Íslenzk menning er engum harmadauði - eftir að ljóst er hvernig fólk kýs.

Mér finnst það í rauninni bara ágætt að hámenningin skuli láta undan síga á þessu landi. Ég sem ómenntaður alþýðulistamaður hef ekki notið þeirrar hylli sem ég hef talið mig eiga skilið í seinni tíð, eftir að femínistar hafa hert tökin á samfélaginu, en það er í rökréttu framhaldi af stórfelldum innflutningi flóttamanna sem allir innviðir landsins grotna niður, og það er í rökréttu framhaldi af þeirri stórfelldu og algeru hryðjuverkastarfsemi sem hefur verið stunduð á Vesturlöndum í áraraðir að femínisminn sé látinn ráða og taka yfir stofnanir og útrýma hefðum.

Menningarstofnanir svonefndar eru fyrirbæri sem ekki endilega styðja við sanna list, sem sprettur í grasrótinni meðal fólks, og er ekki endilega kerfislist eins og sú tónlist sem fær að heyrast í Vikulokum Gísla Marteins á föstudögum, og list er ekki endilega það sem sprettur uppúr tónlistarskólum, myndlistarskólum eða öðru sem hátimbrað er á listasviðinu.

Ísland hefur æ meira farið að líkjast Sovétríkjunum sem féllu 1991, og múrnum sem var felldur tveimur árum áður í Austur Þýzkalandi, og Vestur Þýzkalandi, en upphaflega var hann reistur af kommúnistastjórninni í Þýzka alþýðulýðveldinu (kommúnistunum í Austur Þýzkalandi) 1961 sem "varnarveggur gegn fasisma" eins og það var orðað.

RÚV er DDR-RÚV eins og einn snjall bloggari hefur orðað það, Gunnar Rögnvaldsson.  (DDR var skammstöfun á Deutsche Demokratische Republik). Eins og segir í Lifandi vísindum: "Austur Þýzkaland var aðeins lýðræði að nafninu til."

Þöggun, dauðaritskoðun (sem felur sannleikann og gerir allt dauðhreinsað af mennsku sem leyfir sér stjórnmálalegan fjölbreytileika og heimspekilegan efa), innrætingarstefna og hlýðnihyggja, þetta eru fyrirbærin sem dafna í RÚV, ekki og þessvegna visnar fyrirbærið eins og Stundin sem breyttist í Heimildina.

Sporin hræða, því alveg eins og DDR féll þegar fólkið fékk nóg, þannig eru öll Vesturlönd orðin núna, nema auðrónarnir eru snjallari sem þar stjórna, og til að öllum Vesturlöndum sé hætta búin af svipuðu falli og Múrnum í Þýzkalandi þarf almenningur á Vesturlöndum að geta bent á eitthvað betra stjórnarfyrirkomulag og heimta það.

Af þessari ástæðu er Rússland hættulegur óvinur Vesturlanda, því á meðan Úkraínustríðið hafði ekki byrjað voru stjórnarhættir Pútíns ótrúlega lýðræðislegir og fólkið hafði það gott, og þar var þó meiri rækt lögð við hefðbundin kristileg gildi, sem hafa verið á undanhaldi mjög lengi í okkar heimshluta, og eru nú á sífellt hraðara undanhaldi, og upplausnin magnast á öllum sviðum í samræmi við þá þróun.

Jafnvel ennþá er hægt að efast um að fréttir RÚV séu réttar um að fólkið í Rússlandi hafi það svo skítt. Að minnsta kosti hefur fólk flúið til Rússlands frá Úkraínu í stórum stíl, og af fúsum og frjálsum vilja að minnsta kosti mikill fjöldi, þótt erfitt sé að vita það með vissu.

Stærsta ógnin sem Rússland skapar Vesturlöndum er ímyndin, ímyndin um valmöguleika á móti Vestrinu, sem sagt eitthvað annað en Metoo, femínisma, hræsniáherzlur í umhverfisvernd, lýðstjórnun, þjóðfélagsverkfræði jafnaðarmanna, öfgafemínisma, karlhatur, og margt slíkt.

Mannkynið verður að hafa valmöguleika til að lifa af. Vestrið er of mikið farið að minna á einræðisríki, og til dæmis hefur Arnar Þór Jónsson vel fjallað um þá þætti okkar samfélags.

En ég ætlaði að fjalla um menninguna í þessum pistli.

Menningin finnst nefnilega ekki síður á bílaverkstæðum en inni á menningarstofnunum fínum og hátimbruðum. Menning er allt það sem gerist sem fer fram á milli manna, á milli fólks. Samskipti eru menning.

