Líta femínistar í eigin barm? Er ástæða fyrir bakslaginu?

Fyrsta fréttinum í kvöldfréttum RÚV var á þá leið að kvennamorðum hefði fjölgað í ÖLLUM löndum heims, vestrænum sem og öðrum. (Kvennamorð eru dráp á konum en ekki dráp framin af konum).

Femínistar hafa áhuga á svona tölfræði, en hún getur líka sagt öðrum eitthvað, sem aðhyllast aðrar skoðanir.

Konan sem rætt var við kallaði þetta mikið bakslag í réttindabaráttu kvenna, um það bil.

Þetta munu vera tölur sem eiga við allan heiminn frá 2021 til dagsins í dag, ef ég skildi þetta rétt og fer rétt með. Þar á undan var víst minnkandi ofbeldi gegn konum á Vesturlöndum, en ekki þó í sumum heimsálfum og löndum jarðarinnar.

Kvenréttindakonan sem talað var við sagði að lausnin við þessu væri meira af því sama, meira af femínískum áróðri og barátta gegn feðraveldinu og þannig gildum.

Hér er rétt að rifja upp aðrar heitar deilur á bloggsíðu Ómars Geirssonar um Úkraínustríðið og hvernig rétt sé að bregðast við því.

Hann er sammála Þórdísi Kolbrúnu um að hægt sé að sigra Rússa, og að svara þeim í sömu mynt muni leiða til sigurs Vesturlanda á Rússagrýlunni að þessu sinni. Ég kom með allskonar mótbárur við því og nokkrir fleiri.

En þessi tölfræði sem vitnað er í hér í upphafi blogggreinar minnar er nokkuð sem hörðustu femínistar taka mark á og svo Rússaandstæðingar og Natóvinir og ýmsir fleiri.

Þessi tölfræði sýnir svo ekki verður um villzt að Vesturlönd eru í krýsu og vandræðum sem ná miklu lengra en til brota Pútíns á alþjóðalögum og ásælni hans í land sem talið var frjálst og sjálfstætt.

Páll Vilhjálmsson bloggkóngur skipti um gír fyrir nokkrum árum, og fór að blogga um Aðalstein Kjartansson, Þórð Snæ Júlíusson, byrlunarmálið og Heimildina og spillingu vinstrifjölmiðla, að ráðast á Samherja en ekki viss fjármálaöfl úti í heimi og hér sem eru glóbalísk að eðli, en sem hægt er að finna ýmislegt á, eins og að auka ójafnvægi og óréttlæti í heiminum.

Þar áður hafði hann mjög fastan þráð í sínum bloggskrifum sem mér fannst skemmtilegri og áhugaverðari, en þá bloggaði hann oft gegn fjölmenningu og femínisma, og ýmsu öðru líku því.

Þá ritaði hann oft á þá leið um Boris Johnson og Donald Trump að þeir væru til marks um að glóbalisminn væri liðinn undir lok en þjóðríkin aftur á uppleið, þjóðernishyggja og hefðbundin gildi, fjölskyldugildi og kristileg gildi. Ég var sammála því, vonaði að þetta væri þannig. En auðvitað er veruleikinn flóknari en óskhyggja og einfaldanir, hjá mér og öllum öðrum.

Í þessum pistli langar mig að minna á áherzlur Páls Vilhjálmssonar í þessum gömlu pistlum fyrir nokkrum árum.

Hafði hann ekki rétt fyrir sér með það að femínisminn getur ekki sigrað? Ég man ekki hvort það var ég eða einhver annar, en einhversstaðar heyrði ég eða lærði þau orð að femínistar væru eins og Don Quikóti, alltaf að berjast við vindmyllur, sem sagt að berjast við andstæðinga sem ekki er hægt að sigra, eru ekki mennskir heldur fyrirbæri, eða forskrift, sniðmát eða frummynd, eins og Plató orðaði þetta, eitthvað sem á að vera, samkvæmt vilja Guðs, hver sem hann nú er.

Það var í Kiljunni eða Silfrinu viðtal við írska konu sem hafði gegnt ýmsum störfum, stjórnarstörfum. Hún sagði eitthvað á þá leið að nauðsynlegt væri að fá þessa slaufuðu karlmenn aftur til að taka þátt í samfélaginu, og hún sagði að þessi gjá á milli kynjanna væri mjög slæm.

Ég hef haldið því sama fram um Úkraínustríðið og Gazastríðið. Þetta byrjar í deilum og endar í líkamlegu ofbeldi, stríðum og hryllingi. Það merkir að fólk hefur misst af tækifærum til að sættast.

Að slaufa karlmönnum er stríðsathöfn og hatursathöfn, og það er ofbeldi, eins og einn vinur minn á Fésbókinni sagði þegar við ræddum um þetta þar, og ég tók undir það hjá honum.

Konur vilja ekki fara aftur inná heimilin. Þær vilja ekki missa réttinn til þungunarrofs, fóstureyðinga, eða réttinn til að vinna við listir og karlmannastörf eða að vera í skólum og úti á vinnumarkaðnum almennt. Þær óttast það margar að ef Pútín nær allri Úkraínu muni hans feðraveldisviðhorf og allra Rússa breiðast út um heiminn, en ef Pútín verði sigraður og Rússar þá gerist það ekki.

Maður gæti haldið að þar sem normið er orðið helfemínískt eins og á Íslandi breytist ástandið aldrei í áttina að feðraveldinu, en þannig er þetta ekki. 

