Kötturinn góði og gæfi sem margir elska

Í kapítalísku umhverfi sem verður sífellt ómanneskjulegra með sjálfsafgreiðslukössum og útlendu starfsfólki sem ekki talar íslenzku þá má segja að kötturinn Diegó hafi slegið í gegn og heimilislegt viðmótið að hafa hann blessaðan sofandi við anddyrið og malandi oft.

Blakkur hét einn köttur á Álfhólsveginum sem við áttum, þegar ég var í barnaskóla, og svo þegar mamma flutti var hún með enn fleiri ketti, mamma var kattarmenneskja. Hún hætti þó að eiga ketti eftir aldamótin 2000.

Ég hef fundið það að starfsfólkið í A4 elskar Diegó og það er gaman að finna hversu heimilislegt það er að hafa hann þarna.

Ja mikil er orðin eymd og óhamingja á þessu landi hjá sumum ef svona gæðaköttur fær ekki að vera í friði þarna, frjáls og gæflyndur.

 

Var kettinum Diegó rænt?