Tyranny merkti upphaflega Guðsstjórn, mild stjórn en ekki hörð, réttlát stjórn eftir Guðs lögum, Týs lögum

Fréttirnar eru endurtekning á því sama, svo heimsspekin vekur fremur áhuga minn, hún er eilíf.

"Mann-kynið er dáið og mann-fólkið er við það að deyja", skrifaði Guðjón Hreinberg, einn af fáum heimsspekingum sem við eigum. Heims-spekingur er sá sem lærir og spáir í speki heimsins en heim-spekingur er spekingur til heimabrúks, sem allir eru.

Ekki margir skilja setningu hans. Mann-kynið, það eru geimverur, eða öllu heldur samlagað fólk, yfirtekið, andsett, mann-fólkið er veiðibráð þess, og er komið í algeran minnihluta. Mann-kynið er sterkt og sprelllifandi, líkamlega, ekki andlega.

Þetta með djöflana sem yfirtaka mannkynið, allt er rétt með að kosningarnar eru fullkominn skrípaleikur eins og þjóðfélög okkar. Ég hef aðrar skýringar á ástæðunum fyrir þessu.

Mann-kynið vinnur gegn sér og öðrum. Það er fólkið sem kemur á lagasetningum um ófrjósemiaðgerðir á Íslendingum, kynbreytingar, fóstureyðingar og slíkt. Slíku fólki er ekki sjálfrátt, og skýringin er sú að slíkt sálarleysi er til komið vegna andsetningar, eða samlögunar. Þegar sálin er alveg farin er aðeins eftir skel, sem er líkaminn, sem hlýðir framandi skipunum. Skiptisálir er orð sem var notað yfir þetta fyrir fáeinum áratugum og þá var reynt að telja fólki trú um að þetta væri eitthvað jákvætt og andlegt til að lyfta mannkyninu á hærra stig. Öllu má nú nafn gefa.

Samt vil ég segja að við erum öll "mennsk" upp að vissu marki, hvort sem við erum hluti af mann-kyninu eða mann-fólkinu. Þetta byrjar nefnilega allt fyrir fæðingu, fólk velur sér foreldra áður en það fæðist, og örlög, eða tilheyrir þróunarbrautum sem það er sátt við fyrir fæðingu sína, ef það nennir ekki að dútla við svona djúp mál og lætur berast á bylgjum lífsorkunnar einungis eins og dýrin.

Það er mikill leyndardómur fólginn í skírninni og heiðnum uppruna hennar, hvað hún þýddi meðal heiðingja, og þýðir enn.

Eigingirnin og sjálfhverfan er nokkuð sem er manninum meðfætt. Skírninni er ætlað að hafa hemil á þessum hvötum, en í djöflaríki nútímans er slíkt fyrir bí.

Því má segja að púkarnir sem hafa yfirtekið fólk nútímans límist fastir við barnssálirnar sem eru óvarðar, og dýrslegar, því þjóðir okkar eru aðeins kristnar á yfirborðinu.

Eins og heimsspekingurinn sem ég vitnaði í skilur, þá er trúin á Guð ekki marxískar innleiðingar sem þekktar voru í mannkynssögunni og voru þekktar á nornaofsóknum og eyðileggingu á heiðnum menningarverðmætum eða ofsóknum á fólki eins og kerfið hefur tekið við kirkjunni að sjá um síðan.

Guð er Sannleikurinn. Þetta skrifaði Emanuel Swedenborg um og það á enn við í dag, fullkomlega. Það þýðir að hann úthýsir ekki heiðingjum eða einhverjum sem ekki eru í sama trúarhópi og hann er sagður tilheyra, þeir sem taldir eru trúa á hann rétt.

Skorturinn á kynþáttahyggjunni er erfðasyndin, svo einfalt er nú það. Aðrar útskýringar eru umbreyttar og rangar.

Guðirnir skópu fólk til að sanna sig, til að sýna styrk sinn og hæfni. Til þess að slíkt gangi upp þarf tegundin kynþáttaskyn. Þegar kynþáttaskynið hverfur deyr tegundin út, og skorturinn á kynþáttaskyninu er því erfðasyndin.