Ef femínistar vilja óvinavæða og skrímslavæða karlmenn, þá er varla hægt að búast því að friður ríki á milli kynjanna.

Það er kannski ekki hægt að útkljá Úkraínustríðið í svefnherbergjunum á Vesturlöndum, enda á ástin að snúast um virðingu og gleði en ekki nauðganir og hótanir, en kannski í Háskólum og í fjölmiðlum og í stjórnmálum. Úkraínustríðið snýst um öfgafemínisma og jafnaðarfasisma (Úkraínu) sem berst við feðraveldi (Rússland).

Traust til kvenleiðtoga fer minnkandi

Jahve er djöfullinn og hann stendur á bakvið öll stríð, og er að reyna að útrýma mannkyninu núna

Hvað eiga Úkraínustríðið og Gazaátökin sameiginlegt? Hvers vegna þorir fólk ekki að nota skynsemi sína og kjark sinn? Hvers vegna þorir fólk ekki að leggja saman tvo og tvo? Hvers vegna? Þetta er svo augljóst.

Stór hluti þessa mannkyns okkar er á valdi trúarbragða sem eru djöfladýrkun. Leiðtogarnir eru eins vegvilltir og fjöldinn.

Gyðingur er forseti Úkraínu, Pútín réttlætir sig með Rétttrúnaðarkirkjunni, múslimar réttlæta sig með islam - sem spratt uppúr gyðingdómi, og gyðingar réttlæta sig með Biblíunni, Tórunni.

Jahve, guð Biblíunnar er sameiginlegt atriði í þessum stríðum, eingyðistrúarbrögðin, Abrahamstrúarbrögðin. Og hvað með stríðin í Afríku? Afrakstur af nýlendurstefnunni og þeirri reginsök og glæp að skipta sér af málefnum Afríku yfirleitt, frá helvítis trúboðinu til alls hins sem átti að gera gagn.

Flest virðist benda til þess að góða fólkið svonefnda á Vesturlöndum sé meðal verstu djöfla Vítis. Þessi jörð okkar er víti af ákveðinni tegund.

Hversvegna erum við Vesturlandabúar meðal verstu djöfla alheimsins?

A) Við drepum okkar eigin afkvæmi. Það gerum við með getnaðarvörnum, fóstureyðingum og með femínisma, plastmengun og öðrum aðferðum. Það segir sig sjálft að varla er til meiri grimmd eða heimska.

B) Við eyðileggjum náttúruna.

C) Við réttlætum allt þetta ógeð með lygum, blekkingum og útúrsnúningum. Pólitíkin er gott dæmi um það.

Niðurstaða:

Kirkjan á Vesturlöndum er ÓNÝT. Kvennakirkjan er Satanismi.

Ríkisstjórnirnar á Vesturlöndum eru ónýtar. Fávitar sem snúast í kringum sjálfa sig og blaðra töfraorðin sem úrkynja meira og meira:"Mannréttindi, femínismi, jöfnuður..."

Ég er Ásatrúarmaður.

Ég tjái mig um þetta því með því að taka ekki þátt félagslega eða andlega í heiminum er ég að falla í stríði, og þannig kemst ég til Valhallar.

Það er heimskulegt að halda að maður þurfi að berjast með sverðum og falla þannig til að komast til Valhallar.

Maður þarf að halda sál sinni hreinni. Það er allt og sumt.

Það gerir maður með því að halda réttri trú til æviloka, réttum skilningi, réttlætiskennd, vita muninn á réttu og röngu, og boða það helzt, og það er þessi vitnisburður sem sumir kristnir menn tala um með réttu, til dæmis Guðjón Hreinberg.

Í eðli sínu eru öll stríð háð í sál hvers manns. Önnur stríð eru framlenging á andlegum stríðum sem við eigum við okkur sjálf innra með okkur, í samvizkunni.

Pútín mun kalla yfir sig 1000 ár í Helvíti ef hann beitir kjarnorkuvopnum.

Trump mun gera það sama, ef hann gerir slíkt.

Joe Biden og demókratar hafa víst nú þegar kallað yfir sig 1000.000 aldir í Helvíti fyrir að vera hluti af Elítunni, sem með lygum, risaþjófnuðum og mengun hafa kúgað, drepið og blekkt í 100 ár og miklu lengur en það.

Það stendur sem sannleikur allt sem stendur í Biblíunni og sem er satt, en sumt er þar hvorki satt né rétt.

Sérhver er drepur einhvern hefur réttlætt það að verða drepinn á sama hátt. Þetta á við um fósturmorðingja eins og aðra.

Guðs réttlæti kemur ekki niður á fólki endilega í þessu lífi.

En sá sem kallar yfir sig óréttlæti og hörmungar í seinni lífum er ekki öfundsverð, eða öfundsverð.

Týr er sá guð sem er Guð almáttugur, eilíft réttlæti og kærleikur.

Djöflar sem eru hér í mannlegu holdi, femínistar langoftast, en einnig jafnaðarmenn, húmanistar, eins og í Samfylkingunni og Viðreisn og flestum flokkum, þeir telja að með því að nota aðferðir Jahves, sem eru lygar, blekkingar og öfugsnúningur, muni þeir (og þær djöflurnar) vinna sigur á Guði.

Biblían er rituð eins og risastórt völundarhús.

