Úkraína fyrir sértæka hernaðaríhlutun - sjálfstætt ríki sem vildi ráða sér sjálft eða er sá frasi rangur?

Ég var að lesa pistil Geirs Ágústssonar:"Svarthvíti ráðherrann og það sem er rétt", og athugasemdir þar undir.

Pistillinn er nokkuð góður.

Oftast er þó bitastæðast að velta fyrir sér orðum þeirra sem maður er ósammála. Þannig skrifar Bjarni um Úkraínu"Fullvalda ríki sem vildi ráða sér sjálft". Setningin er klaufaleg hjá Bjarna, og sýnir það glöggt að hann gerir sér grein fyrir því að Úkraína var ekki eins fullvalda ríki og hann vill telja sér trú um og Þórdís Kolbrún og allir hinir sem telja þetta svarthvítt málefni. Ef Úkraína hefði verið sjálfstæð hefði hún ekki þurft að "vilja ráða sér sjálf". Þannig að í setningu Bjarna felst þversögn. Það er fyrsta skrefið í því að hann átti sig á því að hann geti haft rangt fyrir sér.

Mér finnst það ágætt að vera eitt af fíflunum hans Geirs, þótt ég hafi ekki skrifað athugasemd honum til stuðnings. En er nokkuð sammála honum.

Ég rakst á bækling frá kristilegum samtökum þegar ég var að skoða dót hjá mér í gær. Hann var frá því fyrir innrásina í Úkraínu og fyrir Kóvit, og þar var því lýst að árlega væru börn að safna hlutum og mat og gefa fátækum börnum í Úkraínu fyrir jólin.

Ég endurtek: ÞETTA VAR FYRIR INNRÁS RÚSSA árið 2022.

Ég vil gjarnan ná til þeirra sem eru mér ósammála. Það er skemmtilegra en að vera alltaf í bergmálshelli.

Því spyr ég Þórdísi Kolbrúnu, Bjarna og alla hina:

HVERS VEGNA var Úkraína fátæk fyrir innrás Rússa árið 2022?

Var það bara Rússum að kenna? Er ekkert svarthvítt í málflutningi þeirra sem sjá Rússa sem ófreskjur og grýlur og að ekkert sé Vesturlöndum að kenna í þessum samskiptabresti og stríðsástandi?

Í Wikipediu stendur skrifað að "spilling er mikil í Úkraínu" "Völd ríkisins eru ennþá gríðarleg sem hefur tafið fyrir efnahagsumbótum, einkavæðingu og innleiðingu borgaralegra réttinda."

Þegar hernaðarfolar og hryssur Nató segja að Úkraína hafi verið "sjálfstætt ríki" er það býsna óljós lýsing ef ekki hreinlega röng. Úkraína er samkvæmt Wikipediu sambland af kommúnisma, einræði og lýðræði, ríkið hefur tangarhald á þegnunum, flokkakerfið er hrærigrautur öfgaflokka og vestrænna "lýðræðisflokka", og spilling er mikil í landinu.

Selenskí hefur bannað kosningar á meðan hann er við völd og stríð ríkir í landinu. Þó vilja stuðningsmenn hans síður lýsa honum sem einræðisherra en Pútín.

Selenskísinnar segja að Úkraínumenn allir vilji vera í ESB, Nató, og hluti af Vesturlöndum. Enn sem fyrr er þetta mikil einföldun. Úkraínumenn eru klofnir, sumir vilja vera hluti af Rússlandi, aðrir hluti af Vesturlöndum. Einnig eru þar mjög margir öfgamenn, eða öfgafullir þjóðernissinnar, og sú öfgafulla þjóðerniskennd hefur víst margar birtingarmyndir, hatur á Rússum, einnig hatur á Vesturlöndum hjá sumum.

Þau eru mörg stríðin í heiminum og það er mjög merkilegt hvernig ákveðinn hluti Íslendinga er sannfærður um sjálfstæði Úkraínu einmitt vegna þess að stríðshaukarnir í Nató halda því fram, og það hentar þeim sem segja að Pútín sé hinn nýi Hitler nútímans, sem heldur er ekki alveg rétt lýsing.

Natódýrkandi Íslendingar, hvort sem þeir eru í Sjálfstæðisflokknum eða Samfylkingunni eða annarsstaðar trúa innrætingunni frá Jens Stoltenberg og öðrum af hans sauðahúsi.

Þórdís Kolbrún, Bjarni (sem skrifar án föðurnafns á síðu Geirs) og fleiri þeim sammála vilja ekki fallast á það að Úkraína sé leppríki Demókrata í Bandaríkjunum, og leppríki Elítunnar í heiminum.

