Ævinlega tvær, ljóð frá 28. marz 1992.

Ein sem uppi býr

annað gerir þó.

Syn er situr þar

segir nóg.

Önnur æva ljót

eins og hinnar dý.

Sök á byggðir bar,

brotuður alls.

Heiminn bara hefur í

höndum sínum snót.

Dul því veldur dýr,

dropar falls.

 

Yfir yndishót,

ekki nýtur þess.

Sezt á syndagrein,

sér ei fress.

Grefur gildan klett

grund úr, skilur snjó.

Jóðið, jörðin hvein,

jafni Bors.

Ætluð manni ung var þó,

ekki hlýddi rétt.

Reiðin, rá og spjót,

ríkir Fors.

 

Inn þá angan ber,

eitrið raunar kalt.

Mengast stærri menn

maurar þekja allt.

Sæt í syndur rær,

sýnist tapið fá.

Dauf í dálkinn enn

drottning þín.

Sú er horfir ættir á

ævinlega tvær,

hefur sezt að hér

sem hofgná mín.

"Við þurfum að finna diplómatíska lausn", sagði Selenskí við japönsku fréttastofuna Kyodo News. Þar með er það viðurkennt að þeir sem töluðu um friðarsamninga höfðu alltaf rétt fyrir sér.

"Játar að hafa ekki afl til að taka aftur hernumdu svæðin" er tilvitnun í Selenskí Úkraínuforseta og ný frétt á Vísi. Þetta er stórfrétt og skrýtið að þetta komi ekki í fleiri fjölmiðlum. Allir þeir sem tjá sig um þetta Úkraínustríð þurfa að kynna sér þetta til að fylgjast með nýjustu vendingum.

Einn af þeim fyrstu hér á blogginu sem talaði um að Rússland ynni og það væri lítt raunsætt að halda öðru fram var Gunnar Rögnvaldsson bloggari. Ættu menn að taka meira mark á honum og mörgum öðrum sem ekki taka undir pólitískan rétttrúnað.

Í þessari frétt kemur fram að sennilega muni möguleg Natóaðild Úkraínu aðeins fela í sér "frjáls svæði" Úkraínu, sem Rússar hafa ekki náð á sitt vald.

Af orðum Selenskís má þó ráða að hann vill aftur ná þessu landsvæði. Hann vill ekki friðarviðræður við Rússa fyrr en Úkraína nái þeim styrk að Rússar veigri sér við að ráðast aftur gegn landinu.

"Her okkar skortir styrk til þess" (að ná aftur hernumdu landsvæðunum"), eru hans orð við japönsku fréttastofuna Kyodo News.

Þessi frétt sem birtist í Vísi 2. desember síðastliðinn ætti að sannfæra menn um að það að raunsæ hefur sú ályktun mín verið, og í anda þess sem aðrir hafa haldið fram, að þetta Úkraínustríð yrði fyrst og fremst skammarlegt blóðbað í anda sumra tilgangslausra stríða. Engu að síður tek ég undir það að árásir á "sjálfstæð" ríki eru brot á alþjóðalögum. En um sjálfstæði Úkraínu má deila. Hún er leppríki og það ríki sem Vesturlönd hafa læst klónum í sem inngönguleið í Rússaveldið sem nú er komið í nokkra búta, og sumt sjálfstæð ríki.

Önnur frétt á Vísi er áhugaverð. "Dögun þriðju kjarnorkualdarinnar er í vændum", vitnað í Tony Radakin, aðmírál og æðsta hernaðarleiðtoga Bretlands.

Þar er fjallað um margþættari ógnir en áður sem Vesturlönd standa frammi fyrir. Þar er fjallað um varnarmál tengd netöryggi og fleiru.

Eins og bloggarinn Arnar Loftsson hefur fjallað um, þá má segja að Vesturlönd hafi ekki efni á því að hafa ekki Rússland í liði með sér á tímum rísandi Kínaveldis og margs annars sem breytist í heimsmálunum.

Í fréttinni þar sem vitnað er í Tony Radakin kemur fram að lýðræðið er á undanhaldi í heiminum en einræðisríkjum fjölgar, og þau eru ekki öll af sömu tegundinni, heldur mörg með einkenni lýðræðis með.