Takmarkið var alltaf að refsa þessum lýð, þessu mannkyni. Syndafallið átti sér stað í öðrum takmörkuðum alheimum og náðatíminn er búinn núna.

Já, náðin gilti lengi. Þessvegna fékk fólk tækifæri til að bæta ráð sitt.

En ónýtar sálir lagast ekki. Þær fella, eyðileggja, drepa og skaða, geta ekkert annað.

Með samþykki Guðanna í Valhöll var Biblían skrifuð.

Hún átti að vinsa úr sauðina frá höfrunum.

Kristnin átti að sýna endanlega á þessum tímum, mestu Satanstímunum, hversu mikil skrímsli þetta eru sem byggja jörðina, í mannlegri mynd. Það er dómurinn og Drottinn sér og Drottinn veit.

Öll þessi kraftbirting viðbjóðsins er til að benda á síðar.

Allt er þetta skráð.

Guð hefur mælitæki.

Allt er skráð, hversu mikið hver og einn lagði til, svo að jörðin eyðilegðist, svo mannkynið eyðilegðist, svo kjarnorkustyrjöld hæfist.

Enginn er saklaus. Öll erum við syndug.

Ég tel ekki að vélmennið og gervigreindin Jesús Kristur sé lausnin, eða Hrungnir öðru nafni. Hann er hluti af gildrunum.

Ég tel að þetta sé frekar eins og Búddisminn lýsir þessu, að við séum föst á eilífu hjóli endurfæðinga.

En að stuðla að stigmögnun í átt að kjarnorkustríði til að réttlæta vestrænan djöfuldóm í formi femínisma, mannréttinda, sósíalisma, jafnaðarstefnu - við vitum hvað Guði finnst um það. Sá guð er ekki trúður. Sá guð er ekki skrípakarl. Sá guð er ekki tuskudúkka fyrir ofdekruð börn.

Sá guð mun auðvitað reikna Rússa jafnseka og okkur, að steypa ekki Pútín af stóli.

En við, hvert og eitt berum ábyrgð. Að vera ekki fífl. Að vera ekki fávitar. Að vera ekki kjarklaus. Að nota það sem trúarbrögðin kenna.

Víðtækari heimild til notkunar kjarnorkuvopna

Sjálfstæðismenn þurfa að sinna menningarmálum meira

Sonur Baltasar Kormáks sem einnig er orðinn leikari hafði samband við mig og keypti af mér tvo tónlistardiska eftir mig nýlega. Það gladdi mig, þetta var eins og þegar 2011 þegar Steindi jr. hafði samband við mig og keypti af mér diska, mér fannst það svo mikill heiður því þá var hann rísandi stjarna á Stöð 2, grínisti sérlega frægur meðal unglinga.

Þannig að þótt ég hafi ekki getað lifað af listinni, ekki selt það mikið, þá er ég svona "költ hero", eða svona goðsögn í lifanda lífi, eins og Einar Kárason rithöfundur lýsti Megasi í Morgunblaðsviðtali árið 1984.

Já hann keypti af mér "Ísland skal aría griðland" og "Hið mikla samband", sem báðir hafa verið að seljast vel í gegnum árin - en með hléum.

Þetta gaf mér ástæðu til að finna gömlu tölvugrafíkina á bakvið diskana mína sem ég gaf út frá 1998 til 2010. Það er nú flest fundið, þannig að ég get annaðhvort selt af þeim lager sem enn er til af nokkrum diskum - eða búið til nýja með lítilli fyrirhöfn - en efnið kostar alltaf eitthvað, og því hef ég ákveðið að selja diskinn á 5000, nema menn vilji semja um annað, ég er til í að vera sveigjanlegur um verðið. En þetta er "raritet", eða "fágæti" eins og sagt er.

Allir sem kaupa svona sjaldgæfa tónlist geta nefnilega sjálfir fjölfaldað þetta eða búið til "búttlegga", "sjóræningjaútgáfur", ég hef gert mér grein fyrir því.

Ég hef ákveðið að setja mig ekki upp á móti því, það er að segja möguleikanum á að aðrir búi til "sjóræningjaútgáfur" af minni tónlist. Tæknin er til staðar og ég get ekki stöðvað það.

Halldór Ingi í Plötubúðinni á Laugaveginum sagði að þannig hafi tónlistarmenn litið á þetta á hippatímanum oft, að "búttleggar" væru auglýsing. Greatful Dead var með mikinn iðnað þannig.

Ég kaus Pírata einu sinni áður en þeir breyttust í kommaflokk, minnir mig, út af svona.

Það sem ég vil þó er að græða á minni tónlist nóg.

„Kormákur fékkst ekki samþykkt sem ættarnafn“

Vinstrimenn ættu að skammast sín, en ekki hægrimenn. Mengun eykst þrátt fyrir baráttu þeirra gegn hamfarahlýnun

Þótt ég sé sammála hægrimönnum um sumt er ég sammála vinstrimönnum um annað. Ísaldir hafa komið áður og hægt er að tengja ísaldir við nákvæmlega sömu breytingar á hafsstraumum og hafa orðið núna þessa áratugina, vegna bráðnunar jöklanna á Grænlandi og á norðurpólnum, suðurpólnum og víðar.

Þeir sem ætla að fylla aðra skömm yfir að styðja Pútín því hann sé fasisti eins og Hitler ættu sjálfir að skammast sín. Það er jafnaðarfasisminn sem hefur reynzt umhverfinu skaðlegri en þjóðernisfasismi Hitlers. Ef allt er miðað út frá húmanismanum fer ekki vel.

