Pöddustóð, ljóð frá 24. desember 2022.

Réttlátt raunar ekki,

rekjum tímans eiturslóð.

Sprautur eins og stálin stinn

stingast lengra inn.

Þókt ég svikin svekki

svakalegt er pöddustóð.

 

Vinur allra alda,

einnig þú sem Spánarfljóð.

Víst það ekki verður sagt,

(varla á konur lagt).

Hvers skal greyið gjalda?

Grimmilegt er pöddustóð.

 

Enginn öðru trúir,

aðeins tattú, fyrrum góð.

Eigin vilji, eins og skot,

ekki valdapot.

Að því eina hlúir,

ótrúlegt er pöddustóð.

 

Menntuð mauraþúfa,

mun svo græða, horfin fróð.

Saklaus drepinn, dæmdur enn,

deyja allir menn.

Mun svo greyið grúfa

gjarnan niður, pöddustóð.

 

Próf og menntun meyja,

mun það duga, hlýðin, móð?

Geðsjúkt er það grey og því

get ei trúað, ský.

Sjá hve dæmdir deyja

Drottinn eflist, pöddustóð.