Öfgasamtök og öfgasjónarmið eru rótgróin í samfélaginu. Femínisminn.

Við höfum ósammála fólk í dómskerfinu eins og annarsstaðar. Við höfum Woke-fólk annarsvegar og svo íhaldsfólk hinsvegar, sem styðst við réttlæti, hefðir, og bóklærdóm aldanna. Woke-fólkið hefur verið til á öllum öldum, en verið kallað ruglað, barnalegt og einfalt. Ekki lengur, ekki eftir að sumar konur og vinstriöfgamenn, jafnaðaröfgamenn, komust til valda og þeirra barnslega trú á jafnrétti raungerðist miskunnarlaust.

Helgi Magnús var í raun að viðra það sem var umtalað í samfélaginu, en ekki að lýsa eigin fordómum, eða ef menn vilja kalla íhaldssemi fordóma, þá eru allt fordómar nema woke.

Menningarstríð er gott orð, eða andleg barátta eins og kristnir menn nota um myrkraverur Satans.

Sigríður J. Friðjónsdóttir er erkifemínisti og þarf ekki lengi að skoða störf hennar og feril til að komast að því. Vel má vera að flest í hennar störfum hafi verið unnið af sæmilegu hlutleysi, en ég minnist dómsins yfir Hlyni Frey Vigfússyni, og fólk sem fer gegn íslenzkum hagsmunum, það er víða við völd. Hún tilheyrir gömlu femínistakynslóðinni sem kom Vigdísi Finnbogadóttur til valda. Það er hún sjálf sem ætti að víkja úr embætti og þótt fyrr hefði verið. Vinsældir og uppgangur Trumps og slíkra hetja erlendis segir okkur að verið er að sópa femínistunum burtu og koma þeim á ruslahauga sögunnar, þar sem þeir eiga heima.

Margir hafa líkt femínistum við nazistana í Þýzkalandi sem voru dæmdir fyrir glæpi gegn mannkyninu.

Einhverntímann þarf að gera upp þá sögu sem femínistar skilja eftir sig, ef eitthvað mannkyn verður lifandi þegar það verður tímabært. Ef börnin fara aftur að fæðast nægilega mörg, þá verður kannski einhverja sögu að segja og einhverjar úrbætur að gera, annars ekki.

 

Helgi: Áminningin „núll og nix“