Ágætt Silfur, Bjarni formaður Sjálfstæðisflokksins telur bogann spenntan of hátt hjá fólki, finnur enga sök hjá stjórnvöldum

Mér fannst Silfrið gott að þessu sinni. Viðtal Sigríðar Hagalín frænku minnar við Bjarna lét hann opinbera sig og margt sem framundan er.

Silfrið var að mörgu leyti prýðilegt. Halla Gunnarsdóttir og Jón Ólafsson fordæmdu bæði stríðin í Úkraínu og á Gaza. Lokaorðin sem Jón Ólafsson sagði voru eins og töluð út úr mínum munni, að Úkraínustríðið eyddi framtíðarmöguleikum Úkraínu og Rússlands, og heimsins alls.

Mér finnst það gaman þegar ég get bæði verið sammála vinstrimönnum og hægrimönnum í sama Silfursþættinum.

Vigdís Häsler var ættleidd frá Indónesíu eins og lesa má um í Morgunblaðinu og Netinu og því af asískum ættum en hún þekkir íslenzka menningu eins vel og við sem eigum ættir að rekja til norrænu víkinganna. Mér finnst það alltaf jafn rasískt þegar dökkt fólk er spurt beint eða óbeint um popúlisma eða rasisma á Íslandi ef það kvartar ekki undan honum sjálft, eins og sama lífsreynsla eigi við um alla sem hafa dekkri húðlit en fjöldinn.

Enda reyndi hún að eyða slíku tali og talaði eins og aðrir um það sem lýtur að öllum öðrum, það er að segja dýrtíðin, verðbólgan, dýr matur og dýrt húsnæði.

Það sem Halla Gunnarsdóttir sagði strax eftir viðtalið við Bjarna Benediktsson hitti alveg í mark hjá mér, og ég var henni hjartanlega sammála um að Bjarni væri ekki að tala frið inní samfélagið og stjórnmálin heldur ófrið, og að hann væri frekar að tala inní kjósendahóp Sjálfstæðisflokksins.

Sérstaklega fannst mér áhugavert þetta sem Halla Gunnarsdóttir sagði um það hvernig Bjarni væri að kenna alþýðunni um það sem stjórnmálamenn hefðu gert og seðlabankastjóri, með háum vöxtum og þenslu í hagkerfinu.

Þetta er einmitt málið og ein af stóru ástæðunum fyrir því að fylgi Sjálfstæðisflokksins er á niðurleið.

Rétt er það að bæði Vinstri grænir og Sjálfstæðismenn hafa yfirgefið sín stefnumál, en svo er hin aðalástæðan fyrir æ minni fylgi þessara flokka, það er verðbólgan, dýrtíðin og versnandi kjör allra í landinu, nema elítunnar, sem pólitíkusarnir jú tilheyra sjálfir og vilja því ekki vita af því!!!

Halla Gunnarsdóttir er aftur gengin í Vinstri græna. Það ásamt því að Steingrímur J. Sigfússon, kempan sú arna, er aftur kominn til verka í uppvaskið þar og tiltektina eftir sukkið með íhaldinu sannfærir mig um það að eitthvað líf er aftur að færast í Vinstri græna eftir brotthvarf Katrínar hinnar síglottandi, eða flissandi eins og annar bloggari hefur orðað það. Það kæmi mér ekki á óvart þótt Vinstri grænir fengju 5% eða meira þegar næst verður kosið, og nái því inná þing, kannski með naumindum, en ég er ekki svo viss um að fylgi þess flokks verði mikið á næstunni.

Í þessum Silfursþætti kom svo vel í ljós hvers vegna þessi stjórn er á fallanda fæti og hversvegna lífskjörin fara versnandi. Pólitíkusarnir eru arfalélegir, og Bjarni Benediktsson engin undantekning á því, og þó vil ég enn hrósa honum fyrir að hafa stjórnað fjármálaráðuneytinu eins og einhver sem kann til verka.

Aldrei í öðrum Silfursþætti finnst mér Bjarni hafa komið upp um vantkanta sína eins mikið.

Þá kem ég einmitt að því sem hann talaði talsvert um, samgöngusáttmálann, Borgarlínuna.

Það sem einmitt vakti mesta athygli mína við þetta langa drottningarviðtal sem hann fékk í upphafi Silfursins var að hann talaði eins og Dagur B. Eggertsson endurholdgaður, um dásemdir og mikilvægi samgöngusáttmálans, borgarlínunnar þar með! Þetta kom mér á óvart.

Eitt sinn lýsti hann ákveðnum efasemdum um það allt, og ég fór með vini mínum á fund í sjálfstæðishúsinu Valhöll í fyrra, og þar var samgöngusáttmálinn til umræðu, og Bjarni sat fyrir svörum. Voru langflestir þar inni með efasemdir um samgöngusáttmálann og borgarlínuna, ef ekki alfarið á móti hvoru tveggja. Voru þar gamlir og góðir sjálfstæðismenn sem maður kannaðist við úr fjölmiðlum, og þeir lýstu ekki hrifningu á þessum framkvæmdum, en af kurteisi fékk Bjarni ekki mikinn mótbyr þó, nema frá fáeinum.

En í Silfrinu virtist Bjarni Benediktsson vera orðinn Dagur B. Eggertsson endurholdgaður. Hann talaði um að ljúka þessum áætlunum og að þetta væri mikil og merkileg framtíðarsýn, og að komandi kynslóðir myndu bara borga og eitthvert félag sem hefði verið stofnað, og að eignir yrðu seldar fyrir þessu öllu, en almenningur ekki látinn borga brúsann samt. Ákveðin þversögn var í því.

Hann virtist sannfærður um að þetta væri svo voðalega góð lausn fyrir samgöngur í Reykjavík og á öllu svæðinu.

Það er ekki nóg með það að Einar Þorsteinsson núverandi borgarstjóri sé orðinn Dagur B. Eggertsson endurholdgaður, heldur einnig Bjarni! Það er fullmikið!

Hvar eru efasemdaraddirnar núna innan Sjálfstæðisflokksins, borgarinnar og ríkisstjórnarinnar???? Þessi borgarlínuframkvæmd er jafn mikið helvítis rugl og í upphafi þótt fæstir segi það lengur!!!!!!

Sjálfstæðisflokkurinn hefur sem sagt stundað málamiðlunarpólitík, og er farinn að reka erindi Samfylkingarinnar!!! Kannski það sé einnig ástæða fyrir minnkandi fylgi!!!

Síðan eru það þessi orð Bjarna um að fólk hafi spennt bogann of hátt, og verðbólgan sé vandamál þessvegna.

Bjarni Benediktsson lýsti sökinni hjá almenningi á versnandi kjörum almennings. Slíkt viðhorf þurrkar út fylgi flokkanna.

Það þyrfti annan pistil til að fjalla um efnahagsmál, en til dæmis hefur Magnús Sigurðsson bloggari fjallað vel um það að vaxtastefna Seðlabankans sé gagnrýniverð, og að stjórnvöld beri einnig ábyrgð á þessari kjaraskerðingu hjá fólkinu í landinu.

Af þessu Silfri er það ljóst að það er mikil gjá á milli stjórnvalda og almennings. Það kæmi mér ekki á óvart þótt önnur búsáhaldabylting gæti byrjað í vetur!!!