Ég get útskýrt þetta á vísindalegri og einfaldari hátt svo fólk skilji þetta betur.

Hvað er kynþáttaskyn? spyrja þá kannski einhverjir?

Jú, það er hæfileikinn til að vilja berjast fyrir sigri þeirrar tegundar sem líkist manni í útliti. Það er skynsamlegast að gera það án stríða, en ekki alltaf hægt.

Sönn heimsspeki gefur mér innblástur og áhuga á að fræða aðra.

Margir kristnir menn eða annarra trúarbragða, fara mjög nálægt sannleikanum. Sérstaklega ef þeir kafa djúpt.

Þeir sem þekkja mig vel vita ekki alltaf hvort ég er eingyðistrúar eða fjölgyðistrúar. Ég hef kafað svo djúpt í heiðna speki að munurinn á þessu tvennu er ekki lengur eins augljós og áður.

Ég hef leitað að hinum eina sanna guði síðan amma dó, þá kom þessi tilvistarangist sem gerir mann að heimsspekingi og sönnum listamanni. Ég veit hvaða guð hún trúði á, en hvort hann er til, það er spurningin.

Hinn mikli verundur er hugtakið sem dr. Helgi Pjeturss notaði um fyrirbærið guð, sem hann virðist þó hafa trúað á, svona á sinn hátt eins og fleiri. Hinn mikli verðundur hef ég stundum skrifað, sá sem verður.

Á einhverjum stað lýsir dr. Helgi Pjeturss guði almáttugum sem alheiminum sjálfum, sem bæði er fullkominn og ófullkominn í senn. Hinn mikli verundur er sá sem er og er fullkominn, en hinn mikli verðundur er alltaf ófullkominn og er alltaf að skapa sig og endurskapa, og aðra með.

Guð Biblíunnar minnir stundum á óþægan krakka sem pirrast ef hann fær ekki sínu framgengt, stundum minnir hann á kærleiksríkan föður, en stundum á skapvont gamalmenni með allt á hornum sér, garðyrkjumann sem þolir ekki þegar borðað er af röngum eplategundum í garðinum hans. Einnig er honum stundum lýst sem harðstjóra, grimmum einræðisherra. Eymdin er slík í heiminum að það virðist ekki passa að hann sé bæði almáttugur og algóður í senn.

Er fólk syndugt eða er það ekki syndugt? Erum við fórnarlömb djöfla eða erum við sjálf vond í grunninn? Ég hef talsvert velt þessu fyrir mér að undanförnu, á þessum tímum Harmageddonar.

Fólk virðist alltaf vera á þessum þröskuldi að geta valið á milli góðs og ills, nema það velur rangt næstum alltaf. Þá má spyrja sig hvort púkarnir veiða okkur til þess eða hvort ástæðan sé önnur.

Ástæðan fyrir því að guðirnir í Valhöll hjálpa okkur ekki lengur er sú að við erum gölluð vara. Mú mun vera fyrsti búlgurinn, síðan Le, síðan Lemúría, næst Atlantis og svo þessi sem við tilheyrum.

Strax í Mú varð syndafallið, sem var annað en segir í Biblíunni. Það fólst í að fólk hafnaði guðunum í Valhöll og fór að dýrka djöfla, eins og föður lyginnar, sem er Loki Laufeyjarson, öðru nafni Jahve, guð Biblíunnar.

Þar með hvarf sú náð sem er kynþáttaskynið og líkamlegur styrkur í kjölfarið, hreysti og heilbrigði, samstilling og kærleikur, en hatur kom í staðinn og allskyns óreiða í geði og líkömum, mannfélagi.

Þetta bendir til þess að allir á jörðinni séu gölluð vara. Þar með er ekki sagt að við séum búin að vera, heldur er verið að prófa okkur sífellt. Eins og í sigti, við erum sáldruð, og úr koma fáein sem fara á skárri staði, restin heldur áfram að þjást, og stundum fara flestir á verri staði.