Að vinna með einræðisherrum og fá þá til að fylgja lýðræðislegum leikreglum, það hlýtur að vera keppikefli þegar svona breytingar hafa orðið, og ekki er kannski mögulegt að sigra þá alla í stríði.

Eftir stendur spurningin: Hvað varð til þess að Vesturlöndum fór hnignandi og lýðræðinu?

 

Heitir 100 milljörðum í hernaðaraðstoð

Oft er komin önnur Þökk, ljóð frá 17. desember 1991.

Inn um dyrnar dökk,

dagar breytast.

Jafnvel barðir þegar þreytast,

þú ert sú er skín.

Allir tala um Myrkramessu,

muntu lenda í nýrri pressu?

Fyrirgef ég grand?

Getur byrjað þar að nýju?

Laus við Loku hlýju?

Oft er komin önnur Þökk,

eins og þurr við land...

Aftur vitja mun þó mín...

 

Góð er út í gegn,

girndin vaknar.

Maður þeirrar Þóru saknar,

þar sem Mjöllnir hvein.

Vígslu tók á vegum þeirra,

varla nema á öðrum fleira.

Sátu saman þær?

Sundur berja eða hlýða?

Mun þann naður níða?

Varð að þeirra vilja, um megn,

væn hún gengur nær...

Sezt svo sinn á stein...

 

Andlit tvö þar enn,

eins og þessi.

Meðan hann og mig ég hressi,

meyjar ganga nær.

Gegnum eldinn gengu fleiri,

gremju marga um enn þótt heyri,

nú er tíðin ný.

Náttúran og hefðin fallin,

Ungar, ekki gallinn?

Auðvelt þeim að elska menn,

eins og gráta ský...

Við mér blasir blær...

Yrði heimurinn betur staddur ef Rússar myndu tapa Úkraínustríðinu?

Hatrið vellur uppúr fólki eins og gröftur þegar minnzt er á Rússa eða hrun rúblunnar. Við hverju er hægt að búast þegar stríð er í gangi og efnahagsþvinganir?

Allt þetta Rússahatur sem vellur fram í athugasemdum í DV og víða, það væri ekki þarna ef þessir sem rituðu og töluðu væru ekki í andlegu ójafnvægi. Þetta andlegt ójafnvægi þeirra sem tjá sig með hatursfullum hætti gagnvart Rússum myndi ekki til ef ekki væri sannleikur eða sannleikskorn í þeim sem andmæla femínisma, jafnaðarfasisma og "mannréttindum" vestrænum.

Sigurður Leósson er nýr bloggari sem kemur sterkur inn. Þótt ég sé ekki sammála honum þá lýsir hann í nýjum pistli vel því sem Pútín og Rússar þurfa að glíma við af vandamálum.

Rússar eru mennskir en femínistar ekki. Rússar eru von mannkynsins en jafnaðarfasistar myrkur og dauði. Rússar innbyrtu Spútnik bóluefnið sem ekki er mRNA bóluefni og því frekar mennskir en við á Vesturlöndum.

Ekkert stríð stendur endalaust. Úkraínustríðið hefur nú þegar gert gagn að því leyti að það hefur fært djöflana og djöflurnar meira uppá yfirborðið hér á Íslandi eins og annarsstaðar, það er þetta fólk sem boðar gjöreyðingarstríð, kjarnorkustríð, hatur og heift, en ekki frið.

Fólk hefur sýnt sitt rétta andlit. Vinstrisinnar, jafnaðarmenn, einnig hægrimenn svonefndir. Guð hlustar og Guð sér.

Rússar gerðu tilefnislausa árás á Úkraínu segja sumir, hreint innrásarstríð, Pútín líkt við Hitler og þar fram eftir götunum.

Nýr Rússahatari er farinn að vekja athygli í athugasemdum DV. Hann heitir Smári Sverrisson og lýsir Pútín persónu non grata.

Nýr bloggari, Sigurður Leósson sýnir svipaða hörku og heift gegn Rússum.

Eru þessir menn betur settir og hamingjusamir ef Rússland leysist upp? Eru Vesturlönd betur stödd?