Hinsvegar ef þú lesandi góður ert tvístígandi í þessu gætir þú íhugað að sú kenning og fullyrðing útskýrir hvers vegna Úkraína hefur verið fátækt ríki frá falli Sovétríkjanna, rétt eins og leppríki annarsstaðar á jörðinni oft eru, þau eru ekki sjálfstæð, þar er við völdin rík yfirstétt sem fær borgað frá útlendum ríkjum, en innviðir eru lélegir og almenningur fær mjög lítið í sinn hlut.

Ég held að samúðarfulla og "góða" fólkið ætti að íhuga þetta í alvöru.

Bezta leiðin til að hjálpa Úkraínu er að bæta stöðu alþýðunnar, losna við gjörspillta stjórnmálamenn eins og Selenskí þaðan, svo Úkraína sé ekki lengur leppríki Vesturlanda.

 

Rússar segja Frakka tilbúna í beina þátttöku

Lúkas spámaður og hundurinn hans, ljóð frá 22. júlí 2008.

Mörgum málum er grautað saman í gríni í þessum óútgefna söngtexta, eða kvæði eftir mig. Sumir skilja ekki orðaleikinn sem finnst í þessum gamla söngtexta. Hann fjallar um málefni líðandi stundar þá, 2008. Ég verð að rifja upp mál sem tröllriðu samfélaginu þá, sumarið 2008, nánar til tekið hvernig mótmælendur til vinstri vildu að flóttamaðurinn Paul Ramses fengi hér dvalarleyfi, sem fékkst 2010 í tíð Jóhönnustjórnarinnar, að sjálfsögðu. Páll á Hæli og Ramses annar er auðvitað orðaleikur. Hundurinn Lúkas kemur einnig við sögu í textanum, ljóðinu. Lúkasarmálið er frá sumrinu 2007, og móðursýkin var búin að sigra hluta þjóðarinnar á þessum tíma, og ég samdi marga texta um þetta. Ég gaf út tvo hljómdiska sem ég tók upp 2008, "Það og það", sem kom út 2009, tekinn upp haustið 2008 um hrunið og kreppuna sem byrjaði þá, og "Ein hjúskaparlög fyrir alla", tekinn upp frá janúar til júlí 2008, gefinn út 2010, um enn eitt málið sem tröllreið fjölmiðlum 2008 til 2009, baráttumál vinstrimanna um að samkynhneigðir fengju að ganga í hjónaband, sem einnig gekk í gegn á tíma Jóhönnustjórnarinnar, enda er hún þannig, samkynhneigð.

Þannig að ég var að fjalla um mál sem var þrýst mjög á og voru við það að ganga í gegn vegna mótmæla í samfélaginu vinstramegin. Ég er talsverður íhaldsmaður, en á mínar frjálslyndu hliðar og skoðanir einnig, og það varð mér að yrkisefni, að reyna að sameina þessar ólíku hliðar sem ég á í mér, og einnig sjónarmið ólíkra einstaklinga í samfélaginu.

 

Þetta er afgangslag. Ekki á þessum plötum, flottur og fyndinn texti samt, eða ljóð kannski enn frekar. Spéspegill á samtímann.

 

Þetta var of viðkvæmt til að gefa út á þeim tíma. Fólk til vinstri æsti sig of mikið út af þessu, einnig fólk til hægri sem var ekki sammála. Ekki lengur viðkvæmt. Bara skemmtilegt.

 

Lúkas spámaður liggur á feldi,

líkast til grenjandi,

alþýðan, ungpíkur hér þótt væli...

allt svo fara með nýju veldi,

ræningjar, ribbungar kenjandi,

Ramses annar og Páll á Hæli,

vilja þannig enda í heimsins eldi.

 

Lúkas, hundurinn, heilagur núna...

heyri ég vælið þar...

hneykslunin, reiðin og ránið kvenna,

rýrar horast þær, missa trúna...

Egyptzki höfðinginn, hælið þar...

heimur vill nú aðeins brenna...

Indland, trúðu á konu og jafnvel kúna!

 

Lúkas, faraó, flóttinn er hafinn...

furðast ég skrílslæti...

stofnanir heykjast á stefnu sinni,

stór en óþarfur birtist vafinn...

skilningslaus, dýrka ég skrílsblæti?

Skeður margt gott vakt á þinni?

Horfinn virðist heimi úr alveg safinn!

 

Ljóðum enda svo, lífþrota kjarkur,

leyfist að andmæla?

Skil ekki reiðina, fatta ei fretið,

finnst að ráðfrúin sé helzt þjarkur.

Ungmennin aumlega grandvæla...

eflaust nýja og góða metið.

Þjóðin ekki skánar, bara skarkur.

 

Nýyrði: Skrílsblæti: Óþörf ást á skrílnum.

Grandvæla: Mótmæla sér til skaða.

Skarkur: Skarkali, múgæsingur.