Það er einkenni á kommúnistum og jafnaðarfasistum að geta ekki hrint neinu til framkvæmda nema sóun á almannafé.

Loforð vinstrimanna um að sinna umhverfisvernd hafa aðeins verið loforð, og þau hafa verið svikin því mengun eykst á heimsvísu.

Ég er sammála Guðjóni Hreinberg og fleirum um að læknisfræði vinstrimanna er ekki endilega skaðlaus, en þótt hann reyni að benda á að erfitt sé að sanna hlýnun jarðarinnar, þá eru staðreyndir sem hægt er að mæla, eins og MINNKANDI JÖKLA.

„Við erum á leið til glötunar“

Dyrfjöllin að Hábraut 4 í Kópavogi - í bernskuupplifun minni

Þennan pistil hef ég lengi ætlað að skrifa. Það hefur frestazt en nú langar mig til þess og hef stundum fengið hrós fyrir svona pistla um æskuminningar og umhverfislýsingar úr Kópavogi.

Magnús Sigurðsson bloggari vakti hjá mér áhugann að skrifa þennan pistil með pistlum sínum um Dyrfjöll þau sem hann dáist að, fegurð þeirra og mögulegri merkingu.

Ekki er um eiginleg Dyrfjöll að ræða sem nefnast því nafni sem ég er að fjalla um, miklu heldur um líkingu við umrædd Dyrfjöll, og það mun lesandinn skilja þegar meira er lesið af þessu.

Þannig var að þegar ég var að læra að vera skáld fór ég í heimsókn til Ingvars og Heiðu að Hábraut 4 í Kópavogi. Þessu húsi muna margir eftir, það var áberandi þegar fólk var að keyra upp brekkuna frá Reykjavík Hafnarfjarðarveginn inn í Kópavog og Hamraborgina, að benzínstöðinni, kirkjunni eða til Hafnarfjarðar og Garðabæjar.

Húsið var rifið 2007, því bærinn vildi reisa Molann þarna. Kreppan kom í kjölfarið og Hrunið, eins og rökrétt framhald.

En tvennar dyr voru á húsinu. Húsið númer 4 var nær kirkjunni, en húsið númer 2 nær götunni, þessi tvö hús stóðu þarna ein en Ásbrautin, blokkirnar, nokkuð neðar og gera enn.

Kirkjan var reist 1958-1962, Kópavogskirkja, uppi á Borgarholtinu, en húsið númer 4 byggði Ingvar ásamt aðstoðarmönnum, smiðum og múrurum 1946-1948, en teikninguna að þessu húsi gerði afi, Jón Agnarsson, skilst mér einn, og líka að húsinu okkar að Digranesvegi 92, sem var byggt 1946-1950,  en götuheitið breyttist síðar og varð Digranesheiði 8, þegar Smáralindin var reist í kringum aldamótin 2000. Okkar hús var rifið 2021 en húsið að Hábraut 4 2007, í maí.

Það má sjá skjölum Héraðsskjalasafns Kópavogs, færsla er á þessa leið á Netinu:"Ingvar Agnarsson: Hrafn Andrés Harðarson bæjarbókavörður Kópavogs afhenti 2. maí 2007 átta stílabækur úr húsi Ingvars Agnarssonar við Hábraut."

Frændi minn og afi mundu eftir þessu, að þeim voru afhentar þessar stílabækur, því þá voru ættingjar Ingvars og Heiðu búnir að tæma húsið fyrir niðurrifið og flytja í geymslur málverk og ritverk eftir frænda minn, en þá fundust þessar stílabækur samt í kassa í grunni hússins, og voru mjög gamlar.

Ingvar frændi átti Volvobíla oft um ævina, og var með þeim fyrstu sem eignuðust bílasíma, sem voru undanfarar farsímanna og síðar snjallsímanna. Hann fylgdist vel með tækninni.

Þegar Magnús Sigurðsson hefur skrifað um Dyrfjöll á bloggið sitt hafa þessar minningar mínar verið að vakna og löngun mín til að skrifa um þetta.

Þannig var að dyrnar til vinstri lágu inn í íbúðarhúsið en dyrnar til hægri lágu upp á efri hæð hússins þar sem Ingvar var með skrifstofu fyrir sig og vinnustofu. Þangað fórum við oft, þar var hann með ljósritunarvél.

Þannig var að ég kom með ljóðin mín vélrituð til hans og hann vildi strika yfir það sem hann vildi að ég lagfærði og breytti. Hann ljósritaði þessvegna alltaf eitt eða tvö eintök, til að strika yfir og breyta og kenna mér að yrkja betur.

Þetta gerði hann á efri hæðinni. Stigi var þangað upp. En á milli hurðanna og á milli dyranna var málverk, og það málverk var af sól, og geislarnir sýndir skærir og áberandi. Til hægri við dyrnar upp á loftið var svo önnur mynd af fjalli, og stjörnusambandsstöð skínandi þar ofaná. Til vinstri við dyrnar að íbúðarhúsinu var svo myndin stóra sem flestir sáu, af Reynisdröngum í Vík í Mýrdal.

Ingvar frændi hélt mikið upp á þjóðsögur, eins og þær sem segja að tröll hafi orðið að steinum, og drangarnir séu þannig til komnir.