Borgarlína: Hundruð þúsunda á hverja fjölskyldu

Are we nothing more than a bait?, ljóð frá 15. marz 2022.

Peace is better, pride is hurting,

princess here will make the others die.

She is seeking

servants only, rich.

Now they fight to lose their life,

like there's nothing better still.

Evil sin and Eve is doing this.

oh so mighty, still the bitch!

 

So they wanna say it's better,

soldier bleeding for the women's cause?

World it waiting,

war for power, land?

Now they fight just for their own

fall and can't see what is wrong.

Does it matter whom you serve, if saved?

Souls will lend a better hand.

 

Evil many as they wage it,

we can't find who's side is better now.

Secrets surely,

say it, bluffed like us.

Now they fight just for the loss,

full of lies that we've been told.

Don't you know in West you Satan serve?

Someone fighting might be wuss.

 

Women fear that we are changing,

wars to stabilize their Satan's might.

Females frightening,

full of lust and hate.

Not so obvious, never was,

now we have this bogey man.

Alien women always hurt and rule,

are we nothing more than a bait?

Hughrif um að hægriöfgamaður væri sekur breyttust í raunveruleika á RÚV

Ekki er rétt að kalla það skondið en sorglegt frekar, þegar í fyrstu var það látið líta svo út að mögulega væri hægriöfgamaður á ferðinni út af þessari hnífaárás í Þýzkalandi, þar til fréttamaður RÚV sagði undir lok fréttatímans í gær:"Þær fréttir voru að berast að Islamska ríkið lýsti ábyrgð á ódæðinu", eða eitthvað á þá leið. Spennufall.

Í upphafi fréttatímans var fjallað um þetta og vitnað í þýzkan lögreglumann, að ekki væri hægt að útiloka hryðjuverk vegna kringumstæðnanna. Í þeim orðum fólst um leið ákveðin sakbending án orða, látið liggja í loftinu og áhorfandinn látinn bölva rasistum í hljóði, því við vitum hvernig pólitíkin er á RÚV, að fjölmenningin sé góð og fólk saklaust sem aðhyllist hana, en sekt það fólk sem mótmælir henni, eða til allra voðaverka víst.

Ekki kemur það hér fram skýrt í þessum veffréttum á Morgunblaðinu, en í RÚV var hinsvegar mikið gert úr því að hnífaárásin hafi verið gerð þegar "fjölbreytileikanum var fagnað", og þá dettur manni fyrst í hug eitthvað tengt Gleðigöngunni og hinseginfólki, en RÚV leggur mikið uppúr því að mikið sé til af vondu fólki sem vilji gera árásir á hinseginfólk eða í tengslum við þeirra viðburði, og þá eru annaðhvort kristnir öfgamenn taldir sekir eða hægriöfgamenn, eða eins og þarna, islamskir ofstækismenn.

Ég fór að velta fyrir mér, getur það verið að Vesturlönd séu orðin dofin fyrir hættunni sem berst frá framandi menningu? Getur það verið að þeir sem stjórna fjölmiðlunum séu svo uppteknir af því að klína sök á pólitíska andstæðinga að almenningur verði dofinn og telji það eðlilegt að ofbeldisstigið hækki hérlendis og annarsstaðar?

 

Ríki íslams lýsir ábyrgð á hendur sér

Fyrirgefning þar sem er hver fjarstýrð dama, ljóð frá 12. febrúar 2022.

Í þessu nýlega ljóði sem er rúmlega tveggja ára gamalt er ég að gera ákveðnar stílæfingar og reyni á þanþol kveðskaparreglnanna, sérstaklega lengd að næsta stuðli, eins og í fyrstu línunni. Hákveðan er til staðar, en lengd á milli stuðla er brot á kveðskaparreglum. Þó ekki alveg, því viðurkennt er að þar sem langar ljóðlínur eru í kvæðum þar gefst skáldum svigrúm og frelsi til að prófa eitthvað nýtt, eins og Megas hefur gert, einnig til dæmis Einar Benediktsson.

Nenni ekki að fjölyrða um efni og innihald. Kvæði gera oft þær kröfur til lesanda að þeir velti fyrir sér, túlki, opni leyndar dyr, fái innblástur, hughrif.

 

Fyrirgefning þar sem er hver fjarstýrð dama?

Fjarri sálum er hver dýrmæt bygging rústuð.

Sólartáknið, femínisminn, fjarri þessu rétta,

finnst mér hún af röngum mæðrum pústuð?

Kröfur gerðar kvenna til,

kannski ekki af réttum stofni?

Falla þær í Fjönduhlýðni...

Finnst þér skrýtið þótt allt rofni?

Rolan varð svo reið,

réttu táknin máttar hædd og smáð.

Ekki er þetta ævi minnar leið,

aðrir höfðu svartan galdur þennan skráð.

 

Mundu að ég vil fara úr fjandans bænum gamla...

Féskort hata, möguleika hef ei næga...

Ljóskum nauðgað meður djöfla mæðraveldi kvenna,

mér finnst ekki létt að finna dræga...

Finnst mér ekki fjarstýrð þjóð

fýsileg að nokkrum kosti...

Skröttur þær er skelfdu bjána

skildu eitt að minnsta kosti.

Heilagt pláss var hætt,

hefndar krefst nú barða landið þitt.

Trauðla verður fyrir bölið bætt,

bara álfar ráða, stjórna, greyið mitt.

 

Ekkert lengur heilagt þar sem púkar pína

píur stöðugt, varla séðir, þokuskrokkar.

Þýzkir kunnu að nota táknin, trúlaus flokkur rýrnar,

tíkin femínismans megrast, skokkar...

Yfirborðið er svo rangt...

ekki bara pæli í frama...

Ef ég skyldi elska þessa

ekki skilur margt sú dama.

Hlýðni hennar tóm?

Heldur vélræn, samt það gerði af lyst...

Peðin fá þann sama syndadóm,

sjáðu hvernig þrengist okkar bjánavist.

 

Orðaskýringar: Fjanda: Djöfla, Kölski kvengerður, eins og hefð er fyrir.

Skratta, kvk: Kvenpúki.

Verndarvættir og framliðnir ættingjar sem reyna að hjálpa til þrátt fyrir ógöngur?

Þetta er samkvæmt áætlunum eða spádómum vísindamanna. Virknin færist norðar, eftir sprungunum og flekunum og þar með nálgast sú tíð þegar skjálftar mjög stórir verða hér fyrir sunnan sem ekki tengjast eldgosum, heldur spennulosun í jörðinni og flekahreyfingum.

Það er mikið áhyggjuefni fyrir Reykjavíkurbúa og nágrenni. Einnig þetta, að það getur farið að saxast á innviði sem sjá fyrir orku víða.

Á fundum Nýalssinna þar sem samband hefur fengizt við aðra hnetti og íbúa þar hefur margsinnis komið fram að þar sem helstefnan ríkir er miklu meira um jarðhræringar, jarðskjálfta og eldgos og önnur hörmuleg tíðindi, bæði úr náttúrunnar ríki og mannanna ríki, í formi átaka og glæpaverka mannlegra.

Þetta passar svo sem alveg við það sem dr. Helgi Pjeturss hafði skrifað um sjálfur í Nýölum sínum, að með kærleiksríku hugarfari yrði allt veðurfar hagstæðara og minna um ótíðindi hvað varðar mannleg samskipti.

