Sigur Höllu Tómasdóttur er einnig sigur Ástþórs Magnússonar, því hún hefur afgerandi tekið undir hans áherzlur að vilja ekki senda vopn til Úkraínu

Ég kaus Ástþór Magnússon í gær, en var samt mjög nálægt því að kjósa "taktískt" (stjórnkænskulega) Höllu Tómasdóttur, því hún talaði um að vilja ekki senda vopn til Úkraínu eins og Ástþór.

Mér er illa við orðið taktískt, allt sem endar á -ískt er byggt á erlendum grunni og ætti ekki að nota vilji maður fylgja málverndarstefnu og málhreinsunarátaki. Að kjósa taktískt er að kjósa stjórnkænskulega eða herkænskulega, eða brögðótt, fara krókaleið að settu marki, til að koma höggi á andstæðinginn.

Ekki er mér það fullkomlega ljóst hvað Halla Tómasdóttir ætti að hafa fram yfir aðra frambjóðendur, en úr því að ég var næstum því búinn að kjósa hana til að mótmæla verkum ríkisstjórnarinnar og hernaðarbröltinu þar er það alveg pottþétt að hún var kosin til að lýsa andúð á óvinsælli ríkisstjórn sem nú situr við völd.

Ég býst við að stjórnmálaskýrendur muni pæla lengi í þessum niðurstöðum (þótt enn sé mögulegt að Katrín vinni, ekki kannski mjög miklir samt). Þetta hefur marga fleti.

Það er mjög athyglivert að NATÓaðild Íslands og stríðsreksturinn í Úkraínu með stuðningi þessarar ríkisstjórnar hefur fengið kjaftshögg með þessari kosningu Höllu Tómasdóttir, því fáir frambjóðendur þorðu að skera úr um þetta með eins afgerandi hætti og hún, þótt ekki hafi hún gengið lengra en svo að gagnrýna vopnakaupin á vegum Kötu og félaga.

En ég er að vitna í túlkun sjálfs Björns Bjarnasonar, eins og hún birtist í pistli hans í gær:"Hættulegur boðskapur Höllu T". Ekki virðist þjóðin sammála áherzlum hans, ef valið á milli NATÓ Kötu og sveigjanlegu Höllu réðst vegna þessara orða hennar og gagnrýni á ríkisstjórnina og vopnakaupin.

Björn Bjarnason skrifaði um brot Pútíns á alþjóðalögum með innrásinni.

Þó eru margir á því að NATÓ hafi lymskazt til að stækka áhrifasvæði sitt og jafnvel gengið á bak samninga, tæplega þó brotið alþjóðalög, og færzt nær Rússum, og hafa fróðir menn talið það upp í smáatriðum hvernig Rússum hefur verið ögrað af NATÓ, og verður því ekki á móti mælt, heldur ekki því að Úkraína er leppríki Vesturlandanna, sem hlýtur að vera mjög stór þyrnir í augum Rússa.

Einnig er augljóst að NATÓ Kata og hennar fóstureyðingaríkisstjórn hlýtur ekki þau eftirmæli frá þjóðinni að verk þeirra hafi verið fullkomin eða laus undan allri gagnrýni, eins og þau vilja halda sjálf.

Þetta gæti jafnvel verið forspilið að því að stjórnarsamstarfi flokkanna ljúki fyrr en ætlað var. Ekki gott að segja þó um það, þrjózkan er þar mikil og seiglan.

En þessi sigur, sem virðist blasa við, hann er jú greinilega merki um kynslóðaskipti í stjórnmálum. Það hefur komið fram og er alveg skýrt að eldri kynslóðin kaus Katrínu, elíta landsins, gamlir Sjálfstæðismenn og sumir kommúnistar og eldri vinstrimenn eða jafnaðarmenn, og Halla Tómasdóttir snýst um andóf gegn skautun, kynslóðabili og hörkustríðsrekstri, meðal annars.

Kannski er Halla Tómasdóttir núna það tákn fyrir sameiningu, frið, kvenlega mýkt og andóf gegn skautun, sem Katrín Jakobsdóttir taldist vera fyrir 8 árum, en telst ekki lengur vera.

Kaus Höllu með taktík í huga

Þeir sekustu reyna að fela sekt sína með því að benda á andstæðingana og þeirra sekt, sem kann að vera smáræði miðað við þeirra sem ákæra. Yfirvöldin sekust eins og Trump segir?

Dómurinn gegn Trump er pólitískur á allan hátt. Jafnvel þótt ég hafi verið sannfærður um sekt hans í allavega flestum liðum taldi ég það alveg fara eftir hvort kviðdómur og dómarar væru hlynntir Demókrötum eða Repúblikönum hvernig niðurstaðan yrði. Þannig eru dómsmál einfaldlega nú til dags, og með fleiri dómsstigum á Íslandi líka, í samræmi við Bandaríkin.

Það vita það allir að lögfræði er hápólitísk. Sekt og sakleysi eru afstæð hugtök. Með Metoo og öðrum nútímamálefnum er það orðið saknæmt sem var ekki áður saknæmt. Áður voru skörp skil á milli nauðgana og viðreynslu, en þannig er þetta ekki lengur, það er orðið matsatriði og túlkunaratriði. Þar af leiðandi, lögfræðin er orðin miklu loðnari en áður, og þar af leiðandi ótrúverðugri, ekki eru lengur skarpar línur sem allir geta sammælzt um, vafaatriðin fleiri.

Það sama má segja um tjáningarfrelsið, ærumeiðingar og réttindi minnihlutahópa til að kúga annarsvegar meirihlutann og svo til að verja sig hins vegar. Línur eru farnar að verða óskýrar.

Strangt til tekið má það vel vera að klámmyndaleikkonunni hafi verið greitt með saknæmum hætti, og það allt falið.

Ég hef verið að horfa á Dallas seríuna bandarísku. J.R. Ewing minnir kannski á Donald Trump að einhverju leyti. Málið er það að þetta hefur svo lengi viðgengizt í Bandaríkjunum og annarsstaðar, að þeir sem eru ríkir komast upp með annað og meira en fátæklingarnir. En af því að Trump fer á móti Elítunni, sem hefur framið glæpi gegn mannkyninu, en kemst upp með það, því hún á 99% af öllum peningum mannkynsins, stolnum að sjálfsögðu, þá lendir Trump í fallöxinni. Hann gæti samt orðið forseti, því fólk er hætt að vera svo mikil fífl að fatta ekki að eitthvað er gruggugt við þetta allt. Áður hafa forsetar og aðrir sennilega verið á gráu svæði, en nú skal grafa upp hvert smáatriði til að koma höggi á Trump, því hann mun hreinsa til og þá mega margir pólitískir andstæðingar hans fara að gæta að sér.

Við erum komin á þann stað í sögunni að upp úr getur soðið með borgarastyrjöld í Bandaríkjunum, hvort sem Joe Biden verður endurkjörinn, eða þá Donald Trump.

Trump fundinn sekur í öllum ákæruliðum