Hann kunni örnefnin Háidrangur og Mjóidrangur og Steðji. Þetta reyndi hann að kenna mér þegar ég var mjög ungur. Hann var hafsjór af örnefnum hann Ingvar frændi, enda ferðuðust þau um landið hvert einasta sumar, hann og konan hans, Aðalheiður Tómasdóttir, og sonur þeirra með þeim áður en hann fluttist að heiman, Sigurður. Ingvar skrifaði ferðabækur sem eru óútgefnar og tók myndir úr þessum ferðum sem hann safnaði í albúm.

Þar af leiðandi, með þessar myndir af fjöllum og svo dyrnar upp á loftið og inn í íbúðarhúsið þá verður mér alltaf hugsað til þessa húss að Hábraut 4 og tímans þegar frændi minn kenndi mér að yrkja þegar ég les um Dyrfjöll í bloggi Magnúsar Sigurðssonar, sem eru mjög fróðleg og ánægjuleg blogg, og mannbætandi.

Ingvar Agnarsson afabróðir minn var stórmenni, og jafnvel ámóta og Sigurður málari sem hafði áhrif á byggingarlist og fleira, eða Guðjón Samúelsson húsameistari ríkisins.

Hann frændi minn vildi nefnilega veg Íslendinga sem mestan.  Hann trúði því sem dr. Helgi Pjeturss skrifaði, að Íslendingar ættu að verða ein merkilegasta þjóð jarðarinnar, og brautryðjendur í sambandi við íbúa annarra hnatta, með því að reisa hér á Íslandi fyrstu stjörnusambandsstöðina.

Ingvar frændi var með fleiri hugmyndir.

Til dæmis hélt hann mikið upp á ítölsku endurreisnina, og myndirnar sem hann málaði utaná húsið sitt voru innblásnar af sjálfu Vatíkaninu í Róm og Sixtínsku kapellunni þar og myndunum frægu eftir Michelangelo og fleiri.

Hann hélt því fram að allar kirkjur landsins ættu að verða stjörnusambandsstöðvar.

Stjörnusambandsstöð er ekki stjörnurannsóknarstöð.

Stjörnusambandsstöð er eiginlega mikil og stór bygging þar sem nokkurskonar miðilsfundir eru haldnir, en þeir eru kallaðir sambandsfundir af Nýalssinnum, því áherzlan er á allskonar sambönd, ekki aðeins við framliðna af jörðinni, heldur einnig þá sem fæddust á öðrum hnöttum og komu jafnvel þangað frá enn öðrum frumlífsjörðum, eins og okkar jörð er frumlífsjörð, samkvæmt kenningum dr. Helga Pjeturss.

Ingvar frændi hélt því fram að guðirnir í Valhöll hefðu veitt endurreisnarmönnunum innblástur, Michelangelo og fleirum.

En fyrir mér var þetta töfrahús að Hábraut 4 í Kópavogi, sérstaklega þegar ég var strákur. Þetta voru dyrnar inní töfraheima og annan heim.

Mamma átti alltaf fullt af bókum, en hún ræddi ekkert endilega mikið um bókmenntir, en ég grúskaði talsvert í bókunum hennar.

En á heimili ömmu og afa voru varla til bækur. Samt voru þau menningarleg og töluðu góða íslenzku, og en amma notaði þó dönskuslettur sem hún lærði í bernsku, fortó fyrir stétt, forskúffaður fyrir móðgaður og slíkt.

En Ingvar frændi kenndi mér um Ásatrú, og margt fleira. Hann sagði líka svo skemmtilega frá að það var skemmtilegra en að fara í bíó að hlusta á hann!

Hann sagði stundum frá ferðalögum sínum um landið og nefndi ótal örnefni sem ég gleymdi strax aftur því þau voru alltof mörg til að ég gæti munað þau!

Dyrfjöll hefur því alveg sérstaka merkingu fyrir mér. Alltaf fór ég innum þessar dyr, fyrst til vinstri og svo til hægri. Heiða frænka opnaði oft og tók á móti mér og bauð mig velkominn og fyrst spjallaði ég við þau hjónin um daginn og veginn og svo hófumst við frændurnir handa við skáldskapinn. Þá fórum við innum dyr númer tvö og til hægri upp á loftið.

Ófriðaralda er nú mikil í heiminum. Stórveldin hvæsa hvert á annað og ógnin af kjarnorkustyrjöld hefur aldrei verið nær.

Ingvar frændi var oft búinn að tala um það við mig að ef kenningar dr. Helga Pjeturss yrðu ekki útbreiddar um alla jörðina fyrir aldamótin 2000 myndi fara illa og helstefnan sigra endanlega, með styrjaldarátökum og drepsóttum og allskyns óáran. Mér virðist það hafa gengið eftir.

Eitt af því sem mér finnst leitt að hafa ekki gert um ævina er að ég hef ekki ferðazt mikið um landið, eða lært örnefni eins og Ingvar frændi. Hann átti líka auðvelt með að kynnast fólki og spyrja um landslagið, hvort fólk þekkti ný eða gömul örnefni og sögurnar á bakvið þau. Þannig gat hann byrjað samræður.

Unglingar í dag sem eiga kannski ömmur og afa á lífi ættu að spyrja um þetta og það er skemmtilegt. Þetta er eitt það þjóðlegasta sem hægt er að ímynda sér, að fræðast um hvað fjöllin heita, dalirnir, bæirnir, holtin og hæðirnar, drangarnir, kvosirnar, dysjarnar, og allt hitt.