Hann spáði því að yrði ekki á hann trúað myndi mjög snúast á hinn veginn og válegum tíðindum fjölga, bæði hvað varðar náttúrufar og mannlega breytni. Það hefur ræzt vissulega.

Einnig er það áhugavert að vítisjarðir sem snúa annarri hlið að sólu og þar sem ævinlega er myrkur á hinni hliðinni, þær þjást oft af gosvirkni og jarðskjálftum og þar er enn erfiðara að lifa en ella sökum mengunar og annarrar óáranar.

Kirkjunnar fólk hefur haft hugboð um þetta, þegar sagt var að það væri vegna synda mannanna sem plágur gengu yfir eða náttúruhamfarir, jarðskjálftar og eldgos.

Þetta eru mjög tignarlegar og áhrifamiklar myndir.

Maður finnur mjög vel fyrir því þegar maður horfir á þessar myndir, að maður er draumgjafi og sýngjafi einstaklinga annarsstaðar í hinum víða geimi, á öðrum hnöttum, bæði ættingja okkar og ókunnugra líka.

Það vill þannig til að þegar við sem einstaklingar horfum á eitthvað sem hefur sterk tilfinningaviðbrögð á okkur sjálf, þá eykst frástreymi okkar og út, og þar að auki myndast stilliafl, hópstilling svonefnd.

Á 20. öldinni komu fram ógurlegir spádómar hjá ýmsum miðlum og sjáendum og næmu fólki, til dæmis um pólskipti og aðrar hörmungar, um Nýöld og fleira. Ruth Montgomery var ein þeirra og eiga sumir bækur eftir hana hérlendis og erlendis.

Tímasetningar hafa ekki staðizt og margir urðu að aðhlátursefni sem spáðu hinu og þessu.

Sumt getur ræzt síðar sem spáð var að kæmi á röngum tíma, annað rætist aðeins í öðrum víddum, hliðarjörðum, eða í framlífi, eða fyrir aðra lifendur.

Engu að síður er virknitímabil hafið á Íslandi hvað jarðskjálfta og eldgos varðar. Mig grunar að virknitímabilið nái yfir alla jörðina og á fleiri en einu sviði, en það yrði of langt að fara útí það.

Rauður þráður sem gengur í gegnum mörg spádómsrit sem byggja á Biblíunni, en það er nú kannski meginþorri andlegra rita á Vesturlöndum, að þrengingar og erfiðleikar séu undanfarar komu Krists, að Andkristur komi fyrst.

Ef það er rétt sem ég held fram, að víðar en á Íslandi muni margt ótrúlegt gerast, þá kann að vera að það sem sumir tala um, endatímarnir, að þeir vari yfir lengra tímaskeið en talið var, og að við sem lifum á þessum tímum munum kannski aðeins upplifa byrjun þeirra tíma, og þó kannski líka endurkomu Krists, ef það mun allt rætast, það er ekki útilokað.

Eitt er alveg á hreinu. Ef Íslendingar hefðu metið Nýalssinna að verðleikum, þá hefðu atburðir farið á betri veg, og myndu þeir fara á betri veg. Sumt verður þó ekki aftur tekið, og býsna margt.

Dr. Helgi Pjeturss markaði ný spor í þróun mannkynsins. Þegar slíkt var ekki þegið sigraði helstefnan eðlilega.

Engu að síður er það nú svo að þegar við horfum á gosið, þá vakna margar tilfinningar hjá þeim sem verða sýnþegar, skynþegar og draumþegar okkar. Sumir vilja hjálpa, aðrir vilja flýta fyrir þeirri eyðingu sem undirbúin var syndanna vegna.

Framtíðin er kannski ekki skráð niður á fullkomlega ófrávíkjanlegan máta, en leiðarhnoðurnar eru til staðar.

Atburðir úti í heimi hafa áhrif á okkar litlu þjóð.

Örlaganornirnar Urður, Verðandi og Skuld eru manni skiljanlega hugstæðar. Mikilfenglegar gyðjur, verur.

Byrjandi í þessum fögum heldur að þær ráði öllu, en svo er ekki, að sjálfsögðu ekki. Þær eru í þjónustu æðri máttarvalda og starf þeirra er í samræmi við svo margt annað.

Íslendingar hafa misst andlegt skyn sitt en það hafa aðrar þjóðir líka gert, ekki fullkomlega, en að miklu leyti.

Ég veitti því mikla og góða eftirtekt þegar frétt kom í DV fyrir um það bil ári síðan að rannsóknir hafa leitt það í ljós að Covid-19 veikindin valda rýrnun í heilavef og öðrum vefjum líkamans, skemmdum á hjarta og öðrum líffærum, en sprauturnar þó oft ekki síður og enn frekar, og þó er það einnig persónubundið samkvæmt niðurstöðum. Erfðaþættir og ástand sem fólk er í hefur sitt að segja.

Ég man nú ekki vísindaheitin sem nefnd voru, á líffærunum sem skemmast oft af völdum Covid-19, en ég man eftir niðurstöðunum.

Rýrnun verður í þeim taugavefjum sem lúta að minni, innsæi og sköpunargáfu, sem hafa með andlega næmi að gera.

Á mannamáli orðar maður þetta svona:

Covid-19 forheimskar fólk og gerir það að uppvakningum, vélmennum, heiladauðu fólki án andlegra hæfileika. Covid-19 ræðst líka mest á norrænt og germanskt fólk, minna á aðra. Það er rannsakað og skjalfest.

Þetta eru ekki samsæriskenningar. Sýklahernaður, veiruhernaður, með pólitískan tilgang.

En maður ræðir ekki vísindi við fólk sem ekkert vill með vísindi hafa, eða lítið.

Nokkrir gleðilegir punktar.

Það hefur komið fram á fundum Nýalssinna að framliðnir Íslendingar vilja vernda afkomendur sína, okkur sem eftir lifum.

Það hefur margsinnis komið fram í málflutningi vísindamanna þessi 3-4 ár síðan jarðhræringar byrjuðu með þessum ákafa, að gosin hafa komið upp á skástu stöðunum oft og einatt.

Ég held að það sé vísbending um að það sé rétt sem komið hefur fram á fundum Nýalssinna, að framliðnir geri sitt bezta til að vernda okkur og láta þessa atburði verða sem skaðaminnsta.

Á móti kemur að þungi syndannanna dregur beint niður á við, og þar er mikið eftir og ekki hægt að búast við öðru en að fari eins og stefnan vísar, niður.

Að öllum líkindum verður aukning á því að framvindan verði óheppileg, þegar gott fólk hefur horfið yfir móðuna miklu í svo stórum stíl að af því verður heldur ekki verndar að vænta frá þessari hlið, lifendanna.

Þá munu þeir sem yngri eru sækja í gamla brunna, vissulega. Það verður erfið barátta, en þegar mikið hefur tapazt verður sá róður þyngri en ella.

Sumir hafa hér á blogginu spurt hvers vegna goðin reiddust fyrir 1000 árum og fyrr?

Það er einnig langt mál og viðamikið. Kynþáttavillan og margt annað fylgdi heiðnum mönnum eiginlega frá upphafi og annað sem ekki var guðum og gyðjum að skapi, og því vildu guðirnir selja okkur í hendur trölla. Jesús Kristur tók við og Loki Laufeyjarson, Jahve.