Þegar Sjálfstæðisflokkurinn í Kópavogi (sem þá var við völd og er enn við völd) hafði ekki áhuga á að reisa safn að Digranesheiði 8 þar sem verkstæðið hans afa var til húsa um 2020, þá var mér það fullkomlega ljóst að slík bæjarstjórn hefði ekki styrk til að viðhalda neinni menningu.

Ég gerði mér einnig grein fyrir því á þessum tíma að Sjálfstæðisflokkurinn á öllu Íslandi er ekkert nema skelin tóm eða umbúðir utanum ekkert innihald - eða andstætt innihald því sem var byrjað með fyrir langa löngu. Valdasjúkir einstaklingar fórna hugsjónum fyrir peninga og völd. Sama gerist útí löndum.

Ég gerði mér grein fyrir því að Sjálfstæðisflokkurinn sem stjórnaði Kópavogi væri sama fyrirbæri og Samfylkingin sem stjórnaði Reykjavík, með Dag B. Eggertsson sem sinn foringja.

Það var mjög biturlegt að sjá það að Sjálfstæðisflokkurinn sem afi hafði trúað á virti hans ævistarf ekki mikils og hafði ekki trú á það sem áður var mikilvægt Sjálfstæðisflokknum, heldur var orðinn enn einn jafnaðarflokkur landsins.

En afi minn var löngu, löngu hættur að hafa áhuga á pólitík. Hann hugsaði um vinnuna og heilsuna, að hreyfa sig og synda, og að þjóna viðskiptavinum sínum. Hann mætti líka alltaf kurteisi og virðingu og fólk kunni alltaf vel við hann. Hann var lífsglaður og gæfumaður að auki. Hann gat ekki ímyndað sér að auðrónar stjórnuðu heiminum.

Afi minn bjó til díselvél úr benzínvél sem var einstætt afrek á þeim tíma, og ekki víst að það hafi verið leikið eftir í öðrum löndum heldur síðar.

Það bæjarfélag sem kennir ekki ungu fólki hvaða afrek eldri kynslóðir unnu, það hefur ekki nægan styrk til að halda úti sérkennum sínum eða mikilli menningarstefnu til lengdar, því miður.

Þó hefur ekkert vantað uppá að nóg hefur verið um fjármagnið, og mörgu vel stýrt fjárhagslega. En sama vandamálið er allsstaðar á Íslandi sem reynt er að þagga niður: Gríðarlegur fjöldi útlendinga sem flyzt til landsins kostar mikið fé í húsbyggingar og annað. Ísland er loftbóluhagkerfi sem vel kann að springa af þeim orsökum.

Reykjavík er fyrirmyndin í þessum efnum. Dagur B. Eggertsson er hástéttarmanntegund sem rekur mjög hátimbraða stefnu. Hátimbraðri stefnu er hætt við falli eins og dæmin sanna. Segja má að Samfylkingin eigi vígi sitt í Reykjavík.

Vestræn menning á enga framtíð fyrir sér og femínistar allra sízt. Ofdrambið í íslenzkum konum mun ekki lifa lengi. Það má segja það með vissu hvernig framtíð Norðurlanda verður og þar með Íslands. Islam verður ríkistrúin innan fáeinna áratuga, og það fólk sem nú telst innfætt verður í algerum minnihluta og þá hluti af lágstétt sem vinnur lægst launuðu störfin, því á heimsvísu er mest þróun í heimshlutum sem áður voru fátækastir. Letin er langmest á Vesturlöndum, þar fer offitan vaxandi, og fólk verður óvinnufært, fjörgamalt og sjúkt.

Við völdum á Íslandi munu taka einstaklingar að sunnan og austan á jörðinni, með svipaða menningu og sú menning sem ríkir í Afganistan. Afkomendur íslenzkra femínista munu þurfa að beygja sig undir þann veruleika og þjóna þeim. Ranghugmyndir og alheimska femínista og jafnaðarmanna verður beygð í duftið eins og hver önnur synd, en syndum er vel lýst í Biblíunni.

Það er norrænu og vestrænu fólki mátulegt að fá þessi örlög. Hér voru möguleikar til alls, en þeir voru allir látnir fara til spillis.

Yfirlýsingar í íslenzkum fjölmiðlum sem gefnar eru af hámenntuðu fólki á Íslandi eru jafn mikið úr takti við veruleikann sama hvaða fag eða menningarkimi um er að ræða, hvort sem um er að ræða stjórnmálamenn eða aðra sérfræðinga. Þar er um sömu öfugmælin að ræða og rétt fyrir Hrunið 2008, þegar öll valdamál voru "ímyndarvandi"!!!

 

Héraðsskjalasafnið lagt niður