Svona menn eru sannfærðir um lygaáróðurinn í vestrænu pressunni.

Þeir trúðu því sennilega að Saddam Hussein ætti gereyðingarvopn í Írak þegar Bandaríkjamenn réðust þangað inn árið 2003. Þar fannst hvorki tangur né tetur af gereyðingarvopnum, en samt var lygaþvælunni hellt í gegnum vestræna fjölmiðla eins og hverju öðru skólpi!!! Og við, almenningur á Vesturlöndum urðum að skólpi með því að trúa RÚV!!!

Það bætir ekkert Ísland eða Vesturlönd að eyðileggja Rússland, þvert á móti.

Ég lýsti því yfir í athugasemdum í bloggpistli Páls Vilhjálmssonar þegar hann skrifaði að Flokkur fólksins væri óstjórntækur, að ég væri enn femínisti.

Já, ég er ennþá FÍFL og skal alveg viðurkenna það. Það býr ennþá BJÁNI í mér og femínisti, þannig er það bara og ég get alveg viðurkennt það aftur og aftur.

Sem sé, EF "valkyrjurnar" þrjár, eða tröllskessurnar þrjár ná að stjórna landinu vel næstu 4 árin fer ég ekkert að éta neina hatta heldur að gleðjast yfir því.

Ég er ekki eins og sumir sem sjá óvini í öllum sem andmæla eða hafa aðra skoðun eða líta öðruvísi út. Ég get verið ósammála fólki og fyrirlitið það jafnvel, en hatur er fyrirbæri sem ég kynntist vel 1991, þegar nístandi sársauki yfirtók mig og ástarsorg, og ég þroskaðist af því, að vilja ekki lenda í slíku aftur.

Ég sé þetta Úkraínustríð ekki sem svarthvítt mál og ekki heldur Gazablóðbaðið mikla.

Segjum sem svo að Rússland væri ekki til og hefði aldrei verið til.

Gagnrýni mín og annarra á Vesturlönd, hún er jafn sönn og rétt eftir sem áður.

Lækkandi fæðingartíðni, háir skattar, efnahagskreppur, hatur á milli kynjanna óþarft og heimskulegt, ástin að hverfa á milli karla og kvenna, vandamál búin til sem voru ekki til áður af húmanistum, þunglyndi, lyfjaát, vímuefnanotkun, sjálfsmorð, ólæsi, vaxandi stéttskipting, síaukinn ójöfnuður, ofbeldisdýrkun ungra kynslóða, ónýt skólakerfi, sívaxandi mengun, drepsóttir eins og fuglaflensa sem brýzt sennilega út innan næstu 4 ára meðal mannkynsins, sem verri farsótt og miklu mannskæðari en Covid-19, loftsteinar sem hrapa nú oftar en áður til jarðar, síaukin hætta á kjarnorkustyrjöld, gervigreind sem ógnar mannkyninu... Listinn er ekki tæmandi, hér er aðeins eitthvað smávegis sem er ofarlega á baugi, en fleira væri hægt að nefna.

Hættan á kjarnorkustyrjöld myndi ekki hverfa þótt Rússar væru teknir útúr jöfnunni. Lítum bara á Ísrael!

Ísrael er kjarnorkuríki. Það er Íran líka, og Kína, og Indland.

Mannkynið er sturlað!!!

Að taka Rússa útúr jöfnunni veitir aðeins örstutt hlé, því sama klikkunin er svo víða annarsstaðar.

Þvert á móti, ef Rússar væru vinveittir Vesturlöndum væri ástandið MIKLU betra í heiminum. En nei, femínistar á Vesturlöndum vilja það ekki, því menning Rússlands er sjálfstæð, og það þola ekki jafnaðarfasistar á Vesturlöndum sem eru orðnir að skrímslum eftir að hafa gengið í gegnum skólakerfið hér á Vesturlöndum eða atvinnulífið.

Það eina sem heimurinn er þarf er kjarnorkustyrjöld og ljúka þessu í eitt skipti fyrir öll.

Sigurður Leósson lýkur pistli sínum með spá um að Rússar geri uppreisn gegn Pútín því hann sé orðinn tapari.