Það var gert með vilja guðanna og gyðjanna í Valhöll. Þorgeir undir feldinum fékk þessi skilaboð.

Já goðin reiddust, en það er mjög langt mál að rekja það allt, og mjög fátt sem ég get fjallað um það. Mín þekking nær aðeins yfir þetta fáa sem ég hef fengið upplýsingar um.

Ég vil endurtaka það enn sem ég hef fjallað um áður. Okkur Íslendingum ber að flytja okkur til á landinu, frá suðurlandi og slíkum stöðum sem eru að vakna. Ég hef rætt við nafna minn sem veit og skilur. Hann nam landið.

Þeir spádómar ganga í rætingu. Nú vill hann forða okkur því honum er annt um okkur og gerði margt í trúarofsa.

Þeir atburðir gerast væntanlega á löngum tíma, en ekki rétt að halda mikilvægum hlutum frá og þegja um það sem hægt er að varast og breyta til batnaðar.

Engu að síður, þannig flutningar bjarga ekki nema einhverju. Svo stórir atburðir eru í vændum bæði á þessu landi og erlendis. Það fer svo eftir ýmsu hvernig það verður í smáatriðum og hvað fer betur eða skár en talið er.

Auk þess tek ég það aftur fram, að það gerist sennilega á alllöngum tíma, en það er þó heldur ekki fullvíst, gæti gerzt hraðar og býsna hratt, ásamt öðru sem ekki er tilhlökkunarefni á öðrum sviðum.

Aftur vitna ég í Ruth Montgomery.

Sumir jarðvísindamenn taka eftir því að öll undirstaða Íslands er að vakna.

Það eitt og sér er til marks um þetta sem ég er að fræða um, stærri atburði en hafa gerzt mjög lengi, sumt hefur aldrei gerzt sem gerist í framtíðinni.

Spákonur og slíkt fólk á oft erfitt að átta sig á ártölum. Sýnir og aðrar vitranir eru sjaldnast tímasettar.

Og þó eru þetta einnig reglubundnir fasar sem fylgja lögmálum um stærðir og slíkt, þannig að það er alveg rétt hjá vísindamönnum.

En vísindamaður á einu sviði veit kannski ekki af því að önnur svið gætu samverkað, og valdið annarri niðurstöðu.

Ég er því eiginlega helzt að tala um möguleika, og einnig er ég að segja að framtíðin er aldrei nákvæmlega eins og við höldum að hún verði. Möguleikar eru til staðar sem við getum ekki ímyndað okkur.

En ég vil hughreysta fólk enn og aftur.

Kannski eru verndarvættir að passa uppá innviðina, ef við Íslendingar höfum ekki verið of syndugir, og kannski fer þetta illa, í næstu gosum

Það er oft verið að spyrja mann um sannanir fyrir Nýalsstefnunni eða framlífinu eða ýmsu öðru sem tengist svona andlegum málum.

Glerharðar sannanir hafa auðvitað aldrei fengizt og fólk þarf endilega að sætta sig við það. Slíkt er ekki í boði og virkar ekki.

Það eina sem er í boði eru líkindi, möguleikar, sennileikar, vísbendingar og slíkt.

Ég ber talsvert mikla virðingu fyrir austrænni menningu.

Þar er áadýrkun og eddudýrkun algeng og viðtekin. Áadýrkun er forfeðradýrkun og eddudýrkun er formæðradýrkun. Sem sé, fólk leitar til dáinna ættingja og óskar eftir ástúð og vernd þaðan.

Við Vesturlandabúar höfum orðið fátækari eftir að við fórum að reisa musteri Mammons og breyta trú okkar í efnishyggju og efahyggju eða Mammonsdýrkun og fleira slíkt.

Í Gamla testamentinu í Tórunni, Mósebókunum, þar eru nokkrir ritningastaðir sem segja má að vestræn ungmenni hafi elskað að brjóta og syndga gegn síðan snemma á 20. öldinni.

Tvö atriði, bann við að leita frétta af framliðnum og bann við að fá sér húðflúr. Mósebækurnar geyma þennan fróðleik og skipanir.

Spíritisminn var álíka tízkubylgja á fyrri hluta 20. aldarinnar og líkamsskrautstízkan varð uppúr aldamótunum 2000. Greinilega má rökstyðja að hér sé andi heimsins í uppreisn gegn Biblíunni og jafnvel guði Biblíunnar, Jahve.

Sumt sem stendur í Biblíunni er rangt og það er rétt að brjóta það, eins og bannið við að leita frétta af framliðnum.

Ég vil óska þess hér í þessum pistli að aftur verði spíritismi og Nýalsstefna að tízkubylgju á Íslandi og víðar.

Of snemmt að segja hvort innviðir séu í hættu

Bögg og brjál, ljóð frá 9. október 2008.

Einmitt þegar allt er gott

ólán bíður, klónum í læsir...

Bráð ert bara

bljúgi landi...

Gleymsku girnist

gumi, dæsir...

Ekki er eymdin flott,

einmitt þessir,

fyrar furðuhressir

fattað höfðu, byrjandi spyrnist...

Stundum allt í strandi,

sturlun mun vara...

 

Hvort allir horfðu á imbagrey

ekki get ég vitað að sinni.

En hrollur hefur

heljartekið

landann ljóta,

hve leið slík kynni!

Átti að gerast ei

allir sögðu...

Villuveginn lögðu

vissulega, þurftu að róta,

Skrattar gátu skekið

skerið, þú vefur...

 

Enn saklaus maður er settur inn,

fyr sök er hinir komu á þá góðu.

Bögg þitt, bölið,

bankahrunið,

Geir og grandið,

grimmt inn tróðu...

Mengast andi minn

af mæðu og trega.

Víti allra vega?

Vörðu ei pólitíkusar landið?

Hef upp harmi stunið,

hann geymir ölið...

 

Þinn stærri heimur með bögg og brjál

og banka í stærsta ríkinu sem hrynja.

Minn er minni

mær og gleymir,

vill ei vita,

varla að kynja.

Ef þar einhver sál

á að bjargast,

feitt mun þá ei fargast,

full nú erum köldum af svita...

Mann um munúð dreymir,

en missir af þinni...

Stöðnuð menning

Hemmi Gunn, Hermann Gunnarsson, var dæmi um góðan spjallþáttarstjórnanda í anda Phil Donahue, sem er nýlátinn. Gísli Marteinn Baldursson nær að eiga sína aðdáendur, en mjög stór hluti þjóðarinnar lítur samt á hann sem léttvægan trúð og þættina hans fulla af sjálfhverfu bulli, einstrengingslegum woke-áróðri og hreinum barnaskap á við menntskælinga.

Það eru engar ýkjur að sjónvarpsdagskráin er mjög léleg og hefur verið lengi. Metnaðurinn er enginn. Sömu hræðurnar ár eftir ár, sama stöðnunin, sami vinstriöfgahatursáróðurinn í garð þjóðlegheita, sama fjölmenningin, sama wokið.

Þetta verða landsmenn að borga fyrir. Stöð 2 er örlítið skárri á köflum, en þar er innlend dagskrárgerð ekki fjármögnuð nægilega svo hún er lítil og of mikið af þessum glamúrpíum og annarskonar nútímamenningu á kostnað breiðari menningar.