Það er alveg í samræmi við öfugsnúning þessa mannkyns okkar að orðið tyranny merkir einræði og harðræði, en upphaflega þýddi þetta orð "öld Guðs", en síðan fóru menn að eigna sér gæðin sem Týr gaf og urðu harðstjórar, og Týr sjálfur, guðinn eini sanni, fékk á sig óorð.

Það sem af þessu hlýzt er einfalt. Maðurinn situr eftir í drullupollinum grenjandi en Guð er honum týndur. Þú sigrar ekki Guð með því að ræna hann heiðrinum, heldur lítillækkarðu þig og þína.

Það er nefnilega fullkomlega andstætt Tý að stunda harðræði. Hann er svo góður guð að hann er ekki að þröngva sér að okkur þegar við höfnum honum.

Ókeypis kynningar á RÚV fleyta fólki á Bessastaði og ekkert annað. Gullfiskaminni Íslendinga.

Segir lítið um hvað fólki finnst um þessa frambjóðendur. Þessar kannanir segja mest um félagsfræðilega og lýðfræðilega hegðun Íslendinga, að 50-70% Íslendinga hafa enga dómgreind, heldur nota gullfiskaminnið, hverjir hafa verið mest í fjölmiðlum. Jón Gnarr sem skemmtikraftur í Tvíhöfða, bíómyndum, leikritum, sjónvarpsþáttum, sem borgarstjóri, rithöfundur, jú hann fellur í þann flokk að hafa fengið ýkt mikla umfjöllun síðastliðin 30 ár, og Baldur Þórhallsson, jú, fenginn sem álitsgjafi hjá RÚV og Stöð 2 einatt þegar álit þarf í pólitík, mörgum sinnum á viku eða í mánuði, ókeypis auglýsingar fyrir hann í því formi, og Katrín Jakobsdóttir, á sjónvarpsskjánum hverja einustu viku, viðtöl við hana sem forsætisráðherra, eða mynd af henni þegar fjallað er um pólitík.

Samkvæmt þessu ætti Steinunn Ólína að vera vinsælli, en meira en 3% er allnokkuð, en hún var mest í fjölmiðlum fyrir 20 árum eða svo og gullfiskaminnið er því farið að verða óljósara hjá landsmönnum hvað hana varðar.

Arnar Þór fær einnig um 3% í könnunum, hann er virtur lögmaður og hefur fengið einhverja umfjöllun í fjölmiðlum auk þess að eiga stuðningsmenn í flokknum, Sjálfstæðisflokknum, hvað annað? Og er ekki kominn tími á hægrisinnaðan forseta eftir kommúnista eða jafnaðarmann í þessu starfi næstum alltaf?

Guðmundur Felix fær 0.4%, en það er óvenjulegt að sjúklingar, þótt hetjur séu, fái sömu athygli og daglegir gestir á skjám landsmanna.

Ástþór Magnússon er með mjög góðan boðskap, en fær næstum bara athygli í tengslum við forsetaframboð sín ítrekuð. Auk þess fá sumir menn stimpil sem furðufuglar, ranglega eða réttilega, og hann er sennilega einn af þeim. Hann er bara með 0.4%, en persónulega fyndist mér hann eiga rétt á því að fá 40% að minnsta kosti, og verða forseti landsins, hann hefur boðskap sem mætti berast til annarra landa.

Ásdís Rán er vissulega fræg kona, en fær bara 0.9% ennþá, en hún er sennilega hægra megin í landslaginu, kona sem græðir á kynþokka sínum og útliti, og er því sjálfstæður atvinnurekandi en ekki kommúnismagróðafíkill, ríkisbáknsútþenjandi. Það gildir sama með hana og Steinunni Ólínu, að hún var meira í sviðsljósinu fyrir 20 árum eða svo, í glanstímaritum, Séð og heyrt og slíkt, og víðar, og er enn.