Ef það er eitthvað sem Pútín kann þá er það að vera haldinn vænisýki og ofsóknaræði og að sjá fyrir morðtilræði við sig og slíkt, enda alinn upp sem njósnari.

Þjóðir sem eru kúgaðar gera ekki uppreisn fyrr en tök einræðisherranna á þeim verða losaraleg. Það á jafnt við um kúgaðar þjóðir Evrópu eins og Rússland. Við erum kúguð en ekki frjáls. Okkar hlekkir eru silkimjúkir og faldari en þeirra hlekkir, en þeir eru verri og hættulegri þess vegna.

Rússland hefur gengið í gegnum margar kreppur og oft hefur rúblan þeirra hrunið, bæði 2014 og 2022 og á öðrum tímum. Rússar eru þolgóðir og þekkja erfiðleika betur en ýmsir.

Ábyrgðarlausir eru óvinir Pútíns og Rússa. Hér á klakanum erum við í velmegun og sumir telja sig eiga rétt á því að dæma og útdeila refsingum.

Vestrænt samfélag byggist á glæpum gegn mannkyninu, náttúrunni og einstaklingunum sem búa innan Vesturlanda og utan þeirra. Jafnaðarfasisminn lætur allt visna.

Með Úkraínustríðinu hefur almenningur í okkar löndum færzt svolítið nær því að fá ógeð á sínum stjórnvöldum, jafnaðarfasistunum.

Maður sér það til dæmis á breytingum á Samfylkingunni, sem var móðurskip ESB martraðarinnar.

Stærsta ástæðan fyrir sigri Samfylkingarinnar núna er án efa popúlískar áherzlur Kristrúnar Frostadóttur, hvernig hún hefur fært Samfylkinguna nær Miðflokknum og öðrum jafnaðarmönnum í Evrópu, sem smám saman neyðast til að fara þessa leið, því almenningur gerir ákall um það, og þannig flokkar stærra, eins og aFD, Möguleiki fyrir Þýzkaland.

Jafnaðarmenn drepa börn áður en þau verða til flest, en líka mikið af þeim í móðurkviði.

Pútín lætur Jahve stjórna sér, og það gerir Selenskí líka, eins og Hamasliðar eða Netanyahu.

Ég hef jafnvel meiri áhyggjur af fuglaflensunni sem mun væntanlega breiðast út meðal manna á næstu 4 árum.

Metoo hleypti Ragnarökum af stað, og Armageddon.

Kærleikurinn á milli kynjanna og kærleikurinn almennt er vörnin gegn svona hryllingi.

Þeim kærleika var hafnað.

Geimverur eru nú þegar á meðal okkar og láta andsett fólk berjast gegn öðru andsettu fólki. Geimverurnar eru langfjölmennastar á Vesturlöndum í femínistum, vinstrimönnum, jafnaðarmönnum, en líka í hægrimönnum, í "góða fólkinu", sem er vont í raun.

Lítið er um von. Þannig er bara veruleikinn.

Aðild að NATO það eina sem tryggir öryggi

Joe Biden hefði ekki þurft að veita Hunter Biden sakaruppgjöf nema ástæðan hafi verið til - og því er þetta ekki til að auka hróður eða sakleysi og mannorð vinstrimanna og jafnaðarmanna

Sakaruppgjöf yfir Hunter Biden þýðir að Joe Biden bjóst við að ekki væri önnur leið fær, að sonurinn væri sekur sem sé. Þetta gefur margvísleg skilaboð, eins og að þessi aðferð verði meira notuð í framtíðinni, að æðstu menn verði náðaðir þótt þeir hafi óhreint mjöl í pokahorninu. Pólitískir andstæðingar Trumps verða að skilja að þeirra fólk er sízt skárra. Þetta verður notað í deilum og rökræðum, notað sem staðfesting á að vinstrimenn og jafnaðarmenn ættu ekki að telja sig betri en aðra.

Mörkin eru enn að mást út og verða óljósari á milli góðs og ills, á milli þeirra sem eru sekir eða saklausir - eða taldir það.

Þegar æðstu valdamenn heimsins og þeirra nánustu skyldmenni eru viðriðnir afbrot og dómsmál, (Hunter Biden, Donald Trump), þá gefur það mjög merkileg skilaboð.