Ég hef oft skrifað um það að miklu betri dagskrá var á RÚV frá 1966 til 1986, um það bil, og svolítið lengur.

Þá var allt hrátt, frelsið algert og margt sent út sem kom beint frá býli, beint frá hjartanu, og margt látið flakka, bæði fyndið og satt, og ekki ritskoðun mikil eða pólitísk rétthugsun.

Nú er allt orðið vélrænt þarna. Allt samkvæmt handriti frá Bandaríkjunum eða ESB, samkvæmt reglugerðum ströngum.

Þetta er eins og með margt í þjóðfélaginu. Hversu lengi er hægt að þola þetta?

Það er mjög merkilegt að fylgjast með því hvernig alþjóðasinnarnir, sem hafa rænt vinstriflokkum og jafnaðarflokkum og nauðgað þeim, og líka miðjuhægriflokkum, hvernig þeir halda völdum í Bretlandi með ólýðræðislegum aðferðum eins og að fangelsa og dæma pólitíska andstæðinga á tveimur dögum, eiginlega án dóms og laga eða réttarkerfisins eins og það er túlkað í alvöru lýðræðisríkjum! Yfirleitt er það að margar hliðar eru á svona málum, þetta eru ekki meðfæddir glæpamenn þessir "hægriöfgamenn", heldur reitt fólk!

Í Svíþjóð, Þýzkalandi og víðar nota jafnaðarfasistarnir sömu aðferðir, ólýðræðislegar, halda "lýðskrumsflokkum" frá völdum með fordómum og hatri í garð þjóðlegra gilda, sem áður héldu öllu saman og sköpuðu réttlæti, mannréttindi, mannvirðingu.

Við fylgjumst með því hvernig fjölmenningin sem beið skipbrot fyrir um það bil tíu árum endanlega, þegar Donald Trump komst til valda með reiðibylgju og reiðifylgi miklu, og samskonar breytingar áttu sér stað víðar, við fylgjumst með því hvernig glæpasamtökin sem kalla sig "góða fólkið" og hefur yfirtekið hefðbundin stjórnmál, sem æ stærri hluti almennings er kominn með ógeð á og ælir yfir hreinlega, við fylgjumst með því hvernig þessir valdaræningjar sem hugsa um ekkert nema að njóta gæðanna frá sinni Elítu, og sitja að völdum sem lengst, og hvernig vinnubrögð þeirra verða æ ólýðræðislegri, eins og í Bretlandi og víðar.

Keir Starmer í Bretlandi er gott dæmi um svona öfgamann, sem þykist réttlátur, en er það ekki. Joe Biden var kjáni, en sumir halda því fram að Kamala Harris sé harðsvíraður samsæraplottari bak við tjöldin, og hafi þróað atburðarásina í Bandaríkjunum, og alltaf ætlað sér að ná völdum sem valdamesta manneskja í heimi.

Þessir harðsvíruðu Elítuspámenn og jafnaðarfasistar stjórna með harðri hendi ef þeir komast til valda, og alþýðan fær lítið sem ekkert. Þessvegna hafa Donald Trump og menn af hans tagi fengið firnamörg atkvæði fyrrverandi kommúnista og vinstrimanna, vinnandi fólks, sem sér sviksemi sinna eigin flokka útum allt.

Í svona stjórnmálaumhverfi er ekki boðlegt að hafa gjörspillta gleðigjafa á RÚV, sem eru eins og 5 ára krakkar smælandi yfir sinni Elítu, eins og Gísli Marteinn Baldursson!

RÚV er fullkomlega ólýðræðislegt apparat! Fólk hefur engin völd yfir því og hefur ekkert yfir dagskrá þess að ráða.

Af því að vinstriöfgamenn hafa þar fest rætur er ekki hægt að losna við þá eða breyta um stefnu þar.

Sjálfstæðisflokkurinn er svo veikur að hann getur ekki búið til nýtt sjónvarp sem fær meira áhorf en RÚV! Í Bandaríkjunum eru þó forríkir menn eins og Elon Musk sem hafa áhrif, og þar er flóra í fjölmiðlum en ekki einstefna bara!

Maður telur varla Útvarp Sögu með eða Fréttina. Fólk telur þetta sértrúarsöfnuð eða bara fyrir eldra fólk. Það er þó reyndar búið að breytast, eitthvað svolítið. Enda má segja að stjórnarseta Vinstri grænna hafi haft jákvæðar afleiðingar.

Sú var tíðin að ungliðadeild Vinstri grænna var með skæting og hatursáróður í garð íhaldsmanna og þjóðernissinna, og stilltu saman strengi við Pírata. Stundum tók Viðreisn þátt í þessum reiðikór þeirra.

Nú eru Píratar búnir að róast mjög mikið og stillast en Vinstri grænir eru loftlausir og alveg hættir með allan skæting eftir að hafa verið í ríkisstjórn með Framsókn og Sjálfstæðisflokknum! Þeir hlýða öllu og éta allt ofaní sig í raun, en æmta og skræmta með því að álykta á flokksfundum sínum, en það nær ekkert lengra!

Sigmundur Davíð var í viðtali á Útvarpi Sögu nýlega. Hann spáði því að næst yrði kosin svipuð stjórn. Það er svipað og ég hef spáð, að Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn myndi næstu stjórn. Kannski verður skrefið stigið til fulls inní ESB! Það kæmi mér ekki á óvart. Græðgi, spilling, völd, það er málið.

 

Phil Donahue látinn

Þegar Jón afi minn lagði nýjar pípulagnir í húsið á þremur hæðum næstum einn á tíræðisaldri, 2009-2014.

Móðurafi minn, hann Jón Agnarsson var ekki lærður pípulagningamaður, en það var eitt af mörgu sem hann var góður í samt. Hann var lærður vélvirki frá Þingeyri og Vélstjóraskólanum í Reykjavík, frá hinni landsfrægu vélsmiðju Guðmundar J. Sigurðssonar á Þingeyri, þar sem Ólafur, afi Ólafs Ragnars forseta var einnig að vinna, og þeir afi kynntust og urðu nokkuð góðir vinir.

Rennismíði var hluti af náminu og var hann af rennismiðum talinn mjög fær, hefur mér verið sagt, og allir hlutirnir sem hann sérsmíðaði eru til marks um það.

Á fyrri hluta 20. aldarinnar þegar duglegir menn voru að flytja úr sveitunum á mölina var það dugnaður, nám og oft óvenjulegir hæfileikar sem skáru úr um það hverjir náðu árangri og hverjir sátu eftir í sveitinni, og þurfti dugnað og hæfileika til þess einnig. Afi minn blómstraði í Reykjavík og það gerði Ingvar bróðir hans einnig.

Jón afi var eins og margir á þessum tíma, hann vildi gera allt sjálfur og vera sjálfstæður, í stað þess að kaupa vinnuna af öðrum, þegar kom að viðhaldi á bílunum og húsinu að minnsta kosti.

Í dag þarf sérfræðinga í allt. Í þá daga var menntunarstigið lægra hjá þjóðinni og því var eftirspurn eftir svona mönnum sem voru altmúligmenn.

Vel að merkja má útskýra þetta með því að Jón afi þekkti allskonar iðnaðarmenn og sérfræðinga sem bæði hjálpuðu honum og gáfu vinnuna eða leiðbeindu honum og kenndu, og í staðinn urðu þeir viðskiptavinir eða fengu afslátt hjá honum.