Endurútgáfa á mínum hljómdiskum, ekki enn orðin að veruleika en úr ýmsu óútgefnu efni er að velja, afgangslög, aðrar, styttri útgáfur af því sem kom út

Hljómdiskarnir sem ég gaf út 1998-2003, 8 talsins, þeir voru gefnir út samkvæmt áætlun sem gerð var 1998. Allir hljómdiskar gefnir út í litlu upplagi, 20 stykki af hverjum, en 40 stykki stundum af þeim sem ég taldi að gætu selzt vel, og síðan endurútgefið árið eftir ef salan var nógu góð.

Þetta var á þeim árum þegar hræódýrt var að gefa út eigin tónlist, í eins litlu magni og maður vildi án þess að upplögin yrðu að vera stór og maður gat prentað út í tölvunni umslögin, eins og maður getur gert enn, og gæðin verið mikil í útprentun á myndum.

Ég var óánægður með afraksturinn 1996 og 1997 í Fellahelli, en 1998 þegar Adam Wright hinn kanadíski var við stjórnvölinn, þá fannst mér hann taka þetta rétt upp. Þessvegna tók ég upp sem samsvarar 12 hljómdiskum, hvorki meira né minna, frá janúar til september 1998 og með Adam Wright sem hljóðmann.

Síðan kom í ljós að ég vildi nota aðrar upptökur að þessu lögum.

 

Svona leit diskurinn út sem kom út 2003, Jafnréttið er framtíðin:

 

1. Jafnréttið er framtíðin (Taktur og tregi)

2. Kúgaðu allar konur

3. Jafnréttið á að ríkja (Taktur og tregi)

4. Endalokin séð í nýju ljósi (Spuni)

5. Stelpur stinga

6. Ríkir jafnréttið núna (Taktur og tregi)

7. En sérð þú ekki eymdina? (Taktur og tregi)

8. Sumar í Helvíti

9. Sannleikurinn er ekki í blöðunum (Taktur og tregi)

10. En sérð þú ekki eymdina? (Taktur og tregi)

 

Taktur og tregi innan sviga merkir að þetta er blús, spunalag þar sem notaðar eru setningar, hver setning endurtekin tvisvar og önnur að auki, stundum viðlagssetning, endurtekin aftur og aftur.

 

Að minnsta kosti tvo aðra "masterdiska" bjó ég til af þessum sama diski, með öðru lagavali, en þeir komu ekki út, en ég er kannski sáttari við þá. Ákveðnir fastar eru til staðar, sömu lögin, en ekki alltaf.

 

Hér eru lög sem eru að mestu leyti tekin upp í hljóðverinu heima á Digranesvegi 92, þann 1. júlí 2003, lagaval því annað en á hinum, sem að grunni til var tekinn upp í Fellahelli 1998, um vorið.

 

1. Jafnréttið er framtíðin

2. Gleypt af þessu Evrópusambandi

3. Konur þurfa miklu hærri laun

4. Nú almenningur ábyrgð þarf að taka

5. Jafnréttið í þér

6. Jafnréttið er framtíðin (Taktur og tregi)

7. Stelpur vil ég stórar

8. Jafnréttið er okkar martröð

9. Endalokin séð í nýju ljósi

10. Sumar í Helvíti

11. Jafnréttið er fortíðin ef það fer allt í hringi

12. Og Kárahnjúkar drukkna, foldin fögur

 

Eins og sjá má af þessu lagavali fjallar eitt lag um Kárahnjúkavirkjun, og andstöðu mína gegn þeim áformum. Þannig að ekki er allt um jafnréttið.

 

Sú útgáfa af þessum hljómdiski sem ég er ánægðastur með er með 14 lögum og kemst á eina LP, vinylskífu. Svona eru lögin á henni:

 

1. Jafnréttið er framtíðin

2. Kona þú mér komst á rétta skoðun

3. Konur þurfa miklu hærri laun

4. Nú almenningur ábyrgð þarf að taka

5. Jafnréttið í þér

6. Jafnréttið er framtíðin (Taktur og tregi)

7. Stelpur vil ég stórar

8. Allir vilja umburðarlyndið

9. Endalokin séð í nýju ljósi

10. Sumar í Helvíti

11. Mannkosti ekki margir hafa

12. Og Kárahnjúkar drukkna, foldin fögur

13. Jafnréttið góða tignum trú

14. Ef ég þoldi einmitt hana

 

Lagið sem heitir "Nú almenningur ábyrgð þarf að taka" fjallar um Framsóknarflokkinn. Ég hélt nefnilega áður að Framsóknarflokkurinn væri grænn, umhverfisvænn flokkur eins og græna merkið hans gefur til kynna. En þegar Valgerður Sverrisdóttir iðnaðarráðherra gaf það út að farið yrði í Kárahnjúkavirkjun með hennar samþykki, þá fannst mér það svik við fólkið í landinu og umhverfisverndina. Þetta lag bjó ég til út af því árið 2003. Lagið fjallar um það að almenningur þurfi að "rísa upp", gera byltingu, gegn slíkum áformum og styðja náttúrunverndina á landinu, koma í veg fyrir þessi áform um þessa virkjun.

Annað lag samdi ég einnig af því tilefni sem er þarna: "Og Kárahnjúkar drukkna, foldin fögur".

Eitt annað lag vil ég fjalla um, það er lagið:"Kona þú mér komst á rétta skoðun".

