða Egypta. Þær þjóðir hafa sameiginleg gildi og trúarbrögð, þætti í trúarbrögðum. Rakið er til þess elzta sem er sameiginlegt. Það eru þrjár verur, tvíkynja vera sem er fórnað, fyrsti maðurinn, fyrsta hetjan og síðan skrímsli sem er stundum fórnað og er stundum naut eða belja eða dreki. Heilög þrenning semsagt af heiðinni tegund og upphaflegri.

Þetta passar við keltenska og gaulverska goðafræði. Taranis verður Drottinn allsherjar, hetjan með þrumufleyginn, hinn almáttugi guð. Esus er andinn, hverjum er fórnað. Teutates er vatnið sem skilur sig í tvennt, og verður sköpunin, landið, lífverurnar.

Vegna þess að til eru eldri þjóðir en Hebrear og Egyptar þá er það ljóst að útilokað er að allt sé hægt að rekja til þeirra. Við verðum því að rekja þá frá öðrum og eldri menningarskeiðum, og þessi for-indó-evrópska menning í Rússlandi fyrir 8000 árum virðist fullnægja öllum skilyrðunum um að vera fyrsta hámenningin, eða með fyrsta vísinn að henni, og þaðan komu bleiknefjar og breiddu sig út um jörðina, til Ísraels, til Norðurlandanna, til Ameríku, Bretlands, Evrópu.

Nei, ég veit að ég get ekki sannfært trúmenn sem eru sannfærðir um að sköpunarsaga Biblíunnar sé réttari en vísindalegar niðurstöður fornleifafræðinga og trúarbragðafræðinga, en samt er rétt að skoða þetta og íhuga.

Oft erum við Magnús Sigurðsson bloggari sammála. Hann hefur skrifað um það að við norðurlandabúar séum færir um að rekja ættir okkar til Gyðinga. Það má vel vera, það eru aðrar kenningar, um ættkvíslir Ísraels. Það er kannski eitthvað til í því að þannig hafi fólk dreifzt um jörðina, en þessi pistill fjallar ekki um það. Það snýst kannski frekar um menningu en um ættfræði. En jafnvel þótt einhverjir svo sunnarlega hafi komið hingað norður, eins og sumir kristnir menn halda fram, þá hefur Kári Stefánsson sýnt fram á að við Íslendingar erum Norðmenn og Írar í nokkuð jöfnum hlutföllum, en örfá prósent koma þó lengra að, jafnvel frá Ísrael eða öðrum svæðum.

Í þessu myndbandi kemur þó skýrt fram að þessi kenning virðist passa við allar niðurstöður vísindamanna, að hin for-indó-evrópska menning er sú sem dreifðist til Ísraels og útum alla heimsbyggðina, það er upprunalega trúin, sem er nær norrænni goðafræði en því sem stendur í Biblíunni í raun.

 

Gröf Tútmóses II fundin