Heimskunnar bryggja, ljóð frá 19. desember 2018.

Búmerang finnur þig, frægð þókt enn njótir,

firum góðum hótir,

stöðnuð sál við stalla

stúlkna fer í salla,

raustin römm mun gjalla.

 

Gaf hún þér ástfangin gæðin og lofið?

Gat hún aðeins rofið

sátt og sæmileika?

Seggi gerði veika?

Ei sig eltir bleika?

 

Laufin þau feykjast burt, desemberdrungi,

deyfð og andans þungi.

Heimskugæsin horfin,

heimtar viljinn sorfinn,

þann er stenzt ei storfinn.

 

Ásta sú reyndist þó innantómt glingur,

ekki skilur fingur.

Horfin heimsins gæði,

hennar nægði bræði,

vildum batna bæði.

 

Nauðgunarmenningin stelpa þér stjórnar,

starfi ennþá fórnar.

Aldrei elti þetta,

aðrir verða að detta,

og frá sér viti fletta.

 

Lærði að hafna þér, heimskunnar bryggja,

heim ei muntu þiggja.

Læzt ei sjá þá lýzku,

leiðist burt frá tízku,

finn þá góðu, frísku.

 

Sökin er kvennanna sjálfhverfu núna,

syndir drepa trúna.

Ykkar örlög brosa,

ekki um þetta losa,

tíkur ei slíkt tosa.

 

Mundi ég hafna þér, heimskunnar vígi?

Hernam sigur, lygi.

Gegn þér gjarnan berjast,

gýgjum slíkum verjast,

annars synir erjast.

 

Formykvun sálnanna, blekkingin blakkra,

böðlastjórnun skakkra.

Tækifærin fékkstu

frá þér langmest gekkstu,

sérð þú sviðsmynd dekkstu.

 

Afmæli skólaðra, eitraðra kvenna,

ein þó kaus að brenna.

Þegar skrautið þekur

þig sem engan vekur,

friðinn frá mér tekur.

 

Storfinn: Dauður, af að sterfa, drepast, þýzkusletta, eða endurheimt orð með réttu íslenzkt.

Gýgur: Tröllskessa.

Erjast: Berjast, standa í vafstri, leggjast í erjur, þrætur.

Lýzka: Lýðskrum, lýðzka, leiðindatízka, heimskuleg, ekki uppbyggileg.

Firi:  Maður, karlmaður, hetja, kappi.

Mammon á að ráða á RÚV og þau stefna á gróða á næstunni. Mun dagskráin skána? Verð ég fenginn til að spila mína tónlist á RÚV eða Sverrir Stormsker?

Fyrstu áratugina sem RÚV starfaði fór mikið fyrir innlendri dagskrárgerð. Ekkert sjónvarp var á fimmtudögum og útsendingartími styttri en hann var nú. Auglýsingar voru ekki inni í þáttunum sjálfum heldur aðeins á milli dagskrárliða. Auglýsingar voru á góðri íslenzku og framleiddar af Íslendingum sjálfum og fyrir íslenzk fyrirtæki einungis. Nú eru það erlendar auglýsingar sem tröllríða öllu, útlendar bíómyndir frá Hollywood sem er í taprekstri eftir woke-geðveikina, og svo eru það erlend risafyrirtæki, snjallsímar og annar óþarfi, eða þá risafyrirtæki að auglýsa megrunarvörur eða annan hégóma. Fyrstu áratugina voru þulur sem kynntu dagskrárliði á góðu máli og glettni í bland, og þær voru persónulegar, sömdu sínar eigin kynningar sjálfar og voru hver með sinn persónulega stíl.

Í dag er næstum öllu stjórnað af tölvum í RÚV hvað varðar fínstillingu og tímasetningu á efni, þótt valið sé af fólki hvað er á dagskrá og í Excel skjölum. Tölvan ræður tímasetningum og þegar maður ætlar að stilla á tímaflakkið hefur tölvan oft rangt fyrir sér og maður fer inní miðjan þátt eða áður en hann byrjar!

Taprekstur RÚV hefur sízt skilað sér í betri dagskrá.

Fyrstu áratugina tókst RÚV að sýna menningunni virðingu og það kostaði ekki of mikið.

Í dag er það svo að aðeins útvaldir listamenn fá athygli en aðrir ekki.

Ég held í raun að meira réttlæti hafi ríkt meðal listamanna þegar Halli og Laddi urðu vinsælir, hæfileikar fengu að njóta sín, en ekki lengur.

Í dag fá allir hæfileikalausir listamenn að fá athygli, ef þeir eru kvenkyns eða með tengsl við menningarmafíuna og eru wók. Hægrisinnaðir listamenn fá ekki athygli og verða ekki vinsælir, svo einfalt er nú það. Það heitir pólitísk rétthugsun en er pólitísk ranghugsun og ranglæti.

Alveg nákvæmlega eins og í Sovétríkjunum þegar kommúnisminn frysti þar allt réttlæti í hel. Aðeins þeir listamenn sem voru Stalín og kommúnismanum hliðhollir fengu athygli og vinsældir þar.

Í kommúnísku samfélagi eins og ríkir núna á Vesturlöndum þar blómstrar spillingin og óhófleg sóun á fjármunum.

Embættismenn sem aldrei voru kosnir fá frelsi til að ráða yfir lífi og limum borgaranna.

Endalausar íþróttir og heimsmeistarakeppnir á RÚV, fjáraustur í slíkt því einhverjir embættismenn taka þá ákvörðun.

Ég tel mjög miklar líkur á því að Íslendingar séu orðnir svo heiladauðir og heilaþvegnir að þjóðin gangi inní ESB á þessu kjörtímabili.

Hér vantar sjálfstætt fólk og skynsamt sem lætur á sér bera. Wók-liðið, sem er þrælkað af erlendri kerfishyggju og öfgavinstristefnu frá útlöndum, það er áberandi í menningu og listum. Það dregur niður sköpunargleði almennt, því kerfishyggja og hlýðni við fjölmenningu og aumingjadýrkun hún leiðir til einnar línu, ekki fjölbreytilegrar sköpunar.

Miðað við hvernig RÚV og yfirstéttin á Íslandi rekur áróður fyrir Natóstefnu, fjölmenningu og ósjálfstæði, þá má búast við að inngangan í ESB verði samþykkt af almenningi áður en 4 ár verða liðin. Nema heldrífustjórnin springi í tætlur eins og margar vondar stjórnir hafa splundrazt að undanförnu, Guð láti gott á vita.

Ef þessi ESB stjórn öfgakvenda springur eins og Katrínarstjórnin, þá kannski verður þjóðinni forðað frá ESB inngöngu.

Boða 100 milljóna hagnað á næsta ári