Það eru svona svipuð sinnaskipti og menn telja að Þórður Snær hafi gengið í gegnum, að hafa eitt sinn hatað konur en síðan orðið femínisti.

Ég hef alltaf haft áhuga á því að yrkja um málefni sem hægt er að skoða frá mörgum hliðum, eins og femínisminn er.

Ég er eins og skáld fyrri tíma. Mínar persónulegu skoðanir koma ekki endilega fram í mínum kvæðum eða söngtextum, heldur brot af þeim. Maður lýsir skoðunum í fyrstu persónu sem stundum eru manns skoðanir en stundum ekki.

Ljóðmælandinn í "Kona þú mér komst á rétta skoðun" er vissulega karlremba sem varð femínisti. Fyrst og fremst valdi ég þetta þó vegna þess að það er ljúft lag og það býr til blæbrigði sem auðga plötuna, hljómdiskinn. Textinn er hluti af heildinni, merkingin, eða sú merking sem fólk les útúr ljóðinu.

Minn tónlistarferill er dálítið mikið eins og þegar Bob Dylan notaði eigið hljóðver, "Run down studios", frá 1977 til 1982. Það er að segja, mörkin á milli hljóðversútgáfanna og demóupptakanna mást út, en demóupptökur eru prufuupptökur svonefndar, jafnvel á meðan maður er að semja lagið, eða 3 mínútum eftir að maður samdi lagið.

En viðtökur fólks við mínum lögum fara eftir því hvernig andrúmsloftið í þjóðfélaginu er. Ég er ekki eins og Bubbi Morthens að vilja syngja um pólitískan rétttrúnað. Ég vil koma með boðskap sem mér finnst skipta máli, þótt aðrir skilji ekki eða séu ósammála.

Hneykslaðar keddlíngar af báðum kynjum það versta sem til er í fordómasamfélaginu

Keddlíng? Ekki endilega kvenkyns vera, ung, gömul eða miðaldra, heldur þröngsýnn einstaklingur af einhverju kyni sem lifir fyrir það eitt að hneykslast á öðrum og hnussar og hnýsist. Lúksararmálið sýndi að næstum öll íslenzka þjóðin er ekki samansafn af viti bornum verum heldur keddlíngum.

Þórðarsnæsmálið er enn eitt svona Lúkasarmál, til að sýna fram á það að íslenzka þjóðin er samansafn af nautheimskum og þröngsýnum keddlíngum.

Kvenhatur er jafn útbreitt og karlhatur. Langfæstir tjá sig um það en ég virði þó þá sem tjá sig um það, hella úr skítnum í sál sinni og verða virðulegri og heiðarlegri einstaklingar á eftir. Ég er ósammála að maður þurfi að skammast sín fyrir slíkt.

Femínistar eru jú fasistar, vilja stjórna með ógn og skelfingu. Því vilja femínistar fordæma, krefjast afsökunarbeiðni, að hann hætti í pólitík og verði á geðveikrahæli til æviloka eða þori ekki að tjá sig framar.

Eins og Bubbi Morthens sagði í Vikunni hjá Gísla Marteini, þetta er eins og að vinda upp óhreina tusku.

Ég hef lesið athugasemdir eftir suma (og þá sérstaklega í DV, þar sem sumir skrifa góðar athugasemdir en aðrir síður góðar) um orð Þórðar Snæs um kvenfólk og femínista að þar hafi hann alveg sagt sannleikann.

Ef fólk hefði eitthvað vit í kollinum myndi það fara efnislega í þetta "Þýzka stál" sem hefur í sér þjóðfélagslýsingar sem ekki eru skrifaðar af fávita, eins og 99% af öllu öðru í þessu þjóðfélagi okkar svonefnda.

En öll vitiborin umræða kafnar í hneykslunum keddlínga. Þar er heimskan allsráðandi og afvegaleiddar tilfinningar, frávarp og aðvarp í sálfræðinni.

Þýzkaland er gott dæmi um land sem stjórnað er af keddlíngum, og allt ESB.

Vesturlönd eru úrkynjuð, og keddlíngastjórnmálin alveg nóg til að sýna fram á það.

Það er næg ástæða til að styðja Pútín eða Trump. Hverjum er ekki sama hvort þeir eru næstum-því-fasistar eða alvöru-fasistar ef þeir bjóða uppá hagvöxt og lífsins gæði, að ungt fólk fái að fjölga sér og kynstofni sínum?

En mér er alvara með það að ég er ánægður með næsta skref í íslenzkri ruslpólitík, að demba sér beint í ESB. Það er skynsamlegt skref fyrir fávita.

Þannig getum við orðið meðlimir í dúkkulísuklúbbnum sem hneykslast og staðnar og steinrennur loks alveg á meðan aðrir læðast innum bakdyrnar.

Þessi umræða um gömul meistaraverk Þórðar Snæs hafa verið eitt hressilegasta og skemmtilegasta umræðuefnið lengi sem maður hefur lesið.

Hann hefur áunnið sér virðingu mína, en hinir eru sömu keddlíngarnar og áður, ekkert kemur á óvart í því efni.

Umræðan var óþægileg fyrir Þórð og flokkinn allan

Kynið dýrka drósir, ljóð frá 8. febrúar 1997.

Gyðjan þeirra grimm

gerðist, sem og dimm.

Kynið dýrka drósir,

deyja allar rósir.