Mér skilst að þegar hann byggði húsið að Digranesheiði 8 1946-1950 þá hafi ýmsir sérfræðingar hjálpað, píparar, rafvirkjar, múrarar, en þó aðeins lauslega og sem vinir og kunningjar, hann sá um þetta allt sjálfur að mestu leyti, en eitthvað störfuðu þó vinir og kunningjar með honum, sem voru sérmenntaðir í þessum fögum.

Kópavogur var svo strjálbýll á þeim tíma, enda hann meðal frumbyggjanna, að hann þekkti víst eiginlega alla iðnaðarmenn í bænum, og þarna um 1950 voru það tíðindi þegar hann opnaði verkstæðið.

En þannig var það 2008, Hrunárið, að þá uppgötvaðist að skipta þurfti um pípulagnir í húsinu, leka varð vart í kjallaranum.

Afi var fæddur 1916, og því var hann 92 þegar þetta gerðist. Þá var hann farinn að vinna minna á verkstæðinu, en samt vann hann eitthvað eiginlega fram að andlátinu.

Nú er það svolítið sérstakt að maður sem er kominn yfir nírætt skuli taka það að sér að skipta um pípulögn í húsinu sínu. En þeir fundu það út feðgarnir að þetta myndi kosta of mikið, nokkrar milljónir, ef sérfræðingar yrðu fengnir í þetta. Þá var sonur hans að mestu farinn að sjá um verkstæðið, og afi bauð sig fram að vinna þetta erfiða verk.

Hér þarf að taka það fram og minna á hvernig pípalagnir voru í húsum áður fyrr. Þær voru semsagt í gólfunum og milli veggja en ekki inni í húsunum eins og nú, í mjóum pípum, og svolítið milli veggja og undir gólfum.

Þetta þýddi sem sagt að hann þurfti að rifja upp og muna hvar gömlu rörin voru, og hann þurfti að aftengja þau á réttum stöðum og tengja ný rör á réttum stöðum og skipuleggja allt húsið uppá nýtt hvað þetta varðaði.

Já, þeir feðgarnir töluðu um "nýja kerfið" og "gamla kerfið". Afi sá um þetta að langmestu leyti sjálfur, fram til 2014, þegar hann var orðinn 98 ára. Hann fékk hjartaáfall númer 2 árið 2013, og vann minna eftir það, en þá var hann að mestu leyti búinn að klára verkið. Tvö herbergi voru eftir, og þau voru aldrei kláruð, gamla kerfið var alltaf notað þar.

Ég man vel eftir æskuheimilinu í smáatriðum. Ég man eftir miðstöðvarkerfinu í kjallaranum.

Þar hafði áður verið olíukynding og kolakynding þar áður. Árið 1974 kom hitaveitan og margt breyttist.

Afi var sjálflærður arkitekt ásamt öðru. Hann teiknaði allt húsið og líka húsið hans Ingvars Agnarssonar, sem var bróðir hans, að Hábraut 4.

Ekki var að sjá að þessi hús væru neitt verr hönnuð en þau sem útlærðir arkitektar hönnuðu. Þau entust þar til bæjarstarfsmenn sem hata sjálfstæð vinnubrögð og sjálfstætt fólk ákváðu að láta rífa þau.

Eitt sinn man ég eftir því að sjóðandi heitt vatn fyllti ganginn sem var í miðju húsinu, og lá frá anddyrinu að klósettinu, en herbergi lágu út frá honum, svefnherbergið, stofan, tvö barnaherbergi og eldhúsið, og baðherbergið við endann austanmegin.

Þetta mun hafa gerzt áður eftir að amma dó, kannski 1987. Þá var það rör sem bilaði í baðherberginu og þeir feðgarnir lagfærðu það.

Einnig hafði verið skipt um rör að vasknum. Að öðru leyti held ég að upprunaleg pípulögn hafi verið í húsinu, frá 1950 til 2009, þegar afi byrjaði að skipta um rörin.

Það er margt merkilegt í þessari sögu um þetta afrek sem afi vann.

Til dæmis er það merkilegt að afi skuli hafa haft þetta stálminni, að muna NÁKVÆMLEGA hvar gömlu rörin voru, og hann hafði dugnaðinn að bora og rífa upp gólfin til að tengja og aftengja rörin. Reyndar komu menn að hjálpa til þess stundum, að brjóta upp gólfin og steypa yfir aftur. Þetta var gert á nokkrum árum og í áföngum.

Annað er merkilegt við þetta, en það er skiplagshæfileikinn sem afi hafði alveg fullkomlega óskertan, þarna á tíræðisaldri, kominn yfir nírætt! Ekki allir leika það eftir.

Já, hann ákvað sem sagt hvar ætti að byrja að skipta um rör þannig að næstum allan tímann yrði hiti á húsinu, og aðeins tekinn hitinn af stutt í einu og þá helzt yfir sumartímann, og þá aðeins í fáeinum herbergjum í einu.

Þetta útheimti verkfræðikunnáttu og skipulagshæfni.

Það skal hér tekið fram að hann hafði búið til sína eigin snittvél.

Hvað er snittvél spyrja ófróðir?

Það er vél þar sem rör eru snittuð. Að snitta rör er að búa til skrúfgang á þau.

Einnig þarf að taka hér fram að afi hafði búið til sína eigin sög fyrir löng rör af þessu tagi, og hann hafði búið til tvær stórar borvélar að auki, og breytt nokkrum smærri borvélum.

Með sérsmíðuðu söginni gat hann stytt rör eftir hentugleika.

Með snittvélinni bjó hann til skrúfganga.

Snittvélin var til frá því ég mundi eftir mér og var geymd í kjallaranum.

Snittvélina bjó hann til úr gírkassa úr gömlum Skoda-bíl og rafmagnsmótor sem hann sauð fastan við hana, með drifreimum, en með gírkassanum gat hann stjórnað hraðanum.

Þetta allt festi hann á sterklega járnplötu sem notuð var sem borð sem vélin hvíldi á og sauð fjórar lappir undir, gerðar úr járnrörum, stórum og sterklegum, sem náðu niður á gólf og héldu vélinni uppi.

Allt þetta þurfti síðan að smyrja svo snittunin gengi vel fyrir sig.

Ég fylgdist með honum gera þetta og hann bað mig um viðvik einstaka sinnum, sem voru nú frekar ómerkileg, eins og að hlaupa niður í kjallara til að sækja hitt og þetta sem hann hafði geymt þar, eða halda við eitthvað sem hann var að festa, þegar á þurfti að halda og fleiri hendur þurfti.

Öll skipulagning var hans og að skríða eftir gólfum, merkja fyrir, bora og breyta til og frá á ýmsan hátt, og svo allt hitt.

Ég man eftir nokkrum atriðum frá þessari vinnu hans í húsinu við að skipta um lagnir.

Hann talaði um hné og beygjur, nöfn yfir allskonar rör, krossar og tengingar af ýmsu tagi.

Ég man eftir því að stundum lenti hann í vandræðum þegar eitthvað passaði ekki fullkomlega og þurfti að kaupa ný stykki og skipuleggja uppá nýtt.