Það hlýtur að vera erfitt að rökstyðja að þetta séu einhver sérstök merki um að vestrænt samfélag sé í blóma eða á réttri leið - sigurleið.

 

Biden veitti syni sínum sakaruppgjöf

Vargöld leynist grá, ljóð frá 2. desember 2024.

Manstu eða gleymdir gleði?

Gagnslaus lýður frjáls?

Þarna svo verða að þurrum blómum,

þessar sem gegndu ei karla ómum.

Eitthvað skaðsamt skeði,

en skerið varnar máls.

 

Aðeins konur, biturð, bani,

blæs nær frjálslynt afl.

Herdísir vilja stríðið styrkja,

stefnuna fjöldinn hyggst svo virkja.

Stoltur stúlkna hani

stefnir fyrir gafl.

 

Ef sú ást var köld,

yfirborð og stöðluð kveðja,

nálgast leiðans leðja,

lýkur þinni öld.

 

Þroskaskert og þrá,

þunnlynd, eftir tímans boðum,

þó á værðarvoðum,

en vargöld leynist grá.

 

Vinskap vildi hann,

varla losti á þessum tíma,

er það aðeins gríma?

Elskar sannleikann?

 

Heiður, hann ei teinn,

hún er skildi forna njólu

fór í fjandans gjólu,

fretar rakki einn?

 

Arðrán, annars svar,

auðlegð, konur þannig tala,

mun hjá svínum svala

svírans losta þar.

 

Sokkið syndasker,

sjáðu tapið, fær það ekki,

aðeins aðra hrekki,

ábyrgð ræfill ber.

 

Sorg og synd því hlær,

sá er ræður lítill bógur,

ríkir hinna rógur,

raunin færist nær.

 

Ekki mun þeim eftir leita,

aðeins fortíð hans.

Fjólurnar skarta fjarri litum,

fer því að mengun herrans vitum.

Draumsýn blífur beita,

böðla lokadans.

Fyrstu tölur ekki samkvæmt skoðanakönnunum - hægribylgja eða miðjubylgja, ekki vinstribylgja, wók tapar, VG

Ég kaus ekki því ég notaði rökin - maður fer ekki að velja á milli kommúnistaflokkanna sem eru í boði - engin ástæða til að kjósa - þetta eru allt kommúnistaflokkar á vinstrarófinu.

En ég birti ljóð í gær frá þeim tíma þegar Sjálfstæðisflokkurinn vann mikinn kosningasigur 1991 og ég kaus fyrst, ef ég man rétt. Ég hafði óljósan grun um að kannski fengi Sjálfstæðisflokkurinn meira en svartsýnustu spár gerðu ráð fyrir. Engu að síður, Brynjar Níelsson ætti að verða næsti formaður Sjálfstæðisflokksins - Bjarni hefur sveigt flokkinn of langt til vinstri og hans eftirlætisdömur.

Það þarf karl til að vera formaður Sjálfstæðisflokksins, þetta er flokkur karlmennskunnar og hefðanna. Brynjar uppfyllir öll skilyrðin. Hann er landsþekktur og þorir að standa með sínum skoðunum, en tæplega Bjarni.

Vinstrimenn ætla að hrúgast á Samfylkinguna. Það er nýtt að þeir sameinist, en gamall draumur vinstrimanna að rætast.

Það er gott ef stórsigur Viðreisnar raungerist ekki. Það hefði orðið stílbrot í pólitík á Íslandi. Að Sjálfstæðisflokkurinn stækki var viðbúið, það eru hlýðnu rollurnar að smalast heim í sitt gamla fjárhús.

Ef þessar fyrstu tölur standast, þá er þetta ekki vinstrisveifla, miðjusveifla og hægrisveifla frekar.

Fólk er að hafna wók-stefnunni greinilega eins og í Bandaríkjunum.

Kristrún er alls ekki eins hörð wók manneskja og Svandís í VG, eða Þórhildur Sunna í Pírötum eða Sanna í Sósíalistum.

Stórsigur Kristrúnar og Samfylkingarinnar sýnir miklar áherzlubreytingar hjá vinstrinu. Það er verið að hafna vinstriöfgum, en koma inn með Kristrúnu og þannig fólk sem er nær Sjálfstæðisflokknum og Miðflokknum. Þetta eru ágæt úrslit, ef þau standa.