Karen var svo blíð í bænum,

bjarta hrönnin grætur.

Frigg ei fregnar þetta,

frá sér jafnvel andann lætur.

Gegnum kvenna þungu þrætur

þú munt dansa, meður Vila hænum.

 

Mannleg ekki er

ef nú styður her.

Sannleik réttan sjáðu,

sundurlyndi fáðu.

Get ég elskað þig og þessa?

Þú ert gölluð líka.

Köld við kvalarif?

Kalla hana alltof ríka?

Mér þó aðeins mætti klíka,

mikil er á litla stráknum pressa.

 

Falleg yzt sem innst,

aldrei hef ég kynnzt

slíkri sem ei sleppur,

slöngutaminn keppur?

Þegar logar æskuástin

ýmsir þurfa að brennast.

Það er aðeins þeirra

þráhyggja að verða að grennast.

Ef ég vil þó annars nennast

ætla að leyfa, fer þá jafnan skást inn.

 

Gerði hún sér gagn?

Glatað þetta magn?

Eru aðrir betri?

Einnig þeim á vetri?

Heiftargaldur hefur skyldu,

hanna máttu bölbæn.

Kvölin líka kvenna,

kom ei skárri til mín ölvæn.

Rauð en ekki feykist fölgræn,

frúrnar ekki þetta sanna vildu?

Kannanir sýna aftur og aftur ESB flokkana með um það bil 40% fylgi.

Ný könnun í gær sýndi að Sjálfstæðisflokkurinn nær sér ekki á strik, 13%, og VG er botnfrosinn flokkur sem er með 3-4% en Sósíalistar gætu náð inn fólki, Viðreisn er enn hærri en 1. nóvember í þessari frétt, 19% og Samfylkingin á svipuðum stað. Samtals um 40% fylgi, nokkuð sem Sjálfstæðisflokkurinn einn gat fengið hér einu sinni þegar landsmenn voru mjög hægrisinnaðir.

Ef kosningaúrslitin verða svona er það ákall um ESB-inngöngu. Flokkarnir sem hötuðu ESB hafa líka eyðilagt sig á svikum við sína kjósendur, VG og Sjálfstæðiflokkurinn.

Miðflokkurinn dalar, Sjálfstæðisflokkurinn fastur í 13%. Jafnvel þótt hann myndi fá 18% í kosningunum, þá er það ekki ásættanlegt fyrir marga gamla sjálfstæðismenn sem vilja hafa þetta öðru vísi. Það veldur keðjuverkunum þegar Sjálfstæðisflokkurinn fer niður fyrir 20% þröskuldinn, þá hverfa margir vanafastir og áhrifagjarnir frá borði sem eru vanir að styðja sterkasta flokkinn, fara yfir í Viðreisn eða Samfylkingu.

Því má segja að Katrínarstjórnin hafi verið örlagavaldur, eða kannski var það Svandís Svavarsdóttir ein sem ber ábyrgð á því að rústa Sjálfstæðisflokknum og Vinstri grænum, fyrst með fóstureyðingamálinu, svo með Hvalveiðibanninu, og margt fleira hefur verið umdeilt, Þríeykið og bólusetningarnar og fleira og fleira.

Pabbi minn er jafnaðarmaður, mitt föðurfólk kaus Alþýðuflokkinn áður, nú Samfylkinguna, eða margir þar.

Ég er áhugasamur um ESB inngöngu af sumum ástæðum.

Ég ber virðingu fyrir Þjóðverjum. Þeir eru þjóð Foringjans, Hitlers, þeir eru agaðir, gamla hámenningarþjóðin í Evrópu sem Íslendingar fóru til að læra í áður fyrr margir.

Einnig finnst mér það kostur að ESB býður uppá lágt vöruverð og vöruúrval.

Úr því að stjórnmálamenn okkar hafa klúðrað sjálfstæðinu, af hverju þá ekki að ganga alla leið, og fara inní ESB? Er það ekki mátulegt á gjörspillta stjórnmálastétt og alþýðu sem hefur svikið sjálfa sig með því að kjósa sömu vonlausu pólitíkusana aftur og aftur, eða einhverja verri?

Ný könnun: Fylgi Viðreisnar eykst og eykst

Göfugur helzt sá er minnkar mest, ljóð frá 31. desember 2018.

Eins og hann mun elska konur

átti hatrið til.

Líti hver á sálar sinnar

sundurleita byl.

Fordæmir hræsnarinn sjálfan sig

er sér í öðrum

haug af bölsins blöðrum.

Betri verð ég þegar ekki fordæmi þig.

Klaustrið er fullt af fýlu, sonur,

fölar hér, ekki rjóðar kinnar.

 

Reglur drottins reynast vera

ráð sem hræðist þú.

Innihaldið ætti að skiljast,

þá öðrum gagnast trú.

Náunginn speglar hvern gallagrip,

er geð sitt vitrar.

Konur koma bitrar,

karla gera minni en ekki skipta um svip.

Aldrei þó skaltu ekkert gera,

ástúðin góða má ei dyljast.

 

Sá er mestur, synd vill bera,

sig á tekur gjall.

Fantur helzt vill forðast sakir,

flytur sig á stall.

Göfugur helzt sá er minnkar mest,

og mengar skrokkinn,

svo lofar fjandaflokkinn!

Fyrst þá jafnan læknar, skilur biðjandi gest.

Vilja svo margir þursa þéra,

það oft ið ranga fyrir vakir.