Já, þannig er þetta með pípulagnir, allt þarf að passa nákvæmlega saman og þrýstingurinn má ekki vera mikill á rörin til að þau bili ekki, þetta þarf að liggja rétt og allt í réttum stærðum og hvergi má leki vera.

Þegar við bættist að það útheimti aukavinnu að tengja ofnana til og frá eftir öllum kúnstarinnar reglum til að láta ekki gamla kerfið aftengjast alveg, þá var þetta mikið verkfræðiafrek hjá honum.

Þó dáðist ég mest að honum að skríða eftir gólfunum á loftinu svonefnda, efstu hæðinni, sem notuð var sem geymsla fyrir verkfæri að mestu leyti.

Þar voru nefnilega hillur og rekkar fyrir varahluti, allt troðfullt af dóti og plássið mjög, mjög lítið.

Ég fékk innilokunarkennd þegar ég var að taka myndir af þessu öllu áður en húsið var rifið. Það gerði ég samt, reyndi að taka samvizkusamlega ljósmyndir af öllu, og þessu sem hann vann við einnig og var erfitt og sérstakt afrek.

Sumsstaðar voru þrengslin slík að ekki var hægt að lyfta sér upp nema örlítið skríðandi á bringunni, en með vasaljósi var hægt að skoða holur í gólfinu, sem var einnig loftið í húsinu, aðalhæðinni fyrir neðan. Þarna lagði hann rör og breytti þeim eins og annarsstaðar.

Ég man að ég var feginn að hann bað mig ekki um hjálp við erfiðustu verkin. Enda hafði hann lítið álit á mér sem hjálparmanni á verkstæðinu, sagði að ég væri latur og fylgdist helzt aldrei með leiðbeiningum, og hefði engan áhuga á þessu. Hann sagði að bezt væri að sleppa við að fá aðstoð frá þannig fólki og var ekkert að skafa af því, en ég lýsi þessu eins og þetta var, og ég var honum alls ekkert sár fyrir þessa hreinskilni, því hann gerði kröfur, og ég mat það við hann að tala með þessum hætti, þetta var bara alveg rétt hjá honum og ég vissi það.

Þó vissi hann að ég var sæmilega sterkur, þegar ég nennti í sérverkefni, og hann vissi að mér þótti lúmskt gaman að því að taka á og fá smá tilbreytingu, ef það var nógu sjaldan.

Það mat hann líka við mig og virti það við mig, að ég hætti ekki við verk sem voru erfið, heldur lauk við þau, og var það helzt vandamál ef áhuginn var farinn að minnka og þetta tók of langan tíma - það var að mínu mati það sem var farið að taka klukkustund, að þá vann ég verkin ekki eins vel.

Afi var eins og skipstjóri á stóru fleyi. Þannig upplifði ég húsið. Hann bar ábyrgð á því og þekkti hvern krók og kima. Margt bilaði á löngum tíma, en hann var ekki að fá sérfræðinga, heldur sérfræðingaálit, og það voru allt menn sem hann þekkti vel og voru góðir vinir og kunningjar.

Í dag er það þannig að oft er bið og erlendir eða innlendir verkamenn vinna misjafnlega vel verkin.

Gæðin eru misjöfn. Sumt er mjög illa unnið og annað mjög vel unnið. Allt þar á milli auðvitað líka.

Afi var nú líka þannig að hann vildi helzt aldrei viðurkenna að neitt væri ómögulegt. Að minnsta kosti ef það var ekki hátæknidót sem hann hafði ekki lært inná.

Þessi hefðbundna verkfræði, bílar, vélar, allskonar tæki sem ekki voru af allra nýjustu gerð, þetta fannst honum auðvelt. Jafnvel kom það fyrir, að eitthvað sem var ófáanlegt frá Japan eða Ameríku í bíla, hann gat stundum búið það til í rennibekknum.

Það sem er kannski dýrmætast við þessa sögu, það er ábyrgðartilfinningin sem afi hafði, að hægt var að treysta á hann.

Hversu margir ungir menn eru svona í dag? Hversu margir alast upp við þessar kröfur eins og faðir hans gerði til hans?

Þetta er spurning um uppeldi.

Afi vildi sjá um hlutina sjálfur, hann treysti sér bezt til þess, og svo þessum mönnum sem hann vissi að voru mjög færir á sínu sviði og voru vinir hans eða kunningjar úr svipuðum greinum.

En þar sem hann ólst upp á Ströndum, þar var mjög langt í næstu bæi. Það var lítil skemma við bæinn, þar sem faðir hans var með verkfæri, öll handknúin, borvél sem snúið var með höndunum, rennibekk sem knúinn var með fótafli, og ýmis önnur verkfæri, án rafmagns.

Hversu órafjarri þessum aðstæðum erum við í dag? Ekki er nóg með að vinnan sé komin á hendur hámenntaðra sérfræðinga, heldur er hún komin úr landi!

Varahlutir eru keyptir frá Kína!!!

Vesturlönd eru svo úrkynjuð að framleiðslan er að hverfa frá Vesturlöndum!!!

Kínverjar, Indverjar og fleiri þjóðir, yfirtaka.

Þessi grein er orðin lengri en hún átti að verða, en það getur verið gaman að fjalla um þetta.

Mér finnst alltaf eins og hnignun hafi orðið á okkar samfélagi og Vesturlöndum öllum.  Gott er að rifja upp við hvaða aðstæður fólk náði að verða beztu útgáfurnar af sjálfu sér, þegar lífsbjörgin var erfið, fyrr á tímum.

 

 

Heitavatnslaust á stóru svæði: Þetta þarftu að vita

Stigmögnun í Úkraínu, Rússlandi og fyrir botni Miðjarðarhafs er hættulegri en oftast í sögu mannkynsins, vegna hættulegri vopna og meira skeytingarleysis gagnvart GAGA, MAD.

Útvarp Saga hefur verið með góða þætti um Úkraínustríðið, nú síðast innrás Úkraínuhers í Kursk.

Þegar Rússar og Úkraínumenn eru farnir að berjast um kjarnorkuver, þá er kjarnorkustyrjöld á næsta leiti, og skynbragð manna á hvað er leyfilegt eða skynsamlegt í stríðum alveg að hverfa.

Úkraínustríðið er hrein geðveiki, 100% klikkun og Gazaátökin líka, því þarna eru kjarnorkuþjóðir líka að hóta hverjar öðrum, Íran og Ísrael.

Vesturlönd eru 100% sek að taka þátt í þessu bæði opinberlega og leynt.

Ekki eru það ýkjur að segja að mannkynið sé að stíga síðustu skrefin fram að bjargbrún sinnar eigin gjöreyðingar. Ekki nóg með að mengunin sé mannkyninu að kenna, þessar styrjaldir eru fullkomin sturlun og tilgangslausar með öllu.

Nú er það svo að allir stjórnmálaflokkar á Vesturlöndum hafa gengið sér til húðar og þar ættu allir að koma sér saman um að stuðla að friði, en hjálp við Úkraínumenn ýtir heiminum stöðugt nær Armageddon, heimsendi. Árás þeirra á Kursk sýnir þetta glögglega. Kjarnorkuver eru þarna í hættu, og það nær ekki nokkurri átt.

Eitt sinn voru kommúnistar friðarins menn. Hvers vegna geta þeir ekki beitt sér af meiri hörku fyrir friði?