Halla Hrund fær um 12%, og hún býður af sér góðan þokka sem kurteis ung kona, sem virðist óflokksbundin, eða ekki rammpólitísk þannig að hún reki mjög pólitísk erindi sem forseti, eins og Vigdís Finnbogadóttir, hún virðist dæmi um hinn heiðarlega og venjulega Íslending, en hún hefur einnig verið í fjölmiðlum í starfi sínu sem Orkumálastjóri.

Halla Tómasdóttir fær 5%, hefur áður verið í framboði og virt kona á alþjóðavettvangi sem fyrirlesari, kennari og rekstrarhagfræðingur. Hún er samt ekki vikulegur gestur á RÚV.

En jafnvel Íslendingar á öllum aldri virðast börn í anda og huga samkvæmt þessu, því það er poppmenningin sem blívur samkvæmt þessu, ekki djúpar hugsjónir, speki eða endilega mannkostir, eða erindi í embættið.

Forsetafylgismenn dregnir í dilka

Líf að færast í kosningabaráttuna?

Ég hef ekki myndað mér mikla skoðun um Höllu Hrund sem forseta, en hún er að minnsta kosti ekki þannig fasttengd við vinstrielítuna eins og Jón Gnarr, Katrín eða Baldur. Kannski sýna þessar góðu viðtökur sem hún fær að líf er að færast í kosningabaráttuna, þannig að frambjóðendur hægramegin fái jafn mikið vægi og þeir sem heilla vinstrisinnað fólk. Það fyndist mér eðlilegt að til dæmis Arnar Þór fái svo mikið fylgi að það jafnaðist á við frambjóðendur frá vinstrivængnum, ef við trúum því að hægriöflin séu að minnsta kosti jafn sterk og vinstriöflin á Íslandi.

Það er eitthvað dularfullt við þessar kosningar ef aðeins fólk vinstramegin fær ríflegt fylgi.

Að minnsta kosti þótt maður þekki Höllu Hrund ekki út og inn og hennar innstu hjartans mál, þá hefur hún talað á nótum þjóðrækninnar, eins og langflestir frambjóðendur gera.

Hún kemur vel fyrir og minnir mögulega á Vigdísi forseta að einhverju leyti. Það eru meðmæli.

Hér eru nokkrar ástæður fyrir því að fá hvorki Jón Gnarr, Katrínu né Baldur sem forseta:

A) MJÖG stór hluti þjóðarinnar er óánægður með Katrínu Jakobsdóttur fyrrverandi forsætisráðherra. Er ekki undarlegt að mjög stór hluti fylgismanna hennar í þessu forsetaframboði koma frá Sjálfstæðisflokknum? Vinstri grænir eru í raun bara kjarnafylgið núna, traustasta fólkið. Ef Vinstri grænir eru 5% flokkur núna, þá eru að minnsta kosti 10% gufuð upp og farin á aðra flokka. Það fólk er tæplega að kjósa hana og telur hana hafa svikið málstað Vinstri grænna. Hún mælist með minna persónufylgi en þegar hún byrjaði í þessari ríkisstjórn sem hún hefur yfirgefið. VG er líka grindhoraður flokkur miðað við áður.

B) Það eru ekki allir hlynntir Gleðigöngunni og mannréttindamálum af því tagi, og því getur Baldur tæpast orðið óumdeildur sem forseti landsins, sem forsetinn þyrfti helzt að vera. Áherzlur hans eru líka finnst mér talsvert til vinstri og tengdar öðrum mannréttindamálum, sem ekki eru allra, fyrrverandi stefnumálum sumra í Samfylkingunni, og nokkurra þar enn.

C) Jón Gnarr er kannski Jókerinn af þessum þremur, því hann er óútreiknanlegri. Sem grínisti og leikari hefur hann sýnt á sér margar hliðar, en hann hefur þó lýst andúð á mannanafnanefnd og öðru sem forsetinn ætti að standa vörð um, því það er hluti af íslenzkri menningu. Þar af leiðandi yrði hann tæplega uppáhald allra ef hann yrði kosinn.

Langskemmtilegast yrði það ef 5 eða fleiri frambjóðendur yrðu svo til hnífjafnir, þá yrði þetta spennandi keppni, og ef þeir yrðu ólíkir, ekki bara þrír úr sömu grautarskál.

