Allir vilja egó sýna, ljóð frá 16. september 2017.

Tilgangslaust, hefði varla vanda breytt...

veiðimenn slást um þær lendur.

Aftur kemur arga sálin þreytt,

einkagróðar skipta um hendur.

Ekki sama sinnis,

sjáðu þá píratann vakna.

Aðeins allt til minnis,

Einskis vil ég sakna.

Allra guð er egó Satans,

ertu í heimi snauða ratans?

 

Einangrast kynin, básar blasa við,

baulandi húðflýrur gegna.

Ekki um hana aftur frekar bið,

aðeins þekki skessu fegna.

Ólík, aðeins masar,

áhuginn varla til staðar.

Krukkan krefst margs, þrasar,

konur voru glaðar.

Þú ert nóg, og þetta segja,

þannig viljann niður beygja.

 

Samskiptin alveg horfin, hatur eitt,

Hugmyndafræðin er lokuð.

Gæfan fólki getur ekki breytt.

gamla brekkan nýtist mokuð.

Sig ei mótar sorgin,

samskiptin léleg sem áður.

Hefur her séð borgin,

hennar missir skráður.

Allir vilja egó sýna,

eða grimmdarviljann brýna.