Bæði Haukur Hauksson og Arnþrúður Karlsdóttir hafa fjallað um að kannski hafi efnavopnum og lífefnavopnum verið beitt í árás Úkraínuhers á Kursk. Svo virðist sem Rússar haldi ýmsu leyndu, til að hafa stjórn á ástandinu.

Það hlakkar í Birni Bjarnasyni þegar Rússum gengur illa og þegar Úkraínumönnum gengur vel eins og sjá má á pistlum hans. Hann vitnar í Hans Petter Midttun, fyrrverandi varnarmálaráðherra Norðmanna í Úkraínu.

Norðmenn eins og önnur Norðurlönd hafa orðið sér til stórskammar í þessu stríði, og þessar þjóðir gerzt sekar um að stuðla að útrýmingu sem flestra.

Það kom fram í Útvarpi Sögu að lík Rússa hafi bókstaflega verið morkin, andlitin dottin af þeim, eins og eftir efnavopnaárás, og undarleg ský verið á ferli, sem dauðinn hafi fylgt. Allt þetta er í boði Norðurlandanna og Vesturlanda.

Enn fremur kom það fram á Útvarpi Sögu að ef Úkraínumenn nota kjarnorkuvopn, lítil eða stór gegn Rússum, þá er það viðurkennt í stríði að Rússum sé leyfilegt að nota kjarnorkuvopn einnig! Þetta kallast stigmögnun geðveikinnar í stríði, MAD, einsog Ómar Ragnarsson orðar það, eða GAGA, gjörsamleg aleyðing gegnaðilans og sjálfs sín.

Í stríðum af þessu tagi er mögulegt að efnavopnum, sýklavopnum eða litlum kjarnorkuvopnum sé beitt og því haldið leyndu.

Fréttir eru takmarkaðar.

Allt er ritskýrt í Vestrinu, til að láta NATÓ líta vel út, ekki Rússa. Ritskoðunin er slík og ritstýringin, að sannleikurinn kemur ekki nema í strimlum, sem meira eiga skylt við lygi og afbökun veruleikans.

Á öllum Norðurlöndunum eru brjálæðingar við völd með enga veruleikatengingu. Þannig mætti lýsa öllum Vesturlöndum svo sem. Femínisminn kemur ALLTAF frá Helvíti og dregur fólk ALLTAF til Helvítis.

Aldrei hefur mannkynið verið nær gereyðingu.

Svo virðist sem innrásin í Kursk hafi Úkraínumenn gert í örvæntingu, og vopn frá NATÓ notuð til að stigmagna stríðið, meðal annars vegna stuðnings frá íslenzkum ráðamönnum, ekki þjóðinni allri, auðvitað ekki.

Rússar eru að verða uppiskroppa með hermenn á bezta aldri og vopn. Það sama má segja um Úkraínumenn, en þeir fá vopn Vesturlanda.

Vesturlönd eru sek um glæpi gegn mannkyninu nú þegar, til dæmis með Covid-19, sem var fundið upp og látið dreifa sér af "góða fólkinu", sataníska, femínistunum.

Það sem ég hef velt fyrir mér er dauði sálarinnar, útrýming sálarinnar. Fólk sem aðhyllist femínisma er svo búið að ganga á bak sáttmála trúarbragðanna að Guð útrýmir sálum þess, ekki bara líkömum. Nóg er að vitna í orð Jesú Krists, að óttast þá sem geta deytt sálirnar, ekki líkamana, til að vita að slíkt er mögulegt.

Því held ég að sá heimsendir sem við erum að verða vitni að í beinni útsendingu, hann sé gerður til að útrýma þessu mannkyni fullkomlega og skilja ekkert eftir, hvorki sálir né líkama, því femínismi er brot gegn lögmálum náttúrunnar og Guðs.

Selenskí talar um lýðræði Evrópu og Úkraínu. Hann minnist aldrei á þau sannindi, að "sá vægir sem vitið hefur meira", og það eru sannindi sem þekkt eru í öllum menningarsamfélögum. Enginn hefur afsökun að hunza slíkt.

Opinberar skýringar eru ekki trúverðugar, heldur hluti af pólitískum leik.

Ráðast inn í Kúrsk til að skapa „hlutlaust svæði“

Kosningahljóð? Hugað að rótunum? - Frjálshyggjustuðningur í reynd, ekki í orði hjá VG?

Steingrímur J. Sigfússon sást á skjánum í gærkvöldi eftir langt hlé, en stinga nú saman nefjum Vinstri grænungar í því skyni að ausa úr sokknu eða sökkvandi fleyi sínu.

Já, ævinlega virðist Steingrímur J. Sigfússon vera ráðinn í það djobb að bjarga skipum sem eru að nálgast hafsbotninn og er hann dugnaðarforkur og sveitamaður ágætur, sterkur og duglegur, þótt í Hruninu hafi hann svikið hugsjónir Vinstri grænna og hallað sér um of að íhaldi og kratisma og Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Þjóðarskútan var við það að sökkva í Hruninu og þá fékk hann þetta djobb. Hann hreykti sér af því að hafa bjargað þjóðarskútunni með Jóhönnu, en um það fer tvennum eða fleiri sögum auðvitað.

Nú vill hann hjálpa til við að hífa upp fylgi Vinstri grænna, og rifjaði hann upp marga ólgusjói í þessu sjónvarpsviðtali og sagðist hafa séð það svartara fyrir Vinstri græna. Sagði hann að fáir hefðu haft trú á flokknum í upphafi, en gaf síðan í skyn að síðan hafi hann verið sjálfu Íhaldinu til stuðnings, og að Kratismanum ógleymdum. Já, hvílík hetjuverk! Fyrrverandi Alþýðubandalagsmenn hefði víst skammazt sín svo mjög fyrir slík hetjuverk að þeir hefðu aldrei mætt í sjónvarpsviðtöl við að mæra þau!

Já, gott að hafa svona reyndan mann í rústabjörgun eins og Steingrím J. Sigfússon.

Varð formanninum að orði eitthvað þesslegt, Guðmundi, að nú þyrfti að láta landsmenn trúa því að nýju að flokkurinn stæði fyrir græn gildi og vinstristefnu!

Já, makalaust!

Formaðurinn þarf að taka það fram eftir að hafa verið í stjórnarsetu með Íhaldinu að nú þurfi að sannfæra kjósendur útá hvað flokkurinn gengur! Makalaust! Ef verkin tala ekki sínu máli við stjórnarsetu, eiga þá ræðurnar að gera það í stjórnarandstöðu, ef flokkurinn þá kemst aftur á þing?

Formaðurinn viðurkenndi fannst manni að flokkurinn væri úti á túni og hefði týnt stefnu sinni og stefnumálum! Katrín Jakobsdóttir er fjarri góðu gamni og forsetaævintýrið búið, og timburmennirnir einir eftir! Já, hátt var flogið á fjöðrunum lánuðu frá Íhaldinu og fallið hátt! Vinsældir hennar voru að vísu horfnar í kosningabaráttunni, en ekki var litið í eigin barm, til dæmis að spyrja sig hvort stuðningur við fóstureyðingar fram að fæðingu hafi gert hana umdeilda.

Hvað á að gera við flokk sem er týndur og tröllum gefinn og enginn veit lengur hver stefnumálin voru?

 

„Ætlum ekki að leyfa frjálshyggjunni að sigra“