Halla hrærð og vísar í íslensku gildin

Mannkynið grefur sér gröf

Ég var að horfa á gamlan Dallas-þátt úr 10. seríunni, frá 1986-1987, þegar ég var að byrja í MK. Í þessum þætti er mikið fjallað um hatur og ást á milli elskenda, en það er þetta sígilda sem flest dægurlög fjalla um og bíómyndir.

Í Dallas-þáttunum kemur fram þetta að mesta hatrið byggist á ást sem snúizt hefur í hatur, eins og þegar Katarína, systir Pamelu drepur Bobby í lok 8. seríu, en til að auka gróðann er hann fenginn aftur í 10. seríu, og 9. serían höfð sem draumfarir Pamelu, frá byrjun til enda.

Ég þekki hatrið í mínu lífi eins og flestir, en hef lært að láta það ekki stjórna mér lengur. Maður fór að hata gellur sem þýddust mann ekki. Jafnvel kvenkynið í kjölfarið.

Þegar ég kynntist sannkristnum stúlkum 1997 einsog einni þýzkri, frá Austur Þýzkalandi, þá sættist ég á að fara í kristilegan félagsskap. Til að halda geðheilsunni skipti ég Kristi ævinlega út fyrir Hitler, en kannski ekki ævinlega, heldur eins oft og ég gat. Andleg sambönd fékk ég sem voru merkilegri en margt sem þar kom fram.

Rasismi er ást en ekki hatur, því hann snýst um að elska eigin kynþátt. Aðeins þeir sem hafa ekki sjálfstjórn hella sér í taumlaust hatur. Það er nú ljóst af menningunni að ekki tekst Elítunni að hafa stjórn á henni, og árásir á skólana eitt dæmi um það, fólki líður illa, og það fær ekki aga í uppeldinu.

Fólk trúir mér kannski ekki, en það eru til aðilar á öðrum hnöttum sem aðhyllast stefnuna í Þýzkalandi um 1935, og lifa í friði og farsæld.

Jesús Kristur valdi þann Hitler á milli lífa sem fæddist og varð frægur hér á jörð og kom af stað voðaverkum. Hliðstæðir alheimar, búlgar, sanna þetta, að sú framvinda kemur sem að er stefnt. Jörðin er helvíti og því verða atvikin svona og framvindan.

Það er eftirtektarvert að öll mestu stríðin á jörðinni núna eiga það sameiginlegt að Abrahamstrúarbrögðin koma þar við sögu. Pútín er í rússnesku kirkjunni og telur Guð hjálpa sér að sigra, og tekur mark á þeim hluta Biblíunnar sem boðar hatur á samkynhneigðum og slíkum minnihlutahópum, og kúgun á konum. Pútín þolir ekki Vesturlönd út af þessum mannréttindahugsjónum sem hann kallar úrkynjun og hnignun. Hugmyndafræði árásarinnar á Úkraínu er því kristileg að allmiklu leyti.

Ég vil ekki neita því að Ísaelsmenn eiga fullan rétt á að verja sig. Hversu mikið og harkalega má deila um, en mjög margir eru á því að Netanjahú fari offari, og jafnvel Joe Biden Bandaríkjaforseti. Við því mátti búast að múslimaríki eins og Íran gerði árás á Ísrael.

Þetta er að stigmagnast uppí heimsstyrjöld, og má segja að Úkraínustríðið sé hluti af sama dæmi.

Rótin að þessu öllu er þó femínisminn, sem er hinn sanni satanismi, uppreisn Evu, sem er holdgervingur syndarinnar í Biblíunni, og holdgervingur uppreisnarinnar mennsku gegn Guði.

Því þegar betur er að gáð þá eru átökin á milli Rússlands og Vesturlanda átök sem eiga sér stað inni á öllum heimilum á milli kvenrembu og karlrembu. Vesturlandabúar standa þeim megin línunnar að hlýða frekum konum sínum, og það sama vilja frekar konur Rússlands, en hafa ekki náð því enn.