 

Allir þykjast vita hvað er manni fyrir beztu, ljóð frá 23. apríl 1991.

Þá verða breytingar,

hinn dæmalausi og hjörðin hans...

Ég er of ungur

til að hafa skoðanir

og maður kýs

til að þóknast öðrum

alveg eins.

 

Nágrannaþrýstingur,

svo kommarnir komist ekki aftur að.

Mér er alveg sama,

hef engar skoðun á þessu.

Maður var kjáni

þegar maður trúði á jöfnuð

og kommúnisma.

 

"Til hamingju með að hafa kosið rétt",

segir nágrannakonan við mig.

Hún og amma kusu alltaf Sjálfstæðisflokkinn,

maður er vélaður til þess,

þær eru svo kurteisar og gestrisnar

þessar indælu konur

sem bjóða heim og ræða um sína uppáhaldspólitík,

og spyrja svo:

"Muntu ekki kjósa rétt?"

Ja, ef maður kaus Sjálfstæðisflokkinn

þá gerði maður það bara til að prófa,

en hefur svo frelsi til að kjósa alla hina seinna.

 

Já þetta er indælt samfélag,

þetta er sveitasamfélagið

og fólk stendur saman.

En útlönd munu ryðja þessu öllu um koll,

tröllkarlar, tröllskessur

með sínar alþjóðastofnanir

sem kalla það mennsku

sem er ekki mennska

og sem kalla það mannúð

sem er ekki mannúð

og sem kalla það mannréttindi

sem eru ekki mannréttindi.

 

Mér var alveg sama,

hafði enga skoðun.

En það er alveg eins hægt að kjósa flokk

sem hefur staðið sig vel áður

eins og Sjálfstæðisflokkinn,

þau skaffa vel, segir fólk sem bezt veit...

þau eru traust,

er ekki komið nóg af kommunum

og Skattmanni hjá þeim?

Allir sem töluðu á Stöð 2 í gær vildu að íslenzkar sveitir væru í eigu Íslendinga. Jarðalögum var breytt af þessari ríkisstjórn, en ekki nóg

Í kappræðunum á Stöð 2 í gær voru allir sammála um að nauðsynlegt væri að setja lög til verndar landbúnaðinum, og að útlendingar eignist ekki mikið land. Kom þar fram að jarðalögum var breytt nýlega af sitjandi ríkisstjórn, en bara ekki nóg. Margir töluðu um að setja auðlindastefnu sem væri skýrari og betri.

Þetta sem ég bloggaði um nýlega er því eitthvað sem talað er um fyrir hverjar kosningar, en framkvæmdir ekki í samræmi við fyrirheit og orð.

Það er sorglegt að þetta sé þannig, enn eitt mál sem allir eru sammála um, en samt þokast málin ekki í rétta átt.

Framkvæmdatíð er fram undan

Málfræðiþáttur. Hættið að tala um "góð gæði". Gæði eru annaðhvort mikil eða lítil!

Bjarni Benediktsson sem yfirleitt talar góða íslenzku sagði í kappræðunum á Stöð 2 í gær, "geta lútið að", en hann hikaði því hann hefur ekki verið viss og grunað að hann væri að beygja rangt. Það á auðvitað að vera "geta lotið að". Sögnin að lúta beygist eins, hvort sem það er fólk sem lýtur, eða eitthvað sem lýtur að einhverju.

Enn vil ég minna á:

Við segjum "bæði epli og appelsínur", því þá notum við hin orðin með, til að vísa í. En ef við spyrjum:"Hvort viltu epli eða appelsínur?", þá svörum við:"Ég vil HVORT TVEGGJA". Við segjum ekki:"Ég vil bæði". Það er enskusletta og vont mál.

Annað sem er orðið alltof algengt og heyrist í fjölmiðlum:

"Góð gæði?" "Betri gæði?" "Vond gæði?" Hvað er nú það eiginlega?

Annaðhvort eru gæði mikil eða lítil, lakari eða meiri, svo einfalt er það. Annað er endurtekning og stagl.