Viljum við breytingar eða stöðnun? Lýðræðisflokkurinn boðar breytingar en ekki VG, sem stóð fyrir stöðnun í 7 ár.

Lýðræðisflokkurinn mælist með rúm 1% en Vinstri græn með rúm 2%. Hvernig hegðar fjölmiðlafólkið sér? Fær Lýðræðisflokkurinn jafn mikla athygli og hinn löngu útbrunni flokkur, Vinstri grænir? Nei. Fjölmiðlafólk er í afneitun. Það sést með því að athyglin er á botnfrostnum flokknum VG. Fjölmiðlafólk vill því að það verði engar afleiðingar af (mis)gjörðunum í pólitíkinni, að sömu óhæfu pólitíkusarnir megi riðlast á fólkinu endalaust.

Ég skil ekki þessa athygli sem Vinstri grænir fá. Þeir eru fortíðin - hvað sem verður eftir 4 ár, ef þau tóra svo lengi og leysa ekki flokkinn upp, sem væri kannski bezt.

Nú er reynt að punta uppá flokkinn með skrautfjöðrum, og Katrín Jakobsdóttir á að verða ein helzta skrautfjöðurin! Þetta er aumkunarvert.

Lýðræðisflokkurinn hinsvegar sem fær litla sem enga athygli er gullið í þessari kosningabaráttu sem á vonandi eftir að skína með mikið fylgi, ef ekki núna þá síðar.

Vill fólk láta mata sig? Vill fólk láta fjölmiðlafólkið mata sig og segja sér fyrir verkum með óbeinum auglýsingum af þessu tagi?

Sjálfstæðisflokkurinn mætti alveg minnka niður í 5%. Það myndi kannski kenna Bjarnabófaklíkunni eitthvað.

Ef fólk vill fá flokk sem stendur fyrir gildi Sjálfstæðisflokksins, þá er rétt að kjósa Lýðræðisflokkinn, Flokk fólksins eða Miðflokkinn.

Listar VG í Reykjavík: Katrín skipar heiðurssæti

Hnignun Vesturlanda - margar birtingarmyndir

Við höldum kannski flest að framfarir séu stöðugar og ekki verði afturför í okkar heimshluta. Við höldum kannski að gæðakröfum og hreinlætiskröfum geti ekki hnignað hér á Vesturlöndum. Samt hef ég persónulega smakkað á varningi sem er misferskur þar sem stórar keðjur eru selja skyndibita. Mér finnst það jafnvel orðið algengara á allra síðustu árum.

Ein kona í brekkunni á æskuheimili mínu sem var vinkona ömmu og er nýlátin hún var mjög kröfuhörð með þetta og kvartaði við starfsfólk ef hún var ekki ánægð. Ég veit um fleira fólk af hennar kynslóð sem kvartaði oft, og ég er hræddur um að margir af yngri kynslóðinni kvarti ekki heldur beini viðskiptunum annað.

Því miður er það svo að þetta er eins og með ríkið, það getur leyft sér að slaka á gæðakröfum eða að vera með lélega þjónustu á sumum sviðum, þar sem fólk er ekki nógu voldugt til að hafa áhrif, og á fólk er ekki hlustað.

Þegar alþjóðlegar mætvælakeðjur eins og aðrar keðjur eru orðnar mjög stórar, þá getur það gerzt að gæðum fari hnignandi. Til dæmis bara ef harka í eftirliti minnkar, og upp komi jafnvel sú sparnaðarstefna að nota hráefni sem ekki fullnægja ýttustu gæðakröfum.

Neytendur þurfa alltaf að vera á tánum og á varðbergi. Verkalýðsfélög og lífeyrissjóðir eru heldur ekki fyrirbæri hafin yfir gagnrýni, við þekkjum það hér á Íslandi.

Ég tel raunar hentugast að mikið sé um smá fjölskyldufyrirtæki en ekki risakeðjur, því þá hvílir ábyrgðin á einstaklingum, og minna er um reglur og tengiliði þar sem tjáskiptin týnast og undarlegir hlutir gerast, viljandi eða óviljandi, vegna spillingar eða samskiptaleysis.

Einn látinn eftir skæða E.coli-sýkingu á McDonald's