Átökin á milli Ísraela og Palestínuaraba eru þó átök um landsvæði dæmigerð, en einnig eru það þessi sömu femínísku átök. Því þótt Netanjahú sé sennilega ekki nútímafemínisti frekar en Bob Dylan, miðað við það að hann er roskinn maður og tilheyrir íhaldssamri menningu og stjórmálaarmi þar í landi, þá hefur femínismi gegnsýrt Ísrael talsvert meira en múslimalöndin, held ég, nútímalega og unga gyðinga, sem eru andstæðir hans stjórnarháttum.

Ísrael er þannig talsvert vestrænna býst ég við en flest múslimaríki. Þessvegna á þetta sama við, að undirliggjandi ástæða fyrir 3. heimsstyrjöldinni, sem nú er að skella á af fullum þunga, og endar með kjarnorkustyrjöld og heimsendi sennilega, er femínisminn. Svona miklu er kostað til, og til einskis, því femínistar fara allir til Helvítis, og Vesturlandabúar eiga miða á fyrsta farrými til Helvítis, sem mestu andstæðingar Guðs Biblíunnar. Ekki má seinka þeirri för, heldur flýta henni sem mest, því heimskan er fullkomin meðal femínistanna sem næstum öllu stjórna á Vesturlöndum.

Eins og af þessum pistli sést er ég ekki að gagnrýna Ísrael neitt sérstaklega, eða Íran eða múslimaríkin, fólk hefur verið að grafa sig ofaní þessa gryfju um alla jörð, en sérstaklega á Vesturlöndum, með því að skapa andstæður á milli menningarheimanna, með því að skapa klofning sem nær frá Kína og Miðausturlöndum til Vesturlanda, og skipa Rússlandi í flokki með Kína og Miðausturlöndum.

Skýrt skref í átt að stigmögnun

Viðsnúningur

Góðir menn þurfa stuðning og hinn rétti málstaður. Það er almenningur sem ætti með kærleika og vizku að vera leiðarljós, því við höfum misst gúrúana, þeir fá ekki lengur fylgi fjöldans.

Það er ekki upphefð að njóta frægðar í svona þjóðfélagi, það er smán og minnkun. Sá sem áttar sig á því er tilbúinn að stíga til hliðar og afneita heiminum, eins mikið og hægt er.Ekki ætla ég að nefna nein nöfn eða dæmi, en nóg er að segja að kúgun ríkir á okkar landi, og meðvirknin eykst. Réttlætið er Guðs en ekki húmanistanna. Munurinn á einræðisríkjum og lýðræðisríkjum minnkar.

Skoðun þessa þrjá efstu forsetaframbjóðendur. (Katrín, Jón Gnarr, Baldur). Þeir koma allir úr einhverskonar vinstrikreðsum. Hvar er sjálfstraust hægrimanna að kjósa Katrínu frekar en Arnar Þór? (Ef skoðanakannanir gefa rétta mynd).

Hugleysið er áberandi og þrælsóttinn. Fólk hefur vit sem það notar ekki. Margt er augljóst.

Réttlætið er ekki heimsins. Satan stígur æ lengra fram í sviðsljósið og eðli hans verður æ skýrara, og skrímsli í mannsmynd eru afleiðingin.

Syndin er þannig. Skírninni er ætlað að hreinsa börnin af erfðasyndinni, eigingirninni, en hún virkar ekki þegar samfélagið lýtur Satan, Evu.

Brynjar Níelsson er hæfileikamaður hinn mesti, og mættu margir taka sér hann til fyrirmyndar

Mér finnst það skrýtið að fólk skuli hafa mestan áhuga á að nýta hæfileika Brynjars og dómgreind sem hann hefur umfram svo marga, nema til að lýsa Eurovision! Það er nú svona eins og til að gera grín að honum, því sú keppni er nú orðinn algjör brandari, eða atriði sem fólk deilir um.

Mér finnst Brynjar vera með albeztu mönnunum í Sjálfstæðisflokknum, og hefði hiklaust viljað hann sem formann flokksins.

En það er gott að hann er ekki gleymdur og að eftirspurn er eftir honum, og hann hefur sýnt að hann er húmoristi líka, þannig að þetta gæti hann einnig séð vel um, sammála er ég því.

„Brynjar getur sameinað alla þjóðina“

Verða ekki konur yfirleitt ríkari en karlmenn í framtíðinni?

Nú á tímum femínismans, þegar konur eru farnar að þéna jafnvel meira en karlmenn margar, er þá ekki dæmið farið að snúast við, að karlmenn ættu að leita að ríkum konum til að kvænast?

Leitar að ríkum eiginmanni

Ómissandi ráðherrar eða laun sem enginn vill missa af?

Ómissandi ráðherrar, eða eru launin svona ofsalega spennandi því þau eru með því hæsta sem hægt er að fá, fyrir utan forstjóra á hæstu laununum? Ja, margt fólk er ómissandi í alvöru og í raun sem deyr án þess að fá að blómstra og það er sannkallað tap fyrir okkur hin. Útlendingamálin er gott dæmi um eitthvað sem ráðherrar velkjast með fram og til baka án þess að sátt fáist. Flokkar eru talsvert ósammála, og þrýstihópar samfélagsins í öfgum á sitthvorum endanum, nema mannréttindafólkið vinstramegin miklu háværara.

Í hinum hópnum fer þó fjölgandi, sem vill harðar reglur um landamæri, í samræmi við þróun annarra landa.

Þannig að langfæstir trúa því að þessi stjórn sé algjörlega ómissandi og þurfi að fresta kosningum, hafa þær ekki um vorið á næsta ári heldur haustið. "Kirkjugarðarnir eru fullir af ómissandi fólki" - eins og orðatiltækið segir óformlega.

Verkin sem ráðherrar vinna eru nokkuð svipaðs eðlis sama hver á í hlut, því verið er að taka við því sem fyrri ráðherrar og stjórnir voru með í undirbúningi, eða sem er á stefnuskrám flokkanna, og stórkostleg þjóðþrifaverk eru sjaldan unnin af ráðherrum núorðið, heldur er það algengt að verk þeirra séu í hæsta máta umdeild.

Jafnvel nýjar hugmyndir sem koma með nýju fólki taka oft tíma að komast til framkvæmda, ef það þá gerist yfirleitt. Þannig að ómissandi ráðherrar sem vinna þjóðþrifaverk eru sjaldgæfir, og frekar má líkja þeim við verkamenn sem bifa steinum, sumum til gagns og öðrum til ógagns.

Til eru líka ráðherrar sem eru eins og Sísýfos, sem rogast með grjótin upp fjallið til þess eins að missa þá niður aftur.

Ég held að mikilvægt sé að endurskoða manngildið og hverjir fá hæstu launin.

Mikilvægt er að hjálpa fólki sem lendir í klóm eiturlyfja og sjúkdóma, líkamlegra og sálrænna til að fá heilsu og til að það geti fengið að blómstra og lifa sem beztu lífi. Það yrði öllum til hagsbóta.

Býst við kosningum í september á næsta ári

Hitamet og hamfarahlýnun - vekibjalla, ný stefna sjálfstæðra Íslendinga nauðsynleg

Það var frétt í DV sem lýsti því að þjóðir Evrópu eldast hratt, en fréttin var sérstaklega um Ítala og lækkandi fæðingartíðni þar, sem var lág fyrir. Það sama á við um alla Evrópu og fleiri lönd.

Þegar ég og aðrir umhverfissinnar reyna að sannfæra um hamfarahlýnun þá eru stundum margir sem mótmæla, en stundum eru viðbrögðin engin.

Ef maður hefur menntað sig þar sem framfaratrú er ríkjandi og markaðurinn eða kommúnískur almenningur eða Elíta reddi málunum eða er í ábatasamri vinnu sem byggir á bjartsýni markaðarins finnst manni oft það vera afturhald og niðurrif að vera með heimsendaspádóma á reiðum höndum um hamfarahlýnun. Það er skiljanlegt.

En ef maður tekur allt með í reikninginn, og einnig að vestræn heimsmynd kunni að líða undir lok innan kannski mannsaldurs, og Kína taka við eða Afríka sem auðugustu heimsálfurnar, með nægan mannfjölda, þá spyr maður sig stóru spurninganna, eins og:"Höfum við gengið vegin fram á við til góðs - eða ekki?"

Þá er þessi spurning um hamfarahlýnunina ekki bara spurning um manns eigið egó og sannfæringu (hver hefur rétt fyrir sér tæknilega) heldur börnin og framtíðina, hvað við skiljum eftir okkur, hverjar eru framtíðarhorfurnar?

Svona fréttir slá mig alltaf þannig að hinn ábyrgðarfulli kemur upp sem vill efast um að mannkynið sé á réttri leið.

Varnaglar eru fyrir hendi og hljóma svona: Ein frétt lýsir ekki endilega heimsmyndinni rétt. En... þegar svona fréttir eru orðnar nokkuð alkunnuglegt stef undanfarinna ára fer að myndast hljómkviða svona frétta sem verður nokkuð sannfærandi.

Til er það að fólk geri grín að Grétu Thunberg. Oft fá þeir á sig árásir eru áberandi og skipta máli.

Ef litið er til stærstu málanna, þá kemur í ljós að mannkynið er á rangri vegferð, og maður er meðvirkur ef maður ekki gagnrýnir. Mannkynið gæti dáið út. Spillingin á lífkerfi hnattarins er miklu meiri glæpur heldur en stríð eða glæpir gegn þjóðabrotum.

Sem sagt: UMHVERFISMÁLIN eru stærsta málið.

Til eru hægrimenn sem hafa áhyggjur af því að kristnin deyi út með norrænu og germönsku fólki.

Lausnin er lýðfræðilegs eðlis, að hverfa aftur til fortíðarinnar, til minni tækni og framfara, til sveitalífs, og hafna borgum og tækni. Þá ættu börnin að fæðast fleiri og minni mengun að vera hleypt útí umhverfið.

Þegar maður les svona fréttir:"Hitamet slegið í Austurríki", þá ætti maður ekki að yppta öxlum og láta sér standa á sama. Svona fréttir eru ástæða til að snúa við byggðaþróun á Íslandi, flytja frá Reykjavík og nágrenni í dreifbýlið, segja upp alþjóðasamningum og gera allt til að landið verði sjálfstætt og þjóðin, laus undan hrunstefnu kapítalisma eða öfgavinstrisins.

 

Orðskýringar, nýyrði: Vekibjalla - wakeup call, sem kallað er svo á ensku.

Hitamet slegið í Austurríki

Athyglisýkiland og forsetaleysin þar. Engin forusta, aðeins röð af strengjabrúðum

Eitt af því sem er slæmt við tilgangslaust forsetaframboð í Athyglisýkilandi er að það tekur athyglina frá alvöru fréttum. Fólk fer að ræða um hvaða frambjóðandi Elítunnar er skástur, en það skiptir engu máli. Hvaða spotta viltu láta stjórna þér með?

Ef fólk skildi íslenzku vissi það að orðið forseti þýðir sá sem veitir forystu og stjórnar. Að stjórna þýðir að hafa vald til að vera ósammála og breyta um stefnu, gagnrýna. Þetta fólk flest sem er í framboði lýtur aðeins sínum meisturum í útlöndum sem toga í þeirra spotta.

Annað fyrir þá sem misst hafa máltilfinningu sína, athygli er kvenkynsorð og tekur ekkert s í eignarfalli, tengiess er fyrirbæri sem er ekki til nema hjá lýðskrumurum sem vilja tala rangt mál og barnamál. Sýki er einnig kvenkynsorð sem tekur ekkert s í eignarfalli, þannig að þetta þrísamsetta orð er svona rétt stafsett, athyglisýkiland. Þorgils Hlynur vinur minn kenndi mér það.

Alma hætt að íhuga framboð